Ναυτική Σχολή ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ (αποχαιρετισμός μιας εποχής)

Το κτήριο του ΠΥΘΑΓΟΡΑ στο Πασαλιμάνι ήταν χαρακτηρισμένο ως "ΠΛΟΙΟ ΣΤΗΝ ΣΤΕΡΙΑ" (Έτος ιδρύσεως Σχολής: 1948). Σήμερα δεν υπάρχει πλέον
Γράφει ο Στέφανος Μίλεσης

Άλλο ένα σημείο που αποτελούσε "ταυτότητα" για τον Πειραιά, έπαψε να υπάρχει. Κατεδαφίστηκε το κτήριο των Σχολών Πυθαγόρα και μαζί του έκλεισε άλλο ένα κεφάλαιο από την ναυτική παράδοση της πόλης μας. 

Οι Σχολές "Πυθαγόρας" (με έτος ιδρύσεως το 1948), μαζί με αυτές του ΠΡΩΤΕΑ είχαν αμφότερες ιδρυθεί από τον Ιάκωβο Μαρκοζάνη

Ο Πυθαγόρας ήταν μια από τις λαμπρές τεχνικές Σχολές στην Ελλάδα, αναγνωρισμένη από το Κράτος και διέθετε μεγαλοπρεπή κτήρια όπως αυτό στην Ακτή Μουτσοπούλου που κατεδαφίστηκε προσφάτως γνωστό ως "το πλοίο στην στεριά", άλλο στο Δημοτικό Θέατρο (Λεωφ. Βασ. Κωνσταντίνου 42) και ιδιόκτητο Μηχανουργείο επί της οδού Κρεββατά.  

Ήταν γνωστή κυρίως ως Σχολή Μηχανικών, παρόλα αυτά το αδελφό σχολείο "ΠΡΩΤΕΥΣ" διέθετε Κλασικό αλλά και Ναυτικό Γυμνάσιο, Σχολή Πλοιάρχων (η πρώτη καθαρά ιδιωτική Σχολή), Σχολή Ασυρματιστών, Σχολή Ναυτιλιακών Σπουδών καθώς και την επίσης πρώτη ιδιωτική στην Ελλάδα Σχολή Ασφαλιστικών Σπουδών. Επίσης για τα παιδιά από τα νησιά, κατά τα πρώτυπα της εποχής, διέθετε και Πρότυπο Οικοτροφείο, όπως και πολλά άλλα ιδρύματα Μέσης εκπαίδευσης στον Πειραιά.

Θέλετε να γίνετε Μηχανικοί ή ηλεκτρολόγοι στα πλοία ή στη Βιομηχανία; Στον Πυθαγόρα

Οι μαθητές κατέβαλαν δίδακτρα, πλην όμως ήταν ελλατωμένα καθώς είχε συναφθεί συμφωνία με το τότε Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων για την επιχορήγηση τέτοιων Τεχνικών Σχολών, αφού στόχος της Πολιτείας ήταν η παραγωγή Ναυτικών που θα επάνδρωναν έναν από τους μεγαλύτερους εμπορικούς στόλους Παγκοσμίως.

ΣΧΟΛΑΙ ΠΥΘΑΓΟΡΑ

Η Σχολή Μηχανικών Ε.Ν. διέθετε δύο τμήματα ημερήσιο και νυχτερινό. Υπήρχαν επίσης και τμήματα που δεν ήταν αποκλειστικά για ναυτικούς όπως Μηχανολόγων, Ηλεκτρολόγων, Μηχανοτεχνιτών και Μηχανικών αυτοκινήτων.

Φωτογραφία από την ταράτσα της Σχολή που υπήρχαν εγκαταστάσεις γέφυρας πλοίου. Όλοι θυμόμαστε από τις βόλτες μας στο Πασαλιμάνι, την τσιμεντένια γέφυρα, την τιμονιέρα, τα κάγκελα του πλοίου. Οι σπουδαστές από το "Πλοίο στην Στεριά"  ατένιζαν το πέλαγος σαν να βρίσκονταν σε πραγματική γέφυρα πλοίου
Μετά την ολοκλήρωση των σπουδών, διέθετε εργαστήρια, όπως ήδη αναφέραμε (Μηχανουργείο και Ηλεκτροτεχνουργείο) για την πρακτική άσκηση των σπουδαστών. Η άσκηση αυτή αναγνωρίζονταν μάλιστα τόσο από το Πολεμικό όσο και από το Εμπορικό Ναυτικό και την Αεροπορία ως προϋπηρεσία.

