Γράφει η Νανά Ιωαννίδου
Στο αρχαίο λιμάνι του Πειραιά, κατά την περίοδο του Κόνωνα, η είσοδός του προστατεύονταν από δύο τετράγωνους πύργους που ήταν ενσωματωμένοι στο τείχος και οι οποίοι άφηναν μεταξύ τους ένα στενό πέρασμα, ώστε μόλις δύο τριήρεις χωρούσαν να περάσουν ταυτόχρονα. Τους πύργους δε αυτούς οι αρχαίοι ονόμαζαν "κλείθρα των λιμένων" και ενώνονταν μεταξύ τους τη νύχτα με χονδρή αλυσίδα, για να εμποδίζεται ο αιφνιδιασμός από τον εχθρό.
 |
| Το λιμάνι έκλεινε με δύο πύργους που ενώνονταν μεταξύ τους με χονδρή αλυσίδα (κλείθρα των Λιμένων) |
Μια τέτοια αλυσίδα, της πατρίδας του πατέρα μου, της Αττάλειας, που ήταν από το αρχαίο λιμάνι της, χάζεψα μια μέρα σ΄ ένα ταξίδι μου στην Ιταλία, σ΄ ένα μουσείο στο Μπάρι. Μου φάνηκε θηριώδης! Πολύ χοντρά και μεγάλα δακτυλίδια ενωμένα μεταξύ τους. Ποιος ξέρει πόσοι θα σήκωναν αυτή την χειροποίητη αλυσίδα αναλογιζόμουν, και πως κατόρθωναν και την άπλωναν.
Το γεγονός ότι το λιμάνι του Πειραιά έκλεινε με αλυσίδα το αναφέρει και ο Αριστοφάνης (Ειρήνη 145) και για τα τρία λιμάνια του "έχει δε ο Πειραιεύς λιμένας τρεις, πάντα κλειστούς".
Για τον Μέγα λιμένα η Κάνθαρο όπως έλεγαν το μεγαλύτερο, πάλι ο Αριστοφάνης μας κάνει γνωστό, αλλά και πολλοί άλλοι, ότι το λιμάνι περιελάμβανε 60 νεώρια, το Αφροδίσιο και πέντε στοές.
Ο Στράβωνας μας γράφει ότι το λιμάνι χωρούσε 400 πλοία, αλλά ο Πλίνιος γράφει 1000. Ήταν δε διηρημένο σε πολεμικό και εμπορικό. Ο πολεμικός ναύσταθμος βρισκόταν δεξιά της εισόδου όλο το άλλο ήταν προορισμένο για τις ανάγκες των επιβατικών πλοίων. Ο Παυσανίας αναφέρει ότι υπήρχε αγορά για όσους μένουν κοντά στη θάλασσα. Ο δε Ισοκράτης μας γράφει σε κάποιο σχόλιό του ότι το λιμάνι του Πειραιά ήταν ένα από τα μεγαλύτερα διακομιστικά κέντρα του αρχαίου κόσμου.
 |
| (Φανταστική απεικόνιση) νεώσοικοι |
Από πολλούς ιστορικούς, ποιητές, κωμωδιογράφους, μαθαίνουμε ότι εισάγονται από το αρχαίο λιμάνι του Πειραιά τα εξής προϊόντα:
Από την Βοιωτία χέλια
Την Κόρινθο στρώματα
Την Σικελία τυρί
Την Εύβοια αχλάδια και μήλα
Την Σαμοθράκη σκόρδα
Την Τένεδο ρίγανη
Την Ρόδο σταφίδα και αρώματα
Την Φοινίκη χουρμάδες
Την Αίγυπτο ιστία, λεπτά υφάσματα και παπύρους
Την Λιβύη ελεφαντοστούν
Την Κυρήνη δέρματα
Την Καρχηδόνα τάπητες και υφάσματα
Τις Συρακούσες τυρί και χοιρινά
Τον Πόντο σιτάρι
Το Άγος όπλα
Την Θήβα άρματα
Την Σκύρο κατσίκες
Τα Μέγαρα χοντρά υφάσματα
Την Συρία λιβάνι
Τον Ελλήσποντο αλίπαστα αλλά και
από την Φρυγία δούλους.
Τι έκαναν εξαγωγές οι αρχαίοι ημών πρόγονοι;
Κρασί, λάδι, μέλι, είδη αγγειοπλαστικής και μέταλλα Λαυρίου.
Τώρα τι φόρο τους είχε βάλει το Δ.Ν.Τ. και η Μέρκελ δεν το διάβασα! Μόλις το διαβάσω θα σας το γράψω.
(Μερικά στοιχεία τα βρήκα στο Πειραϊκό Λεύκωμα της Ναυτικής Εταιρείας Α.Γ. Τσαβλίρης και Υιοί, με επιμέλεια κειμένου από τον Προδρ. Ματζαρόγλου)
Φωτογραφίες από Zea Harbour Project
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου