Δεύτερο (2ο) Γυμνάσιο Αρρένων Πειραιά (μεταγενέστερα 1ο & 6ο).


Του Στέφανου Μίλεση

Στην περιοχή Βρυώνη στον Πειραιά, στην οδό Αφεντούλη 5, υπάρχει σήμερα ένα κτήριο φορτωμένο με πολλές μνήμες από διαφορετικές γενεές. Βλέπετε οι μνήμες δεν αποτελούν προνόμιο μόνο των "καλών γυμνασίων" όπως η Ιωνίδειος, η Γαλλική ή άλλων που δεν θέλω να ονομάσω επί του παρόντος. Μνήμες υπάρχουν ακόμα και για τους απόφοιτους σχολείων που απλά υπάρχουν (δυστυχώς) μόνο ως αριθμοί. 

Σε γυρίσουμε λοιπόν στην Λεωφόρο Θεοδώρου Αφεντούλη που κάποτε ήταν έτσι:

 Εκεί στα αριστερά της φωτογραφίας θα βρίσκονταν το Δεύτερο Γυμνάσιο Αρρένων Πειραιώς. Στο βάθος βλέπουμε το παλαιό κτήριο του Τζανείου Νοσοκομείου. Το Τζάνειο ξεκίνησε την λειτουργία του το 1873. Η κατασκευή του είχε ξεκινήσει από το 1866. 
Τζάνειο Νοσοκομείο Πειραιά




Ένα από τα πιο ιστορικά σχολεία του Πειραιά, υπήρξε λοιπόν και το Β΄ Γυμνάσιο Αρρένων στην περιοχή Βρυώνη. Παρότι πρόκειται για ένα σχολείο που ταύτισε απολύτως την ιστορική του ύπαρξη στο όμορφο κτήριο με τα ιωνικά κιονόκρανα που στεγάστηκε για χρόνια, οφείλουμε να αναφέρουμε πως η ιστορία του σχολείου είναι λίγο διαφορετική από την ιστορία του ίδιου του κτηρίου.

Μέχρι το 1917, το ένα και μοναδικό Γυμνάσιο Πειραιώς, λειτούργησε σε ένα δημοτικό κτήριο επί της Πλατείας Κοραή. Επρόκειτο για ένα οικοδόμημα του Χάνσεν, στο οποίο αργότερα λειτούργησε η Επαγγελματική και Οικοκυρική σχολή Θηλέων, τα κορίτσια της οποίας θα βρουν τραγικό θάνατο στο καταφύγιο της ηλεκτρικής, στον συμμαχικό βομβαρδισμό της 11ης Ιανουαρίου του 1944. Σήμερα την θέση του κτηρίου Χάνσεν, καταλαμβάνει το άχαρο Δημαρχείο Πειραιώς.

Όταν συνεστήθη λοιπόν το Δεύτερο Γυμνάσιο κάλυψε σημαντικές εκπαιδευτικές ανάγκες της πόλης, καθώς ελάφρυνε το φορτωμένο Α΄ Γυμνάσιο Πειραιώς κατά 800 μαθητές! Καθώς όμως κτήριο τότε δεν υπήρχε, Α΄ και Β΄ Γυμνάσιο λειτούργησαν αρχικώς μαζί, στο ίδιο Δημοτικό κτήριο της Πλατείας Κοραή, την ημέρα το ένα, το απόγευμα το άλλο.

Στο μεταξύ όμως ο Πειραιάς, είχε κι άλλες ανάγκες που έπρεπε να καλύψει ως πόλη, με τα λιγοστά δημοτικά κτήρια που διέθετε. Μια από τις ανάγκες αυτές ήταν και η σύσταση Πρωτοδικείου στον Πειραιά, που μέχρι τότε δεν υπήρχε! Έτσι αποφασίστηκε το Πρωτοδικείο Πειραιώς το 1918 να λειτουργήσει στο κτήριο της Πλατείας Κοραή, εκείνο δηλαδή που ήδη μοιράζονταν τα δύο Γυμνάσια του Πειραιά, τα οποία βρέθηκαν ξαφνικά άνευ στέγης!

Για το Α΄ Γυμνάσιο, βρέθηκε αμέσως λύση καθώς στεγάστηκε σε παρακείμενο κτήριο στην Πλατεία Κοραή. Για το Δεύτερο όμως όσο κι αν έψαχναν δεν εύρισκαν.

Στο μεταξύ στην Λεωφόρο Αφεντούλη, υπήρχε ένα κτήριο διαθέσιμο το οποίο είχε ανεγερθεί το 1876 με χρήματα του Ι. Ράλλη επί πρώτης θητείας του Δημάρχου Τρύφωνα Μουτζόπουλου. Εκείνο το κτήριο στέγαζε μέχρι τότε, το Φιλανθρωπικό Β΄ Παρθεναγωγείο της Υδραϊκής Συνοικίας. Σκοπός ήταν η εκπαίδευση των θηλέων της συγκεκριμένης περιοχής, στα οικοκυρικά, κατά τα πρότυπα των ξένων σχολείων που ο δωρητής είχε δει να λειτουργούν στο εξωτερικό. Έτσι αποφασίστηκε να καταργηθεί το Παρθεναγωγείο της Υδραϊκής Συνοικίας και στην θέση του να λειτουργήσει το Β΄ Γυμνάσιο Αρρένων Πειραιώς, που έκτοτε συνέδεσε άρρηκτα την ιστορία του με το όμορφο αυτό κτήριο.    



 Η Σταματίνα Μαλικούτη στην εργασία της για την "Αρχιτεκτονική εξέλιξη του Ιστορικού Κέντρου του Πειραιά" (1999) μας περιγράφει ότι το κτήριο του Δευτέρου Παρθεναγωγείου Υδραίικης Συνοικίας (1876) έγινε σε σχέδια του Λαζαρίμου (Πειραιώτης υδραίικης καταγωγης αρχιτέκτοντας που έφτιαξε μεταξύ άλλων και το Δημοτικό θέατρο Πειραιά)




Το Β΄ αρρένων Πειραιά σε αναπαράσταση ζωγράφου Σκοπελίτη
Προφορικές πλέον μαρτυρίες ανθρώπων που πέρασαν από το παλαιό κτήριο του Δευτέρου μιλούν για την πίσω αυλή στην οποία δέσποζε ένας πλάτανος. Μια αλήθεια ακόμα που πρέπει να πούμε είναι όπως βλέπουμε και στο σχέδιο πρόσοψης ότι επρόκειτο για ένα πιο εκλεπτισμένο κτήριο που θα φιλοξενούσε μικρό αριθμό μαθητών, αφού θα εξυπηρετούσε τις ανάγκες μιας συνοικίας.  Το κτήριο αυτό συνδέθηκε με πολλές ιστορικές στιγμές από την ιστορία του Πειραιά, όπως στον ιταλικό βομβαρδισμό του 1940 όταν η παρακείμενη Πλατεία Πηγάδας βομβαρδίστηκε από ιταλικά αεροπλάνα καθώς οι πιλότοι τους είδαν από ψηλά την λαϊκή αγορά ως κίνηση στρατεύματος!