Αξίζει να αναφερθεί πως οι Σχολές διέθεταν και ιδιόκτητο Εκπαιδευτικό Πλοίο 2.180 τ. που έφερε το όνομα "ΕΛΛΙΣΑΒΕΤ Μ.".


Από κατεστραμμένη δυστυχώς φωτογραφία το Εκπαιδευτικό Πλοίο της Σχολής "Πυθαγόρας". Διακρίνεται το όνομα ΕΛΛΙΣΑΒΕΤ Μ.

Ποιός ήταν ο Ι. Μαρκοζάνης:


Ο ιδρυτής του "Πυθαγόρα", Ιάκωβος Μαρκοζάνης

Γεννήθηκε στον Πειραιά το 1919. Σπούδασε Μηχανολογία και το 1947, ίδρυσε τα πολυτεχνικά εργαστήρια EDISSON, ενώ το 1948 τις Σχολές Μηχανικών "ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ". Εκεί εκατοντάδες Πειραιώτες κυρίως φτωχά παιδιά, λάμβαναν τις απαραίτητες τεχνικές γνώσεις και σταδιοδρόμησαν στον χώρο της Ναυτιλίας. Το 1958 ιδρύει στο Πέραμα-αν και δεν το είχε ανάγκη-παράρτημα σχολής, με σκοπό να βοηθήσει την ανάπτυξη των κατοίκων του, καθώς πίστευε ότι ήταν μια από φτωχότερες περιοχές.
Τα χαρακτηριστικά του Μαρκοζάνη που τα έβρισκε κανείς να είναι τυπωμένα παντού ήταν: Δράσις - Πειθαρχία - Δικαιοσύνη. 
ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ

Διαφημίσεις των Σχολών "Πυθαγόρας" στον ημερήσιο Τύπο

11 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Συγχαρητήρια για το αφιερωματικό στις Σχολές «ΠΥΘΑΓΟΡΑ».
Αν και οι συμβολή των Σχολών αυτών υπήρξε τεράστια στην νεοελληνική ναυτική εκπαίδευση, σήμερα ελάχιστοι ενθυμούνται ή γνωρίζουν την ιστορική διαδρομή του συγκεκριμένου εκπαιδευτικού οργανισμού, ο οποίος για σχεδόν μία πεντηκονταετία προσέφερε στην ελληνική ναυτική οικογένεια δεκάδες χιλιάδες στελέχη, με λαμπρή κατάρτιση και επιτυχημένη σταδιοδρομία.
Επιπλέον η Ελληνική Πολιτεία οφείλει μία αναγνώριση και σε όλες εκείνες τις ναυτικές-τεχνικές σχολές οι οποίες δραστηριοποιήθηκαν, κυρίως στον Πειραϊκό χώρο, για πολλές δεκαετίες συμβάλλοντας σημαντικά τόσο στην τεχνική κατάρτιση, όσο και στην στελέχωση του ναυτικού και ναυτιλιακού χώρου με πληθώρα στελεχών.
Σε παλαιότερη πρότασή μας προς το «Ναυτικό Μουσείο Ελλάδος» είχε προταθεί να συμπεριληφθεί στις θεματικές ενότητες του Μουσείο τμήμα αφιερωμένο στην Ναυτική Εκπαίδευση, ώστε να καταστεί γνωστό το γεγονός ότι πίσω από το ελληνικό θαύμα της ναυτιλίας υπήρξε ένας συγκροτημένος εκπαιδευτικός παραγωγικός ιστός.
Με εκτίμηση
Νικόλαος Ιακώβου Μαρκοζάνης

Stefanos Milesis είπε...

