Ο Πειραιώτης ηθοποιός και σκηνοθέτης Δημήτρης Ροντήρης



Ο Πειραιώτης ηθοποιός και σκηνοθέτης Δημήτρης Ροντήρης την προτομή του οποίου συναντούμε στο αρχαιολογικό πάρκο επί της Ηρώων Πολυτεχνείου, μαθήτευσε δίπλα στον μεγάλο Αυστριακό σκηνοθέτη Μαξ Ράινχαρτ.  Ο Ράινχαρτ θεωρείται τόσο μεγάλος σκηνοθέτης στην Αυστρία που μέχρι και πριν το ευρώ τον συναντούσε κανείς σε αυστριακά νομίσματα ή γραμματόσημα, σε προτομές, σε ονομασίες κτηρίων, σε δρόμους κ.ο.κ.

Για να καταλάβει κανείς το πόσο σπουδαίο ήταν να έχεις δάσκαλο τον Ράινχαρτ αρκεί να αναφέρουμε ότι οι μαθητές του ήταν ο Μπέρτολτ Μπρέχτ, ο Δημήτρης Μυράτ ενώ το μισό Χόλυγουντ της εποχής έχει παίζει σε ταινίες που είχε σκηνοθετήσει ο ίδιος οι είναι σκηνοθετημένες από μαθητές του Ράινχαρτ.
     
Ο Ράινχαρτ αφού μεταλαμπάδευσε την σκηνοθετική του δεινότητα στον Δημήτρη Ροντήρη, αυτός με την σειρά του ανέδειξε την μεγάλη Ελληνίδα ηθοποιό Μελίνα Μερκούρη που μαζί με την αγάπη του για το θέατρο ίσως να της μετέδωσε και την αγάπη του για τον Πειραιά. Άλλωστε αυτή η μεγάλη "Πειραιώτισσα" οφείλει την επιτυχία της σε άλλον έναν μεγάλο Πειραιώτη τον Αιμίλιο Βεάκη, που όταν έδωσε εξετάσεις στην Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου ανίχνευσε το μοναδικό της ταλέντο και την έκανε δεκτή αν και η ίδια πίστευε και μονολογούσε διαρκώς μέσα της "Δεν πέρασα"

Η Μελίνα με την σειρά της ποτέ δεν ξέχασε τον δάσκαλό της και όταν έφτασε η στιγμή που έγραψε ένα βιβλίο με τίτλο "Γεννήθηκα Ελληνίδα" έγραψε για τον Ροντήρη.

"Ο Δημήτρης Ροντήρης ήταν μεγαλοφυϊα. Ήταν και ο μεγαλύτερος σκηνοθέτης ελληνικής τραγωδίας. Οι διδασκαλίες της Ορέστειας που έκανε στο Ωδείο Ηρώδου Αττικού είναι η μοναδική μεγάλη θεατρική εμπειρία της ζωής μου. Το να είσαι μαθητής του ήταν σαν προσηλυτισμός σε μια καινούργια θρησκεία. Οι μαθητές του γίνονταν σκλάβοι του. Απαιτούσε ολοκληρωτική αφοσίωση στο θέατρο και στον ίδιο. Ήταν μεγαλοφυϊα. Ήταν απιστία να δεις ένα έργο σε ένα άλλο θέατρο. Το να μιλάς για κινηματογράφο ήταν τέλεια προδοσία. Και ήταν και γιγάντιος ηθοποιός. Όταν η συζήτηση για ένα ρόλο κορυφωνόνταν, άρχιζε ξαφνικά να παίζει τον ρόλο. Ήταν σαράντα χρονών εκείνη την εποχή αλλά με μια στροφή του σώματός του και σκοτεινιάζοντας τα μάτια του μπορούσε να γίνει ο γερο Λήρ, την άλλη στιγμή ο Οράτιος και την άλλη η Οφηλία.  

Εύχομαι να μπορούσε το κοινό να τον δει σαν ηθοποιό, αλλά τον ήξεραν μόνο ως μεγάλο σκηνοθέτη. Κι όχι μόνο στην Ελλάδα. 
Είχε σπουδάσει κοντά στον Μαξ Ράϊνχαρτ, τον αυστριακό σκηνοθέτη που οι συγκλονιστικές του διδασκαλίες έφερναν τον κόσμο ολόκληρο στο θέατρο πριν τον διώξει ο Χίτλερ. 
Όταν ήρθαν οι Ναζί ο Ράϊνχαρτ πήγε να ζήσει και να εργαστεί στην Αμερική. Ο Ροντήρης γύρισε στην Ελλάδα. Λίγα χρόνια αργότερα, ξαναείδε τους Ναζί αυτή την φορά στην Ελλάδα. Τότε ο Ροντήρης μίλησε για την δόξα της Ελληνικής τραγωδίας, την ποίησή της, την παράδοσή της, το βαθύ νόημά της για τον Ελληνικό λαό. Όσο μιλούσε γίνονταν πιο παθιασμένος, πιο ταραγμένος. Τον παραδέχτηκα χωρίς επιφύλαξη, χωρίς ερώτηση. Ήταν η Αγία Γραφή. Το να με διδάσκει ήταν μια θρησκευτική εμπειρία."

Ο Δημήτρης Ροντήρης διετέλεσε σκηνοθέτης του Εθνικού Θεάτρου το οποίο άφησε για να δημιουργήσει το "Πειραϊκό Θέατρο" με το οποίο έδινε παραστάσεις αρχαίας Τραγωδίας σε όλη την Ευρώπη, Βόρεια και Νότια Αμερική και Ασία.

Δείτε επίσης το αφιέρωμα της Ε.Ρ.Τ. στον Δημήτρη Ροντήρη εδώ, στο οποίο εμφανίζεται η Μελίνα Μερκούρη να μιλάει για τον δάσκαλό της.

Ο Ροντήρης πέθανε το 1981 και μόνο ο Ροταριανός Όμιλος Πειραιά δημιούργησε την προτομή του που όπως αναφέραμε βρίσκεται από το 1995 στο αρχαιολογικό πάρκο επί της Ηρώων Πολυτεχνείου. Όσο για την Μελίνα που ποτέ δεν ξέχασε τους δύο Πειραιώτες Ροντήρη και Βεάκη, ανταπέδωσε στον Πειραιά τα μέγιστα, κάνοντας το παγκόσμιο κοινό να τραγουδά τα "παιδιά του Πειραιά".



2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Τον κυνήγησαν, τον πίκραναν, τον ξέχασαν. Το ότι τον θυμούνται κάποιοι νεώτεροι, όπως εσύ, είναι μια ελάχιστη αναγνώριση στον Μεγάλο Ροντήρη.
Δημοσθένης Μπούκης του Γιάννη

Ανώνυμος είπε...

Το εθνικό θέατρο δεν το άφησε ο Ροντήρης, απ το εθνικό θέατρο τον έδιωξε ουσιαστικά ο Μινωτής, όταν πλέον δεν το χρειαζόταν.

Δημοσίευση σχολίου

"Πειραϊκές ιστορίες του Μεσοπολέμου"