Στο ίδιο κτήριο στεγάστηκαν Ινδοί και Νεπαλέζοι στρατιώτες, όταν στον Πειραιά αποβιβάστηκαν Αγγλικά στρατεύματα την περίοδο των Δεκεμβριανών του 1944. Οι άγριοι Νεπαλέζοι που επιχείρησαν τότε για την κατάληψη του Λόφου του Προφήτη Ηλία, άφησαν πίσω τους πολλές κονσέρβες που οι πεινασμένοι Πειραιώτες από τον πόλεμο και την κατοχή, έσπευσαν να πάρουν. 

Σχετικές με την ιστορία του Β΄ Γυμνασίου Πειραιώς είναι και οι αναρτήσεις που αφορούν ανθρώπους που πέρασαν από το ιστορικά αυτό σχολείο όπως:

Ο Διευθυντής Αρίστος Καλλιγάς

Ο Φιλόλογος Παρασκευάς Ευαγγέλου

Δυστυχώς στην φωτογραφία βλέπουμε το Β΄ Γυμνάσιο Αρρένων όταν άρχισε η κατεδάφισή του (το 1966) προκειμένου να αναγερθεί το κτήριο που υπάρχει μέχρι σήμερα


Ένας διάσημος απόφοιτος αυτού του Δευτέρου Γυμνασίου είναι φυσικά ο Δημήτρης Παπαμιχαήλ ο γνωστός και μάγκας Πειραιώτης που γεννήθηκε το 1934 και σπούδασε ηθοποιός για να μην αναλάβει το καφενείο του πατέρα του στο Χατζηκυριάκειο. Ο Δημήτρης όπως και όλα τα παιδιά της περιοχής πήγαιναν σχολείο στο Β΄ Γυμνάσιο Αρρένων στην Αφεντούλη, στου Βρυώνη.
  Ένας επίσης γνωστός απόφοιτος είναι και ο δημοσιογράφος Αντώνης Πανούτσος  ο οποίος γράφει τις δικές του αναμνήσεις τον Ιανουάριο του 2004 στο www.kleidiakaiantikleidia.net.

 ".....Ηταν ο γυμνασιάρχης στο Β' Γυμνάσιο Αρρένων Πειραιώς, κοντά στο τέρμα των πράσινων, στου Βρυώνη. Το Γυμνάσιο ήταν σχεδόν πειθαρχικό. Εκτός από τους μαθητές που έμπαιναν κατ' ευθείαν, μάζευε και όσους «σούταρε» το Α' Πρότυπο Γυμνάσιο Αρρένων Πειραιώς, ένα σχολείο που έπαιρνε 184 μαθητές το χρόνο, μετά από εξετάσεις. Βλαστήμαγες ένα καλοκαίρι για να μπεις, έτσι ώστε ο πατέρας σου να μπορεί να υπερηφανεύεται ότι ο γιος του είχε μπει στο «Πρότυπο», ενώ ο στόκος του απέναντι έμεινε έξω.
Γυμνασιάρχης του Πρώτου - σήμερα ονομάζεται Ιωνίδειος - ήταν ο Καρανικόλας. Οταν στο τέλος της Δευτέρας Γυμνασίου τον αντικατέστησε άλλος γυμνασιάρχης, ονόματι Κεφάλας, αποφάσισε να δείξει πυγμή. ΄Εκανε «εκκαθαρίσεις». Βρέθηκα στο Δεύτερο. Δεν είχα πρόβλημα με τη μαμά.................΄Οπως όλοι οι απανταχού της γης αποτυχημένοι, έτσι κι αυτός φόρτωνε τις αδυναμίες του σχολείου και τις δικές του στην «οικογένεια». Η οικογένεια δε μας έβαζε να διαβάζουμε, δε μας μάθαινε τρόπους και σεβασμό. Επίσης δε μας είχε δώσει καλή φωνή για να τραγουδάμε τη «Φλαμουριά», δε μας είχε δείξει μια φλαμουριά, και μας είχε μάθει να έχουμε γενικά γραμμένη τη φλαμουριά «στη βρύση τη βουνίσια» ή στην έρημο της Σαχάρας, αν φύονται εκεί φλαμουριές (πράγμα που δεν μπορώ να αποκλείσω, αφού μέχρι σήμερα δεν έχω δει φλαμουριά).
 Υπό τη «φωτεινή καθοδήγηση» του «αξέχαστου» εκείνου γυμνασιάρχη, με άξια βοηθό τη «Μαντάμ» (που ήταν το όνομα της καθηγήτριας των γαλλικών, αφού όλες εκείνη την εποχή τις φώναζαν «Μαντάμ»), το Β' Παρθεναγωγείο Αρρένων Πειραιώς μάθαινε στους μαθητές του «χρήσιμα» για τη ζωή πράγματα. ΄Οπως το νόμο του Μέντελ και τα άμφια του Αρχιμανδρίτη. Επίσης ζήταγε από τους γονείς να μας «διαβάζουν»......... Γρήγορα έμαθα να αντιμετωπίζω τους καθηγητές όπως τους λοχίες στο στρατό. ΄Οτι υπάρχουν για να σε παιδεύουν και το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι υπομονή μέχρι να φύγεις και να ησυχάσεις. Να φύγεις για να πας πού;

Η αντίθετη άποψη:
Σε αντίθεση της άποψης Πανούτσου υπάρχουν μύριες άλλες όπως αυτή του Θ. Λουκάκη (ένωση αποφοίτων ΕΜΠ) που σε αναφορά του στην εφημερίδα ΒΗΜΑ (11/2/2007) λέει:

Το 1956 τελείωσα το κοινότατο Δεύτερο Γυμνάσιο Αρρένων Πειραιά. Εκεί, αν μη τι άλλο, έμαθα αξιοπρεπή ελληνικά, πράγμα που έπαψε να συμβαίνει εν γένει στη δημόσια μέση εκπαίδευση έπειτα από περίπου 15 χρόνια! Τότε στα ιδιωτικά σχολειά φοιτούσαν μόνο όσοι δεν καλοέπαιρναν τα γράμματα (με την εξαίρεση κάποιων κολεγίων της ελίτ) και έπρεπε να δίνουν ειδικές εξετάσεις για να αποκτήσει το δίπλωμά τους ισοτιμία! 
Το 1962 οι γονείς έκαναν έρανο για την πρόσληψη καθηγητών
Το νέο κτήριο του β΄ Αρρένων Πειραιά κατασκευάστηκε το 1970. Στην συνέχεια στέγασε τα 1ο/6ο Γυμνάσιο-Λύκειο (Η Φωτογραφία από http://6lyk-peiraia.att.sch.gr/)
  
Φωτογραφία με τους μαθητές του Δευτέρου Γυμνασίου Αρρένων Πειραιώς να στέκονται μπροστά από το σχολείο κατά τον εορτασμό της 25ης Μαρτίου του 1949. Και το παλαιό κτήριο στολισμένο ανάλογα... 

Σήματα του Δευτέρου Γυμνασίου και Δευτέρου Λυκείου Πειραιώς αντίστοιχα. Προσφορά της πρώην μαθήτριας του Σχολείου Πόπης Φραντζεσκοπούλου.



Το γαϊτανάκι των μετονομασιών (η τρέλα της ταμπέλας):

 Φυσικά δεν θα περίμενε κάποιος σοβαρότητα από το συγκεκριμένο κράτος και για το ζήτημα της παιδείας αφού η ανικανότητα έχει διαποτίσει πλέον κάθε κρατική πτυχή αυτής της οντότητας που λέγεται δημόσιο. Έτσι σε συνέχεια αλλαγής ονομάτων λεωφόρων, πλατειών, οδών ακόμη και δήμων έγινε φρούτο της μεταπολιτευτικής εποχής και η αλλαγή ονομασίας και των σχολείων. Το Δεύτερο Γυμνάσιο Αρρένων διαιρέθηκε σε Γυμνάσιο και Λύκειο Αρρένων και μετά ξαναδιαιρέθηκε σε 1ο και 6ο Γυμνάσιο και 1ο και 6ο Λύκειο αρρένων και θηλέων και μετά ξαναδιαιρέθηκαν σε 1ο και 6ο Γυμνάσιο και Λύκειο Μεικτά αυτή την φορά (αφού καταργήθηκαν οι ποδιές και το εξαήμερο) και μετά ξαναονομάστηκαν εννιαία και σήμερα με την κατασκευή άλλου κτηριακού παραρτήματος το 1ο γυμνάσιο έφυγε (;) και ουδείς γνωρίζει τελικά ποιος έφυγε και ποιος έμεινε. Και όσο απλό θα ήταν τα σχολεία να είχαν κάποιο όνομα (ας πούμε της οδού που βρίσκονται) απλά για να ξεχωρίζουν Γυμνάσιο Αφεντούλη, Σαχτούρη, Μουτσοπούλου κ.λ.π. μάλλον είναι πιο εύκολο να φτάσει ο άνθρωπος σε αποικισμό άλλου πλανήτη παρά να βρει κάποιος που βρίσκεται εν τέλει το σχολείο που τελείωσε. Αυτό δεν συνέβει μόνο με το συγκεκριμένο Γυμνάσιο αλλά και με το Δημοτικό αφού έχοντας τελειώσει το παλιό 20ο αυτό που λέγαμε Ταγκόπουλου (διάβασε παλιότερο post), σήμερα το 20ο πήγε μια βόλτα στην Καλλίπολη και στο κτήριο του 20ου βρίσκεται το 55ο. Εδώ και η Καλλίπολη έφτασε να κόβει βόλτες αφού το Α΄ Αστυνομικό Τμήμα της Αφεντούλη μετονομάστηκε Καλλιπόλεως καθώς και το ΙΚΑ που βρίσκεται κοντά στο Αρχαιολογικό Μουσείο Πειραιά λέγεται κι αυτό ΙΚΑ Καλλίπολης. Σιγά θα μου πείτε τα νέα εδώ η Κύμη βρέθηκε να ανήκει στο Αλιβέρι και εσένα σε πείραξε που η Καλλίπολη έφτασε στην Φρεαττύδα; Για αυτό κάθε φορά που περνάω έξω από το κτήριο του πρώην Δευτέρου Γυμνασίου Πειραιά ανακαλύπτω αναρτημένη και μια καινούργια ταμπέλα στην οποία δεν δίνω καμία σημασία αφού γνωρίζω ότι την επόμενη εβδομάδα αυτή θα αλλάξει και την θέση της θα πάρει κάποια άλλη ταμπέλα. Εδώ τα Υπουργεία αλλάζουν ταμπέλες κάθε εβδομάδα τα σχολεία θα γλίτωναν; Πληροφοριακά λέω μόνο ότι το όνομα Δεύτερο γυμνάσιο πήγε κάτω στο κτηριακό συγκρότημα της Τζαβέλα.   

Δελτίο Πανελληνίων Εξετάσεων 1982 του 6ου Λυκείου Πειραιά

Ημερομηνίες Σταθμός στο Δεύτερο/έκτο/πρώτο:
  • 1876: Ιδρύεται το Δεύτερο Παρθεναγωγείο Αρρένων επί της Αφεντούλη 5 στην περιοχή Βρυώνη Πειραιά προς εξυπηρέτηση του συνοικισμού των Υδραίων επί κτηρίου του μεγάλου αρχιτέκτονα Λαζαρίμου.
  • 1914: Μετονομάζεται σε Δεύτερο Γυμνάσιο Αρρένων Πειραιά
  • 1966: Tο πανέμορφο νεοκλασικό του κτήριο γκρεμίζεται και ανεγείρεται το κτήριο που υπάρχει μέχρι σήμερα.
  • 1976: Το εξατάξιο γυμνάσιο διαιρείται σε 3 έτη γυμνάσιο και 3 έτη Λύκειο.
  • 1979-1980: Αποφασίζεται η μεικτοποίηση των σχολείων. Τον πρώτο χρόνο δοκιμαστικά (έτσι τουλάχιστον εφαρμόστηκε στου βρυώνη) με ποσοστό 1 προς 3. Έτσι με βάση αυτό το ποσοστό 10 κορίτσια μπαίνουν σε κάθε τμήμα 40 ατόμων τότε, τα υπόλοιπα 30 είναι αγόρια και το αντίθετο 10 αγόρια μπαίνουν σε τμήμα με 30 κορίτσια (ευτυχώς ανήκω σε αυτή την κατηγορία του 1 αγόρι προς 3 κορίτσια).  
  • 1981: Στις 8 Ιανουαρίου καθιερώνεται επίσημα το πενθήμερο στα σχολεία. Μέχρι τότε κάναμε μάθημα και το Σάββατο το πρωί. Με την καθιέρωση του πενθημέρου ο πειραιάς καλύπτεται από πυκνό χιόνι. Αναστέλλονται τα μαθήματα για μια εβδομάδα. Καθημερινά οι μαθητές συγκεντώνονται είτε στην πισίνα είτε στην Μαρίνα.
  • 1981: Ένα μήνα μετά την καθιέρωση του πενθημέρου στις 8 Φεβρουαρίου στο Καραϊσκάκη 19 φίλαθλοι του ολυμπιακού βρίσκουν τραγικό θάνατο μετά από επικράτηση θρίαμβο επί της ΑΕΚ. Σχεδόν από όλα τα σχολεία υπάρχουν, αν όχι θύματα, οπωσδήποτε τραυματίες (54 τραυματίες επίσημα, εκατοντάδες ανεπίσημα που γύρισαν στα σπίτια τους χωρίς να περάσουν από κάποιο νοσοκομείο). Διήμερο πένθος για τον Πειραιά. Έκτοτε και μέχρι να τελειώσω το Λύκειο εγώ τουλάχιστον στο στάδιο καραϊσκάκη φώναζαν "ζουν, ζουν αυτοί μας οδηγούν".
  • 1981: 24 Φεβρουαρίου γίνεται ο μεγάλος σεισμός με επίκεντρο τις Αλκυονίδες νήσους στον κορινθιακό κόλπο. Όλος ο τοίχος που βρίσκεται στην πλευρά της οδού Καλλιγά, ανοίγει. Διακοπές των μαθημάτων. Τάξεις μεταφέρονται και ενώνονται με άλλες, επιστρατεύονται αίθουσες στο ύψος του γυμναστηρίου και το χημείο, αφού έχει περάσει πρώτα 20ήμερο απραξίας. 
  • 1982: 12 Ιανουαρίου καθιερώνεται το μονοτονικό σύστημα. Όσοι βρίσκονται προ πανελληνίων εξετάσεων θα πρέπει να ξεχάσουν όσα έμαθαν περί τονισμού και να μάθουν μονοτονικό. Η δόξα της ελληνικής παιδείας σε όλο το μεγαλείο.
  • 1982: 6 φεβρουαρίου μετά το μονοτονικό καταργούνται οι ποδιές. 
  • 1985: όσα έχουν χαρακτηριστεί πρότυπα σχολεία μετατρέπονται σε πειραματικά. 
Στον μπλε κύκλο είναι το παλαιό κτήριο του Β΄ Αρρένων (Φωτο του Ρωμαϊδη 1890 από delcampe.net)

