Στο οχυρό της Ραφήνας




Στην αρχή ήταν οι καλοκαιρινές διακοπές, μετά η δύσκολη επιστροφή στους καθημερινούς ρυθμούς και μετά τι; Για κάποιο λόγο ο εαυτός μου αρνιόταν πεισματικά να με ακούσει. Κάθε μέρα που καθόμουνα μπροστά στην οθόνη του υπολογιστή κοιτούσα πεισματικά το κενό. Ιδέες, σκέψεις και εικόνες περνούσαν από το μυαλό μου χωρίς ουσιαστικά να με προκαλούν να τις εκφράσω στο blog. Άχρωμη η επιστροφή μας στην καθημερινότητα, άχρωμες και οι γραμμές των σκέψεών μου που απλώνονταν μπροστά μου. Δραστηριότητα σαφώς υπήρξε που θα μπορούσε να με κάνει να γράφω ατέλειωτες αράδες. Εξερεύνηση στα εντυπωσιακά υπόγεια οχυρά της ραφήνας, κατασκευασμένα από τους γερμανούς για την επίβλεψη του παρακείμενου λιμένα, φίλοι που μας επισκέφτηκαν από το εξωτερικό, εκδρομές και διήμερα είτε μαζί τους είτε μόνοι, ένας πρωτότυπος αγώνας μπάσκετ στο γήπεδο του πορφύρα όπου από την μια ήταν κάποιοι από τους παίχτες της ομάδας του πορφύρα και από την άλλη οι ένοικοι μιας πολυκατοικίας και πολλά άλλα τα οποία ίσως κάποια στιγμή σας περιγράψω. Σήμερα όμως θα προσπαθήσω να σπάσω αυτό τον πάγο της διαδικτυακής απραξίας μου στέλνοντας σε σας εικόνες από το ξεχασμένο υπόγειο οχυρό της Ραφήνας για το οποίο σας μίλησα παραπάνω.
Σκοπός μου βέβαια δεν είναι να σας πω ότι ανακάλυψα κάτι σπουδαίο ή είμαι ο πρώτος που παρουσιάζω το ξεχασμένο αυτό οχυρό. Απλά χρόνια τώρα αγνοούσα την ύπαρξη αυτής της πραγματικά εντυπωσιακής κατασκευής για την οποία φαντάζομαι ότι πολλές ιστορίες θα υπάρχουν τόσο για την κατασκευή της όσο και για την μετέπειτα χρήση της.
Συνοπτικά η ιστορία του οχυρού της Ραφήνας ξεκινά την πρώτη Μαίου του 1941 με την είσοδο των Γερμανών στη Ραφήνα.

 Όπως χαρακτηριστικά περιγράφεται η ιστορία στο http://www.pistikidis.gr/oxir.php οι γερμανοί επιστράτευσαν όλους τους ραφηνιώτες από 16 έως 60 χρονών και τους υποχρέωναν σε αγγαρεία στην κατασκευή του οχυρού. Αυτό σήμαινε σκάψιμο των ορυγμάτων, άνοιγμα υπόγειων στοών και κατασκευή βάσεων πολυβολείων. Αυτά τα έργα βέβαια συνοδεύονταν από χτυπήματα με τα όπλα ή με καρδρόνια. Εσωτερικά του βουνού που κατασκευάστηκε το οχυρό υπήρχαν πέντε τεράστια κανόνια φερμένα καθώς έλεγαν από τη Γαλλία από την περίφημη γραμμή Μαζινό. Η θέση του οχυρού ήταν στρατηγική γιατί από το ύψωμα αυτό μπορούσαν να επιβλέπουν όλη την περιοχή από το Σχοινιά μέχρι το Πόρτο Ράφτη. Οι Γερμανοί έφυγαν από την Ραφήνα στις 12 Οκτωβρίου του 1944 αφού φρόντισαν πρώτα να μεταφέρουν τα πάντα από το εσωτερικό του. Στο τέλος μάλιστα το ανατίναξαν φεύγοντας. Η τεράστια αυτή έκρηξη που κατέστρεψε το μισό οχυρό, κατέστρεψε και τα υπόλοιπα πυροδοτικά καλώδια με αποτέλεσμα να μείνει αυτό που βλέπουμε εμείς σήμερα. Περπατώντας στο λόφο πάνω ακριβώς από το οχυρό βλέπεις ορύγματα, τάφρους, φυλάκια, σταύλους και άλλα οχυρωματικά έργα να παρουσιάζονται μπροστά σου κάτω από τα πυκνά δέντρα που σκεπάζουν τον λόφο. Από εκεί ατενίζεις όλη την ευρύτερη περιοχή καταλαβαίνοντας τον λόγο για τον οποίο αποφάσισαν οι Γερμανοί να φτιάξουν αυτό το έργο στο σημείο εκείνο. Η όλη κατασκευή είναι εύκολα προσιτή και μπορεί οποιοσδήποτε να την επισκεφτεί πηγαίνοντας στη Ραφήνα στο Λόφο του οχυρού όπως λέγεται σήμερα. Στην αρχή θα περάσετε κάποιες αθλητικές εγκαταστάσεις (γήπεδα τέννις κ.λ.π.) και στο δάσος που υπάρχει πίσω από αυτές θα δείτε τα εντυπωσιακά αυτά έργα που εμένα προσωπικά μου προκάλεσαν δέος γνωρίζοντας την ιστορία τους.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

"Πειραϊκές ιστορίες του Μεσοπολέμου"