Με τιμά ιδιαίτερα η δική σας κριτική καθότι φέρετε ένα όνομα σταθμό στη Ναυτική Εκπαίδευση των στελεχών του Εμπορικού μας Ναυτικού. Σχολές όπως ο Πυθαγόρας, Πρωτέας, Αρχιμήδης, Προμηθέας και τόσες άλλες, έπιασαν από το χέρι ένα παιδί της γειτονιάς, που η επαγγελματική του τύχη ήταν αβέβαιη και το μεταμόρφωσαν σε Πλοίαρχο, Μηχανικό, Ηλεκτρολόγο, τεχνικό περιζήτητο για όλες τις ναυτιλίες του Κόσμου, ανοίγοντας νέους ορίζοντες όχι μόνο στον ίδιο αλλά και στην χώρα. Από τις πρώτες στιγμές που είδαμε ότι το κτήριο της σχολής άρχιζε να κατεδαφίζεται, ήρθαμε σε επαφή με τον επικεφαλής του συνεργείου και του ζητήσαμε οποιοδήποτε έγγραφο, διαφημιστικό ή άλλο έντυπο της σχολής μπορούσε να διασωθεί και να φυλαχθεί στο αρχείο του Ινστιτούτου Πειραϊκών Μελετών, της Φιλολογικής Στέγης Πειραιά, προκειμένου να χρησιμοποιηθεί για μελλοντική χρήση, όπως έκδοση βιβλίου αφιερωμένου στη ναυτική - τεχνική εκπαίδευση που παρείχαν οι Σχολές αυτές, κυρίως στον χώρο του Πειραιά. Δυστυχώς -για εμας- είπε ότι το κτήριο είχε εκκενωθεί πριν την διαδικασία... αλλά ευτυχώς για την ιστορία που το εκπαιδευτικό αυτό υλικό διεσώθηκε. Τόσο εγώ προσωπικά όσο και η Φιλολογική Στέγη Πειραιά είμαστε θετικοί για την ανάληψη εκδοτικής προσπάθειας (βιβλίου-Λευκώματος), διάσωσης - καταγραφής της ιστορικής μνήμης.
Με εκτίμηση
Στέφανος Μίλεσης

Ανώνυμος είπε...

Είναι συγκινητική η ευαισθησία, αλλά και η γνώση σας η σχετιζομένη με το τόσο σημαντικό ζήτημα της Πειραϊκής κοινωνίας, αλλά και πατρίδος μας γενικότερα.
Να ξέρετε ότι έχετε ήδη έναν υποστηρικτή και αρωγό στην όποια προσπάθεια κάνετε προς την κατεύθυνση της διασώσεως-καταγραφής της ιστορικής πλέον μνήμης της ιδιωτικής ναυτικής εκπαιδεύσεως.
Με εκτίμηση
Νικόλαος Ιακώβου Μαρκοζάνης

Ανώνυμος είπε...

Εξαιρετικο αρθρο-αφιερωμα σε ανθρωπους που συνεβαλλαν τα μεγιστα για την αναπτυξη και λαμπρυνση της Ελληνικης ναυτιλιας και κατ επεκταση της Ελλαδος.
Ειναι ομως θλιβερο τους κοπους και τα οραματα πρωτοπορων Ελληνων να τα εχει ισοπεδωσει η πολιτικη 'ακριδα' που το μονο που την ενδιαφερει ειναι πως θα 'κονομησει' και πως θα διατηρηθει στην καρεκλα της ματαιοδοξης εξουσιας τους.
Αυτα που θα ηταν αυτονοητα σε στοιχειωδεις πολιτισμενες χωρες,στον τοπο μας ειναι μερακι και τρελλα απο καποιους που κοντρα σε ολα και σε ολους,επειμενουν να φυλλανε Θερμοπυλες.
Σας ευχαριστουμε.

Unknown είπε...

ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΣΑΣ, ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΟ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ.
ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΡΩΤΗΣΩ... ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΝΑ ΒΡΟΥΜΕ ΚΑΠΟΥ ΠΑΛΙΑ ΑΡΧΕΙΑ. ΨΑΧΝΩ ΤΟ ΠΤΥΧΙΟ ΤΟΥ ΠΑΠΠΟΥ ΜΟΥ, ΑΠΟΦΟΙΤΟΣ ΤΗΣ ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΑΣ ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ 1952.
ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΠΙΘΥΜΙΕΣ ΤΟΥ, ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΝΑ ΜΕ ΒΟΘΗΣΕΙ;;;

Unknown είπε...

ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΣΑΣ, ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΟ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ.
ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΡΩΤΗΣΩ... ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΝΑ ΒΡΟΥΜΕ ΚΑΠΟΥ ΠΑΛΙΑ ΑΡΧΕΙΑ. ΨΑΧΝΩ ΤΟ ΠΤΥΧΙΟ ΤΟΥ ΠΑΠΠΟΥ ΜΟΥ, ΑΠΟΦΟΙΤΟΣ ΤΗΣ ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΑΣ ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ 1952.
ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΠΙΘΥΜΙΕΣ ΤΟΥ, ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΝΑ ΜΕ ΒΟΘΗΣΕΙ;;;

Unknown είπε...

Καλημέρα σας, πολύ με συγκίνησε το αφιέρωμα. Είμαι απόφοιτος του Πυθαγόρα το 1977. Συμμαθητές μου τότε ήταν κωστας Νικολακάκης, Παπαποστόλου, Χαύτης, Βουγιούκας και άλλοι με τεχνικό διευθυντή τον κύριο Αντωνακόπουλο. Θα ήταν πολύ ωραίο αν μαζευόμαστε όλοι αυτής της εποχής να θυμόμαστε εκείνη την εποχή.
Πολλούς Χαιρετισμούς
Σπύρος Κουλουρίδης

Unknown είπε...

Καλημέρα σας, πολύ με συγκίνησε το αφιέρωμα. Είμαι απόφοιτος του Πυθαγόρα το 1977. Συμμαθητές μου τότε ήταν κωστας Νικολακάκης, Παπαποστόλου, Χαύτης, Βουγιούκας και άλλοι με τεχνικό διευθυντή τον κύριο Αντωνακόπουλο. Θα ήταν πολύ ωραίο αν μαζευόμαστε όλοι αυτής της εποχής να θυμόμαστε εκείνη την εποχή.
Πολλούς Χαιρετισμούς
Σπύρος Κουλουρίδης

Νικόλαος Μαρκοζάνης είπε...

Για οποιαδήποτε πληροφορία σχετικώς με πτυχία, βεβαιωτικά κλπ, θα πρέπει να απευθύνεστε στο Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλία, τμήμα Ναυτικης Εκπαιδεύσεως, όπου έχουν κατατεθεί τα αρχεία των σπουδαστών του τμήματος Εμπορικού Ναυτικού.
Για τους αποφοίτους άλλων τμημάτων (μηχανολόγων, ηλεκτρολόγων κλπ) τα αντίστοιχα αρχεία έχουν κατατεθεί στο Υπουργείο Παιδείας.
Νικόλαος Ιακ. Μαρκοζάνης

Unknown είπε...

O ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΝΤΩΝΑΚΟΠΟΥΛΟΣ ΗΤΑΝ ΠΑΤΕΡΑΣ ΜΟΥ ΜΑΣ ΑΦΗΣΕ ΠΡΙΝ ΛΙΓΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΑ 72 ΚΑΙ ΓΕΝΝΗΘΕΙΣ ΤΟΥ 40΄ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΖΩΗ...ΜΕ ΕΠΑΙΡΝΕ ΜΑΖΙ ΤΟΥ ΟΤΑΝ ΗΜΟΥΝ ΜΙΚΡΟΣ ΚΑΙ ΣΤΗ ΣΧΟΛΗ ΣΤΟ ΠΑΠΑΣΤΡΑΤΕΙΟ ΚΑΙ ΣΤΑ ΓΡΑΦΕΙΑ ΣΤΟ ΠΑΣΑΛΙΜΑΝΙ ΤΟΝ ΑΓΑΠΟΥΣΑΝ ΟΛΟΙ ΜΕ ΣΥΓΚΙΝΗΣΕ ΠΟΛΥ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΣΑΣ ΚΑΙ ΜΕ ΠΗΓΑΤΕ ΠΙΣΩ ΣΕ ΕΚΕΙΝΕΣ ΤΙΣ ΕΠΟΧΕΣ

Unknown είπε...

Αντώνη, ο πατέρας σου ήταν εκπαιδευτής μου δεν το ηξερα οτι έφυγε, τον θυμάμαι και τον ευχαριστώ πολύ.

Δημοσίευση σχολίου

"Πειραϊκές ιστορίες του Μεσοπολέμου"