Υπήρξαν γενιές όπως η δική μου που σχεδόν πέρασαν από όλες τις εκδόσεις του σχολείου αυτού. Δηλαδή στην πρώτη γυμνασίου στο Δεύτερο αρρένων, έπειτα στο Πρώτο Αρρένων και πρώτη Λυκείου στο μεικτό έκτο. Όλα τα παιδιά που αποφοίτησαν από αυτό το κτήριο είτε ήταν του Δευτέρου, είτε του Πρώτου είτε του έκτου, θεωρώ ότι έχουν τις ίδιες αναμνήσεις και δεν τα διαχωρίζω. Και κλείνοντας απλά για λόγους τάξης να πω ότι το τετράγωνο που καταλαμβάνει το κτήριο είναι Λεωφ. Αφεντούλη, Καραϊσκου, Κανθάρου, Καλλιγά.      
ΔΕΙΤΕ ΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΥ ΝΑ ΒΑΘΟΥΝ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΤΟΥΣ ΕΔΩ
ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ Β΄ΛΥΚΕΙΟΥ ΒΑΦΟΥΝ ΤΗΝ ΑΙΘΟΥΣΑ ΕΔΩ 
Ο ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΓΟΝΕΩΝ ΚΑΙ ΚΗΔΕΜΟΝΩΝ 1ου ΛΥΚΕΙΟΥ ΕΧΕΙ ΤΟ ΜΠΛΟΓΚ ΤΟΥ ΕΔΩ

Μερικές Διευθύνσεις για τα σχολεία αυτά είναι στο facebook (6ο Λύκειο Πειραιά)
Επίσης εδώ πάλι με τον ίδιο τίτλο 6ο Λύκειο Πειραιά
Φυσικά η επίσημη σελίδα του έκτου σχολείου
Μια διεύθυνση για απόφοιτους του έκτου του 1982
Η επίσημη σελίδα του Πρώτου  
Και για το πρώτο λύκειο στο facebook εδώ 
Είμαι σίγουρος ότι υπάρχουν πολλές άλλες διάσπαρτα, εγώ απλά έβαλα μερικές ενδεικτικά.

43 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
Michael είπε...

Θα ήθελα να προσθέσω μια χρόνια σταθμό για το 2ο Γυμασιο Πειραιά το 1973.
Ήταν η πρώτη χρόνια λειτουργίας του νέου κτιρίου στην Αφεντουλη και συνέπεσε με τη χρόνια του Πολυτεχνείου.
Ακόμα θυμάμαι το γυμνάσια ράχη το Ζώη να μας στέλνει πίσω στα σπίτια μας κατα μοναστήρι.
Πήγαινα Τρίτη γυμνασίου τότε!
Μιχάλης Λιαρος

iacob είπε...

αυτο το γυμνασιο τελειωσα,απο το 1958 εως και το 1963....υπεροχες μνημες,αγαπημενοι φιλοι,και μεγαλη υπερηφανεια...νασαι καλα που μου τα θυμησες...καλη Ανασταση.

Γλυκας Νικος είπε...

Αυτο το γυμνασιο τελειωσα και εγω απο το 1962 εως και το 1968. Αν υπαρχει καποιος συλλογος ενδιαφερομαι για συναντησεις απο τα παλια.
Γλυκας Νικος

Ανώνυμος είπε...

εγω ειμαι απο τη χιο και ψαχνω συμμαθητεσ συμμαθητριεσ του 1983 απο το γυμνασιο.τοτε ειχαμε την κυρια καψοκαλη γαλλικα αυτο θυμαμαι μονο,και συμαθητεσ τρουκη ,χαλαρησ ,τριανταφυλακη, τρυπιδου, χρηστου.Αχ και τη θυμαμαι εναν κυριο με πυροσκι χιωτησ πρεπει να ηταν και αυτοσ που τα πουλουσε εξω απο το σχολειο.Εχω να περασω εξω απο το σχολειο μπορει και 20 χρονια.

Ανώνυμος είπε...

Είμαι από τους παλιούς απόφοιτους, συμμαθητής του Πανούτσου και του συγγραφέα Χαριτόπουλου (μεγάλος διάολος)που είμαστε από την πρώτη τάξη μαζί, όπως και με άλλες "φυσιογνωμίες" του Πειραιά που δεν είναι ευρύτερα γνωστοί. Αξέχαστο σχολείο!

Ευάγγελος Αλεξανδρής είπε...

Είμαι απόφοιτος Β' Γυμνασίου Πειραιά, όπου μαθήτευσα από το 1974 έως το 1977. Το σχολείο το είδα ολοκαίνουργιο, ενώ ακόμα δηλαδή ολοκληρωνόταν η κατασκευαστική λειτουργικότητά του και λόγω προσωρινής αναπηρίας από εξάρθρωση είχα άδεια χρήσης του ανελκυστήρα για πρόσβαση στην τάξη Α'1, πρώτη αίθουσα προς την Αφεντούλη στον έκτο όροφο με απίστευτη θέα προς Προφήτη Ηλία, Τζάνειο νοσοκομείο και Άγιο Βασίλειο αλλά και κομμάτι από το νότιο λιμένα της πόλης προς την Αίγινα.
Με τη συμπάθεια πολλών καθηγητών, φιλόλογοι κ.κ. Χίου και Σουκάκου, φυσικός Μήλιου κυρίως αλλά και άλλων, υποδείχτηκα ως υπεύθυνος μικροφωνικής για το προαύλιο του δευτέρου ορόφου κατ'αρχάς, στη συνέχεια της αίθουσας εκδηλώσεων του πρώτου ορόφου και τέλος της αποθηκούλας του εβδόμου, όπου μαζί με χάρτες, υλικό γύμνασης, ενισχυτές, είχα βάλει και ένα μπρίκι με γκαζάκι για καφέ, μίξερ για φραπέ, μαγνητοφωνάκι με ράδιο για μουσικούλα και κρατούσα το κλειδί! Εκεί περίμενα την αλλαγή φρουράς, από αρρένων σε θηλέων και τούμπαλιν, ώστε να πλαισιώσω την παρέα μου με την κατάλληλη αξιολάτρευτη παρουσία...
Πολλές γλυκιές αναμνήσεις από το σχολείο, οι πρώτες σχολικές μουσικές εκδηλώσεις στον Πειραιά με αντιστασιακά τραγούδια του Θεοδωράκη με απίστευτη επιτυχία όπου έπαιζα κιθάρα στο συγκρότημα υπό τον μαέστρο Λεωνίδα Τσιαντούλα αλλά φρόντιζα και τη μικροφωνική, το φωτισμό, την εκτύπωση προσκλήσεων και τους καφέδες! Παρεπιπτόντως, οι κατοπινές επαγγελματικές μου δράσεις ήταν η συνέχεια αυτής της πρώτης πολύ δημιουργικής γυμνασιακής φάσης και ενασχόλησης μεταξύ διασκέδασης, γνώσης, κοινωνικότητας, πολιτιστικής και πολιτικής πρωτοβουλίας.
Συμμαθητές μου και φίλοι στο φέισμπουκ ο Δημήτρης Ανδρεαδάκης, Θεόδωρος Αμπατιέλλος, Δημήτρης Αβραμόπουλος και ο Νότης Ανανιάδης, οι υπόλοιποι 48(!!!) του τμήματος καταζητούνται...
Ευάγγελος Αλεξανδρής
https://www.facebook.com/evangelos.alexandris

