Αγάλματα - μνημεία που περνούν απαρατήρητα...


Στην Τερψιθέα βρίσκεται όπως όλοι γνωρίζουμε το μνημείο αφιερωμένο στην 17χρονη Επονίτισα Ηρώ Κωνσταντοπούλου. Από την μπροστινή όψη του μνημείου βλέπουμε την Ηρώ να προτάσσει το στήθος της για την ελευθερία. Αν δούμε το μνημείο όμως από τα πλάγια παρατηρούμε:

  ότι από τα πλάγια φαίνεται πως ανάμεσα στα πόδια υπάρχει ένα αρκουδάκι. Έτσι ο γλύπτης Νικόλας που το κατασκεύασε ήθελε να δείξει ότι ένα κορίτσι στην ηλικία της την εποχή εκείνη έπαιζε ακόμα με παιδικά παιχνίδια. Παρόλα αυτά η Ηρώ αν και σε αυτή την ηλικία έκανε αυτό που πολλοί άλλοι δεν έκαναν.


Φεύγουμε από την πλατεία Τερψιθέας και μεταφερόμαστε λίγο πιο κάτω στον κήπο που βρίσκεται μπροστά από το Ναό του Αγίου Κωνσταντίνου. Όπως ο ναός έτσι και όλη η περιοχή οικοδομήθηκε σε εκτάσεις γης του εμπόρου Ηλία Βάβουλα που κατάγονταν απο την Χίο. Για πολλά χρόνια αυτή η μικρή πλατεία θεωρούνταν πλατεία των Χίων και της εγκατάστασής τους στον Πειραιά το 1835. Σήμερα τίποτα μα τίποτα δεν υπάρχει πάνω σε αυτή την πλατεία που να θυμίζει Χίο. Εκεί υπάρχει ένα άγαλμα. Το συγκεκριμένο άγαλμα είναι έργο του γλύπτη Γ. Κανακάκη. Δείτε το:

 Αν κοιτάξουμε όμως λίγο προσεκτικότερα βλέπουμε ότι στο αριστερό του χέρι κάτι κρατάει. Δείτε τι:

 είναι μια αυτοσχέδια μολότοφ και καθώς το άγαλμα κοιτάει προς το Δημαρχείο είναι πραγματικά απορίας άξιο πως και από το Δημαρχείο ουδείς το πρόσεξε δεδομένο ότι το αντικείμενο βρίσκεται εκεί από τα επείσοδια του 2008.

Στην ίδια περιοχή (κήπο μπροστά από Άγιο Κωνσταντίνο)  και ακριβώς απέναντι από το Δημοτικό Θέατρο υπάρχει και μια βρύση:


 Για έναν ανθρώπινο κόσμο λέει αλλά με λιονταρίσια μορφή (και πάντα στεγνό γιατί χρόνια τώρα το νερό έχει σταματήσει) αλλά πάμε λίγο στο πλάι:


 Λαϊονικό έτος 1989 (άραγε σε τι διαφέρει το έτος των Λάϊονς από το 1989 μ.χ;). Κυβερνήτης (;) Αποστολόπουλος, Πρόεδροι...

Φεύγουμε από τον κήπο μπροστά από τον Άγιο Κωνσταντίνο και προχωράμε επί της Ηρώων Πολυτεχνείου με κατεύθυνση προς την περιοχή Βρυώνη. Στα δεξιά μας βρίσκεται το αρχαιλογικό πάρκο επί της Ηρώων Πολυτεχνείου. Όμως στα δεξιά του παρατηρούμε ένα μικρό παρκάκι διαμορφωμένο:

 Εκεί βρίσκεται η προτομή του θεατρικού σκηνοθέτη, πειραιώτη, Δημήτρη Ροντήρη. Ο Ροντήρης μεταξύ άλλων δημιούργησε το 1957 και το Πειραϊκό Θέατρο με το οποίο περιόδευσε σε όλες τις μεγάλεις πόλεις της Ευρώπης και της Αμερικής ανεβάζοντας θεατρικές παραστάσεις αρχαίας τραγωδίας. Πάμε όμως λίγο πιο κοντά:
  Ροταριανός σύλλογος πειραιώς 1995. 
 

3 σχόλια:

MLP είπε...

Αγνοούσα το περιεχόμενο της αριστεράς χείρας του Βενιζέλου... Η πλατεία παραμένει στα μαύρα της τα χάλια (υποθέτω)... Όσο για τους ροταριανούς/λαϊονικούς και λοιπούς συλλόγους, ισχύει το "λεφτά υπάρχουν", όπως και διασυνδέσεις και συμφέροντα, άνθρωποι σε καίριες θέσεις κλπ κλπ (ας μην επεκταθούμε)...

ΥΓ> Τιτάνειος forever!!!!!!

Ανώνυμος είπε...

Ενδιαφέρων σχολιασμός. Ειδικά για την "Μολότωφ". :) Να προσθέσω ότι, πριν τοποθετηθεί ο Ελευθεριος Βενιζέλος, στη θέση αυτή υπήρχε η προτομή του Θεοδώρου Αφεντούλη. Ο Αφεντούλης "πήρε μετάθεση" στη νησίδα έξωθεν του Τζαννείου νοσοκομείου.
Δημοσθένης Μπούκης του Γιάννη

il Primo είπε...

Mε έκανες να γελάσω με τη μολότωφ και το Τιτάνειος. Ο συνειρμός που έκανες απίστευτος !!!
Στη πλατεία Τερψιθέας υπάρχει και το άγαλμα του στρατιωτικου Παναγιώτη Βλαχάκου, που αν δεν απατώμαι έχασε τη ζωή του στα Ίμια το 96.

Λίγο άσχετο με το νήμα σου, αλλα θεωρώ πως ίσως η καλύτερη δουλειά που έχω δει σε άγαλμα, ειναι η ΕΛΛΑΣ του ΒΥΡΩΝΑ.

Δημοσίευση σχολίου

"Πειραϊκές ιστορίες του Μεσοπολέμου"