Πατερόλακας είπε...

Αποφοίτησα από το 2ο Γυμνάσιο το 1978. Ο αδελφός μου πρόλαβε το παλιό κτήριο, το νεοκλασικό που γκρέμισε η χούντα. Έμεινα μετεξεταστέος στην Α΄ Γυμνασίου, στα Γαλλικά. Σπούδασα Γαλλική Φιλολογία. Έμεινα μετεξεταστέος στα Αρχαία, στη Β΄ Γυμνασίου. Σήμερα είμαι Φιλόλογος. Γιώργος Φραγκάκος, Χανιά.

Ναύτης είπε...

Αχ ρε Βαγγέλη, τι γενια κι αυτη η δικη μας!
ένα θα σου θυμήσω: "την επομένην ώραν θα σας βάλω ένα αιφνιδιαστικον διαγώνισμα!"
:)

Δημήτρης Α είπε...

Γεια σου φίλε... ο κύριος με τα πιροσκί ήταν ο κυρ Αντώνης, ή αλλιώς ο Πουλ-Πουλ, γιατί έτσι φώναζε για να κάνει αισθητή την παρουσία του στα διαλείμματά μας. Πιροσκί μοναδικής γεύσης σε μια κούτα Νουνού μοναδικού κάλλους και βρώμας... Τότε δεν μας πείραζε τίποτε ...

Εγώ αποφοίτησα λίγο νωρίτερα από εσένα, το 1980... Οποτε βρίσκομαι Πειραιά (ζώ από τότε Γερμανία) περνάω απ έξω. Στις εκλογές έχω μπει πολλές φορές και μέσα, όπου ζωντανεύουν οι αναμνήσεις από εκείνο τον καιρό.

Να σαι καλά
Δημήτρης

Άννα Τριανταφύλλου είπε...

Υπάρχει σύλλογος μαζί με τις απόφοιτες του Β Θηλέων (όλων των ετών )

Βρες με στο facebook Anna Triantafyllou( δασκάλα)

Άννα Τριανταφύλλου είπε...

y΄πάρχει Σύλλογος Αποφοίτων
Αν σ΄ενδιαφέρει βρες με στο facebook Anna Triantafyllou (δασκάλα)

Άννα Τριανταφύλλου είπε...

Υπάρχει σύλλογος μαζί με τις απόφοιτες του Β Θηλέων (όλων των ετών )

Βρες με στο facebook Anna Triantafyllou( δασκάλα)

Άννα Τριανταφύλλου είπε...

y΄πάρχει Σύλλογος Αποφοίτων
Αν σ΄ενδιαφέρει βρες με στο facebook Anna Triantafyllou (δασκάλα)

Ν. Μιχαηλίδης είπε...

Έκανα τις δύο πρώτες τάξεις του Λυκείου στο Δεύτερο Γυμνάσιο Αρρένων Πειραίως.

Η εποχή εξαιρετικά ταραγμένη 1966-1967.
Αμέσως μετά τα Ιουλιανά του 65, ανάμεσα στις κυβερνήσεις της αποστασίας, με κορύφωση το πραξικόπημα tvn συνταματαρχών.

Κάποια εξάμηνα τα έκανα στο "παράρτημα" στην Φρεατίδα.
Ακόμη θυμάμαι τον υπέυθυνο καθηγητή του παραρτήματος (Τσελεπή νομίζω το έλεγαν-φιλόλογο) να μας φωνάζει μέχρι υστερίας γιατί ανεβαίναμε ομαδικά την ξύλινη σκάλα που ήταν έτοιμη να καταρρεύσει.
"Ένας-ένας, δεν σας είπα" ωρυόταν.

Την νταρτανογυναίκα την "γαλλικού", που ούσα αδελφή του αστυνομικού διευθυντή Πειραιώς, τα βράδυα έβγαινε περιπολία στην Τρούμπα και αν έυρισκε εκεί μαθητή της, τον πλάκωνε επιτόπου στα χαστούκια.

Στο κεντρικό, η Χούντα μας έφερε έναν μεσήλικα υπάλληλο της μετεωρολογικής υπηρεσίας να μας διδάξει φυσική και χημεία.
Η πλάκα που κάναμε όταν έγράψε στον πίνακα αντίδραση με το νερό "ΗΟ".
"Θέλει και ένα δύο" του ψιθυρίσαμε διακριτικά.
Και το διόρθωσε¨"2ΗΟ"!!!

Και αν ξέρετε από πιό σχολείο βρέθηκα στο 2ο...

Η απάντηση εδώ: http://mauve-gr.blogspot.gr/2011/11/blog-post.html

Πραγματικά μοναδική εμπειρία το 2ο.

Νίκος Μιχαηλίδης
www.mauve.gr

ΣΙΛΑΜΙΑΝΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ είπε...

Καλημέρα σας είμαι συγκινημένος και ευτυχισμένος συνάμα γιατί βρίσκομαι επιτέλους στο χώρο μου,
μετά από 32 έτη.Αποφοίτησα το 1981 ως μαθητής του Α λυκειου πειραιά η τάξη μου ήταν η τελευταία
αρρένων.Λέγομαι Σιλαμιανός Ιωάννης και τα έξι χρόνια της φοίτησης μου ήμουν στο τμήμα 5 εκτός
από την Γ γυμνασίου που ανήκα στο 6 τμήμα.Σας χαιρετώ με σεβασμό και απεριόριστη εκτίμηση.Το σχολείο αυτό μου χάρισε τους καλύτερους μου φίλους το ΣΤΈΛΙΟ το ΤΑΣΟ το ΜΗΝΑ το ΚΥΡΙΑΚΟ το ΓΙΩΡΓΟ το ΓΙΑΝΝΗ το ΒΑΣΙΛΗ το ΔΗΜΗΤΡΗ και πολλούς συμμαθητές με τους οποίους διατηρούμε ακόμα σχέσεις σεβασμού,εκτίμησης και βαθιάς αλληλεγγύης.Από σήμερα τελώ στη διάθεσή σας.

Ανώνυμος είπε...

1η γυμνασιου το 2ο λειτοθργισε στη σχολη δοκιμων κοντα ειμαστε οι πρωτοι που καναμε ποδαρικο στο καινοθργιο κτιριο τησ αφεντουλη.
Βασιλειου Βαιλας Αλεξανδρης Π, Αποστολιδις Βαρβαριγος μερικοι απο τους παλιοθς συμμαθητες 1970 1η γυμνασιου.

Ανώνυμος είπε...

Ημουν και εγω ενας απο τους τυχερους που ζησαμε το Πασσαλιμανι και κατα συνεπεια (ως μη 'αριστουχοι') το 2ο Γυμνασιο με ολα του
τα καλα. Το εχω ζησει πριν την ανακαινηση του, κατα την διαρκεια της καναμε απογευματινα μαθηματα στην Καλλιπολη,
αλλα και μετα μεχρι την αποφοιτηση μου το 1971. Διαβαζοντας τα προγουμενα σχολια, θυμηθηκα τον τυπο με τα πιροσκι, τον οποιο εδιωχνε
ο επιστατης (Γερασιμος νομιζω) και ειχα ευτυχισει να εχω φιλολογο τον 'Μητσο' τον Τσελεπη, αυτον τον αγνο ανθρωπο που ολοι τον πειραζαμε τοτε και μετανοιωναμε την ιδια στιγμη, αλλα και την Αρχοντακη που μας κυνηγουσε οντως στους κινηματογραφους της Τρουμπας. Ποιον αλλον να πρωτοθυμηθω΄, τον Χαιρετακη τον γυμναστη, εκεινο τον απιθανο τυπο (δεν θυμαμαι το ονομα του) τον θεολογο που μας εβαζε να ζωγραφιζουμε αγγελακια στο τετραδιο και μου τα ζωγραφιζε ο συγχωρεμενος ο Billy Bo (Βασιλης Κουρκουμελης για εμας).
Θα μπορουσα να γραφω ωρες ...........
Ναστε ολοι καλα
Μιλτιαδης Καστρινος

Ανώνυμος είπε...

Kontaratos to onoma tou theologou file.

Ανώνυμος είπε...

Εχεις δικηο, ο επονομαζωμενος 'α το βοηδι' απο εμας. Ειχα ομως και τον Παπαδακη, ο οποιος εφερνε τα μαλλια του τρεις βολτες στο κεφαλι για να κρυψει την φαλακρα του. Ωραια χρονια παιδια και αν καποιος απο εκεινη την ταξη διαβασει αυτο το κειμενο ας μας θυμησει περισσοτερα.
Μιλτιαδης Καστρινος

Ανώνυμος είπε...

Μπραβο στην προσπαθεια .... μας γεμισες αναμνήσεις . Μιχαλης Μιχαλόπουλος είναι το ονομα μου . Ειμαι της σειρας 63-69 . Ειχαμε κανει ένα συλλογο αποφοιτων που τον κρατησαμε για καμια 10ετια (το ''βητα club'') , Mετα το παραδωσαμε στις ..... επομενες γενιες που τον διέλυσαν . Τωρα συναντιωμαστε μια φορα τον χρονο για ένα κρασι , οπου πιστεψτε με γινεται ότι τοτε που είμασταν 17 χρονων .... Ο φιλος ο Καστρινάκης (που γραφει πιο πανω) ας επικοινωνησε μαζι μου η οποιος άλλος θελει από αυτή την σειρα στο Facebook .''Mihalis Mihalopoulos . Kαι παλι μπραβο ...

Ανώνυμος είπε...

Πολλες και ανεξιτηλες οι αναμνησεις παιδια.Μονο αυτο και ενα μεγαλο ευχαριστω απο μενα που τελειωσα 1981.

Ανώνυμος είπε...

TO 1966 ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ ΧΟΥΝΤΑ(21 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1967)
ΑΡΑ, ΔΕΝ ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΕ ΤΟ ΓΚΡΕΜΙΣΜΑ ΤΟΥ ΚΤΗΡΙΟΥ ΑΠΟ ΤΗ ΧΟΥΝΤΑ

cafekalxarase είπε...

ΕΓΩ ΤΕΛΕΙΩΣΑ ΤΟ 1ό ΛΥΚΕΙΟ ΤΟ 1991 ΕΠΙ ΕΠΟΧΗΣ ΜΟΥΤΣΟΠΟΥΛΟΥ , ΑΝΤΩΝΑΚΟΥ , κτλ....

Διονύσης Πιέρρος είπε...

Τι μου θύμισες...Νάσαι καλά...
Την 1η Γυμνασίου την έβγαλα στο παλιό παράρτημα της Ομηρίδου και τις υπόλοιπες τάξεις στο νέο κτίριο.Πρόλαβα να δώ και να περιηγηθώ το παλιό υπέροχο νεοκλασσικό κτίριο,πρίν το γκρεμίσουν.Σε ξεχωριστά ωράρια άρχισε να λειτουργεί και σαν θηλέων-σύννεφο τα ραβασάκια και τα γραψίματα στα θρανία...Θυμάμαι κι εγώ τον θεολόγο Κονταράτο να σημειώνει "βοίδαράς ή βοϊδάμαξα" στο σημειωματάριό του,για κάθε ζωηρό μαθητή,που του δυσκόλευε την ζωή και την προειδοποίηση του,ότι αύριο θα βάλει ...αιφνίδιο διαγώνισμα....Τι φυσιογνωμίες καθηγητών...Ο καημένος ο Τσελεπής με το αιώνιο κουστούμι,τον λερό γιακά και την διαλυμένη τσάντα,ο Χίου,ο Βλάχος,ο Κασιδώνης,ο αυστηρός γυμνιασιάρχης Ηλίας...Αποφοίτησα το 73-74...
Ελάχιστους απο τους παλιούς συμμαθητές βλέπω πλέον.Λίγοι αλλωστε,έχουν παραμείνει στον Πειραιά...
Ας είναι όλοι καλά!

Ηλίας Οικονομίδης. είπε...

Είμαι απόφοιτος του 1987. Ευτυχώς πρόλαβα ταρκετά από αυτά που μου θυμίσατε. Τον Γεράσιμο τον επιστάτη με το χαρακτηριστικό μουστάκι, τον κυρ-Αντώνη με τα πιροσκί (το μαγαζάκι του ήταν πίσω από το Φαντάζιο στην Κανθάρου), καθώς και καθηγητές στα 2 λύκεια, αφού το σχεδόν πρότυπο - παλαιότερα -1ο γυμνάσιο, έστελνε τους μαθητές της 2ης δέσμης (ιατρικών σχολών) στο 6ο.Ποιούς να πρωτοθυμηθείς; Γεωργοπούλου, Κωστούλας, Αλεξανδράτος, Μανωλέσος, ο Στραβουδάκης , οι αείμνηστοι Μαθιόπουλος και Η. Σακελαρίδης, ο Θεοφανόπουλος , ο φιλόλογος- στιχουργός Αντωνάκος που έχει τραγούδια με τον Ζαγοραίο, οι γυμναστές Καραγιάννης και Δοξάκης τερματοφύλακας του Εθνικού κ.ά.Το ωραίο ότι είμασταν μαζί παιδιά εργατών, εμπόρων, καπετάνιων και εφοπλοιστών!

Γιάννης Α. Βαμβακάς είπε...

Είμαι απόφοιτος του 2ου αρρένων του 1981. Είναι πολύ ζωντανές στην μνήμη μου κάποιες αποχές λόγω έλλειψης θέρμανης και
κάποια μαμά να πλακώνει τον γυιὸ της στο ξύλο για να μπει μέσα. Οσοι θυμούνται την σκηνή ας αναφέρουν λεπτομέρειες αλλά
χωρίς ονόματα! :-)

Unknown είπε...

ΤΟ ΠΑΛΑΙΟ ΚΤΙΡΙΟ ΓΚΡΕΜΙΣΤΗΚΕ ΤΟ 1969 ΣΤΑ ΤΕΛΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ.ΕΔΩΣΑ ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΕΣ ΕΞΕΤΕΣΕΙΣ ΤΟΝ ΙΟΥΝΙΟ ΤΟΥ 1969.ΣΤΗΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΕΓΑΣΤΗΚΑΜΕ ΕΝΑ ΤΜΗΜΑ ΣΤΗΝ ΣΧΟΛΗ ΔΟΚΙΜΩΝ ΚΑΙ ΤΟ ΥΠΟΛΟΙΠΟ ΣΤΗΝ ΚΑΛΛΙΠΟΛΗ [ΣΤΟΥ ΚΡΕΜΜΥΔΑ] ΠΡΟΛΑΒΑ ΝΑ ΦΟΙΤΗΣΩ ΚΑΙ ΣΤΟ ΝΕΟ.ΜΑΥΡΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ Η ΔΙΕΤΙΑ ΤΟΥ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟΥ ΓΥΜΝΑΣΙΑΡΧΗ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ[ΠΟΡΚΥ]ΜΙΑ ΧΟΥΝΤΙΚΗ ΠΑΡΑΦΩΝΙΑ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΟΥΣ ΥΠΟΛΟΙΠΟΥΣ ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ.

Νωντας είπε...

Αποφοιτησα απο το δευτερο το 1959 μαζυ με περιπου 30 συμμαθητες απο τους 250 που μπηκαμε στην πρωτη ταξη.
Συμμαθητες μου ησαν οι Ευστρατιου(+) Μπληζιωτης(+) Μπουφης,Φουτρης Μενεγακης Δαρζεντας Χ"μιχαλης Γρυπαιος Φουρικης
Κωλυρης Τσατσαρουνος Κτιστακης Καλαιτζης Ζαργανης και αλλοι.
Απο αυτους εγιναν 3καθηγητες 1 πολμηχανικος 1 μηχανολογος 5-6εμποροπλοιαχοι και εγω Μον.Αξ/κος(ΣΣΕ) Αποστρατευτηκα
το 1994 ως Υπστρ/γος.
Καθηγητες ησαν οι Βαληνδρας Μαραβελιας Ζωγραφος Τσαπαλης Κατσιμπρης(Φιλολογοι) Αναστασακος Κατσας (Μαθηματικοι)
Χουρμουζης ,Κουτρουλης (Φυσικη-Γεωγραφια) Γαλλικα Περισορατη Αρχοντακη, Γυμναστικη Παινεσης Τεχνικα Λεκος Μουσικη
Σκαρδης.Γυμνασιαρχες Αργαλιας και μετα Ξυροτυρης (Φεφες).
Τα κτηρια του σχολειου ησαν παμπαλαια και εντελως ασηντηρητα .Το παραρτημα ηταν διοροφο με 4 αιθουσες και 1 γραφειο.
Η αυλη του ηταν χωματοστρωτη και σε μια γωνια της ησαν οι WC.
Τοκεντρικο ηταν διοροφο με 5 αιθουσες και 3 γραφεια επανω και κατω το Χημειο και αποθηκες Η αυλη ηταν τσιμεντοστρωμενη
Υπηρχαν σ'αυτην 4 μπασκετες 1 μονοζυγο 1 μεγαλο πευκο διπλα στην πορτα και WC μαθητων και καθηγητων.Επιστατης ηταν
ο μπαρμπα Θανασης με τα ασπρα μουστακια και μετα ο γιος του ο Γερασιμος
Αυτα προς το παρον. Αν υπαρξει ενδιαφερον θα επανελθω με σπαρταριστα γεγονοτα.
Μαραγκακης Επαμ. Τηλ.2106714792.

Νωντας είπε...

Συνεχιζοντας για το δευτερο θυμαμαι.
Απο τους παραπανω καθηγητες οι μονοι που αξιζαν ησαν οι Ζωγραφος και Κατσας.Οι υπολοιποι ησαν απο ανεπαρκεις εως απαραδεκτοι.
Καποτε ο μαθητης Δεληγιαννης ειχε στο μεσαιο δακτυλο του χεριου του εναν














Σε συνεχεια των παραπανω θυμαμαι οτι οισυνθηκες διδασκαλιας κυριως στις δυο πρωτες ταξεις ησαν απαραδεκτες καθως
καθε τμημα ειχε 120-130 παιδια.Καθομαστε ανα 4 σε θρανια 2 θεσεων ετσι ωστε οι 2 εξωτερικοι να καθονται μονοκωλα και να
αλλαζουμε θεσεις ανα ωρα.Ετσι δεν ηταν δυνατον οι καθηγητες να ελεγχουν το τμημα με αποτελεσμα να δημιουργειται μια
συνεχης βαβουρα.Καποτε στην πρωτη ταξη ο Χ"Αλεξανδρου εγραψε σε ενα χαρτι "Της ματμαζελ ο πατος ειναι σπυρια γεματος ,
της ματμαζελ ο κωλος σπυρια γεματος ολος".Οι διπλανοι του που το διαβασαν γελουσαν οποτε ξαφνικα τους το αρπαζει απο τα
χερια ηΠερισορατη το διαβαζει βαζει τα κλαματα και φευγει απο την ταξη.
Μια αλλη φορα στην τεταρτη ταξη οΔεληγιαννης ειχε στο μεσαιο δακτυλο της παλαμης του ενα σπυρι και ηταν πρισμενο.Τι επαθες τον ρωταει η Αρχοντακη και αυτος απανταει "Μανταμ εχουμε πολλες κοτες και η μανα μου με βαζει να δω αν εχουν
αυγο"!!!Η Αρχοντακη γελουσε κανα τεταρτο σταματαγε και ξαναρχιζε μεχρι το τελος της ωρας .

Νωντας είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Νωντας είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Νωντας είπε...

τον Ιουνιο του 1957 καναμε δοκιμες για τις πρωτες μετα απο χρονια γυμναστικες επιδειξεις ολων των γυμνασιων στο σταδιο
ΚΑΡΑΙΣΚΑΚΗ.Ηταν απογευμα οταν αναμεσα απο τους ζυγους μας περασε μια γατα .Αμεσως αρχισε η προγκα οποτε η γατα ξετρελαμενη ετρχε περα δωθε.Ο Γυμναστης Παινεσης ειπε σ'ενα μαθητη να τη βγαλει εξω.Αυτος την επιασε απο την ουρα και αντι να την βγαλει απο την πορτα τη στριφογυρισε πανω απο το κεφαλι του και την πεταξε πανω απο τη μαντρα συνολικου υψους
πανω απο 6μ. Αμεσως μετα ακουστηκαν βλαστημιες και ειχος απο γυαλια που σπαζουν.Βγαινοντας εξω ειδαμε τη γατα μεσα.στη
βιτρινα (τρικυκλο ποδηλατο) πασαλειμενη μεσοροπια να τρεχει σαν τρελη πανω στα καταιφια τα σαμαλι,τις τουλουμπες καιτα
γυαλια .Δοξαστε μας.

Νωντας είπε...

Το καλοκαιρι του1959 αποφοιτοι πλεον επιστρεφαμε χαραματα σπιτι απο ενα παρτυ.Περνοντας απο την Τρουμπα μπηκαμε σε ενα
"σπιτι"και αντικρισαμε στην κορυφη μιας ξυλινης εσωτερικης σκαλας το "κοριτσι"μισογυμνο και αγριεμενο να βασταει στο χερι
του ενα γουδοχερο και στη βαση της σκαλας ενα μεθυσμενο με σπασμενο κεφαλι γεματο αιματα να ωρυεται και να λεει
"Μωρη Πουτανα αν εισαι αντρας κατεβα κατω".!!!!

Ανώνυμος είπε...

Οι απόφοιτοι το '76 συγκεντρωνόμαστε κάθε Σάββατο μεσημέρι & Δευτέρα βράδυ. ο "ανώνυμος" 28 Ιανουαρίου 2014 - 1:07 μ.μ. καθώς και ο Μιχάλης Λιάρος (18 Μαρτίου 2012 - 10:21 μ.μ. ) ήταν στην τάξη μας (μια διόρθωση Μιχάλη. Γυμνασιάρχης ήταν ο Γ. Ηλίας. Η Αγλαϊα Ζώη ήταν Θεολόγος όπως και ο Νικ. Κονταράτος - "αιφνίδιο δοκίμιο ή βοϊδαράδες ή βοϊδάμαξες)..

Περισσότερα στο fb: Τάξη '76 @ Β' Γυμνάσιο Πειραιά

ή στο merkoutio@hotmail.com


papous είπε...

Ημουν στο Β γυμνασιο την περιοδο 1962.Γαλικα ειχαμε την Κα Αρχοντακη που πολλες φορες οταν καναμε σκασιαρχειο κατεβενε στην Τρουμπα και εμπεναι στον κινηματογραφο το Φως σταματουσε την παρασταση και μας επερνε ολους πισω στο γυμνασιο αφου καλουσε τους γονεις μας.
Ο Τσελεπης ηταν καθηγητης Λατινικων, ο Ζωγραφος αρχαιων Ελληνικων,Αναστασακος Μαθηματικων κτλπ. Τι εποχες ηταν και αυτες.Επισης υπηρχε και το παραρτημα στον Αγιο Βασιλη στου Φακιολα κοντα.

Unknown είπε...

ΟΠΟΙΟ ΚΑΛΟ ΠΑΙΔΙ ΦΟΙΤΗΣΕ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΔΟ 1964-1969 ΑΠΟ ΤΟ 20 ΠΑΡΘΕΝΑΓΩΓΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΑΣ ΜΟΥ ΣΤΗΛΗ ΜΗΝΥΜΑ

Unknown είπε...

Το σχολειο μας γκρεμιστικε επι χουντας το1969 γιαυτο ειναι ετσι,παλιοτερα ειχα κατεβη στα υπογεια και ηταν μονο σκουπιδια. Πευκο ειχε στην αυλη και καποτε δεν θυμαμαι οι μεγαλοι του εβαλαν φωτια. Κατω εκτος του χημειου ειχε ακομη μια αιθουσα η καλυτερη απο ολες, Καπετανακης γυμνασιαρχης φωκαςχημικος καραλης φιλολογος ενας φυσικος με την bew τοτε, η αρχοντακη του ηθων τμηματος ασφαλειας γαλλικα τον ΜΕΓΑΛΟ ΛΕΚΟ τεχνικα καθηγητης πανεπιστημιου και εξαιρετικο ανθρωπο την γοργορινη φιλολογο και τον αντρα της τσιμπονακη,τον χαιρετακη γυμναστη
τον παπαδακη <> με το μαυρο μπλοκακι εναν ψηλο γυμναστη τον <> λεγαμε
εναν κακο ανθρωπο που ειρθε μετα το 67 ιστορια χουντα σκετος και αλλοι καλοι θα ελεγα καθηγητες
οπως εκεινος ο εξαιρετικος ανθρωπος που μας εκανε υγεινη αυτα για αρχη με γαλανακη τον παικτη του ολυμπιακου στο μπασκετ και αλλους πολλους εξαιρετικους συμμαθητες οι οποιοι εκτος ελαχιστον εξαιρεσεων διεγραψαν μια πορεια σωστη. Γιαννης Αξαρλης πηγα στο <> το 1964

Unknown είπε...

Μαθητής κι εγώ του β αρρένων ξεκίνησα όταν η α τάξη είχε μεταφερθεί στην Ομηρίδου κεφαλές του σχολείου ήταν ο χουλης με Φωκα θυμάμαι όλα τα ονόματα των καθηγητών οποίος με αναγνωρίσει ας στείλει μήνυμα

Gus είπε...

Διαβαζοντας το σχόλιο του Διονύση Πιέρρου, θυμήθηκα ότι ήμουν συμμαθητής του στις πρώτες ταξεις, καθήσαμε κ στο ίδιο θρανίο. Μετά έφυγα αφού ο Κοκκινος, τεχνικός, μου έβαλε ένα περιποιημένο 6αρι σε δανεικο σχέδιο (χωρις να το αντιληφθεί) που του παρουσίασα κ το είχε βαθμολογήσει 20 στον παλαιότερο που μου το δάνεισε :]. Θυμάμαι τον Αναστασάκο (Μαθηματικός κ Γυμνασιάρχης), Γοργορίνη (Φιλόλογο), Κονταράτο, Χίο, Χαιρετάκη με το χάρακα, Τσελεπή, Βλάχος (φιλόλογος)κ φυσικα τον Μάκη.

Νικος είπε...

Την Πεμπτη 23 Μαιου 2019 στην ταβερνα Ρηγας στον Προφητη Ηλια οι αποφοιτοι ταξης 1969 του Β Γυμνασιου Πειραια γιορτασαν τα 50 χρονια απο την αποφοιτηση τους

Unknown είπε...

.αποφοιτησα μαζι με τον δυδιμο σδελφο μου Σακη το 1971 στην ταξη ειχαμε τους αδελφους κοντογιανη δυδιμοι οπως τον. Πετρο τζανετακο τον Στατογιαννη τον Φαφαλιο τον Τριπολιτσιοτη τον αειμνηστο Παντελη Ριμικη και τους υπολοιπους συμμαθητας μας τους οποιους ενθυμουμε με αγαπη.

Unknown είπε...

Ωραία χρόνια αποφοίτησα το 1978 ...και στις κοπάνες προτιμούσα το σινέ Αρμονία...

Δημοσίευση σχολίου

"Πειραϊκές ιστορίες του Μεσοπολέμου"