Ο "Οίκος γυναικών" των Γάλλων του 1854


Στις 13 Μαΐου 1854 τα πολεμικά σκάφη της Γαλλίας εμφανίσθηκαν στον Πειραιά. Λίγο αργότερα 2.000 Γάλλοι και λιγότεροι Άγγλοι στρατιώτες αποβιβάσθηκαν στην προκυμαία. Την ίδια στιγμή Πρεσβευτές της Γαλλίας και της Αγγλίας αξίωναν από τον Όθωνα την παύση κάθε ανάμιξης της Ελλάδος στα επαναστατικά κινήματα της Θεσσαλίας και της Ηπείρου, καθώς την ίδια εποχή κατά τον Κριμαϊκό πόλεμο, οι Αγγλογάλλοι στήριζαν την Τουρκία.

Στο μεταξύ το σώμα καταλήψεως του Πειραιά αυξήθηκε σε 3.500 άνδρες υπό την αρχηγία του Γάλλου Τινάν, ο οποίος βρήκε τον Πειραιά μικρή πόλη και γιαυτό κατασκεύασε στην προκυμαία κήπο που για πολλά χρόνια έφερε το όνομά του (Τινάνειος κήπος). 

Από τις πρώτες κιόλας ημέρες της κατοχής ένα περίεργο έγγραφο απεστάλει από τις γαλλικές αρχές προς το Νομάρχη Πειραιώς. Ο Ναύαρχος Τινάν, δια του εγγράφου αυτού γνώριζε, πως οι άνδρες του αγήματος του Πειραιά, ήταν νέοι γεμάτοι ορμές και θα μπορούσαν να αποτελέσουν κίνδυνο για την οικογενειακή ησυχία του Πειραιά, καθώς εκτός πλοίου θα αναζητούσαν γυναίκες επιμόνως!

Παρακαλούσε λοιπόν τον Νομάρχη να λάβει μέτρα κατεπειγόντως και να συστήσει γρήγορα "ευαγή οίκο" απαραίτητο για την αποτροπή ενός τέτοιου κινδύνου. 

Ο Πειραιάς ο οποίος ακόμα δεν είχε καταστεί εκ των πρώτων λιμανιών της Μεσογείου, βρισκόταν πίσω, ότι αφορούσε το αίτημα του Γάλλου ναυάρχου! Το έγγραφο του Ναυάρχου θεωρήθηκε αυθάδες. Μην ξεχνάμε ότι ο Τινάν είχε ήδη διενεργήσει πράξεις "αισχρές" όπως την καταστροφή του τυπογραφείου της Εφημερίδας "Αιώνος" που ανήκε στο Ρωσικό κόμμα και καυτηρίαζε την κατοχή του Πειραιά ή τις παρελάσεις που έβαζε να κάνουν οι στρατιώτες του μπροστά από το Παλάτι του Όθωνα ως ένδειξη ασέβειας προς το πρόσωπό του.

Όμως όσο κι αν η επιστολή του Τινάν, θεωρήθηκε ότι ήταν διατυπωμένη με αυθάδεια, επί της ουσίας ήταν αληθινή. Ο Νομάρχης θεώρησε πραγματικό κίνδυνο την έλλειψη οργανωμένης οικίας για τον σκοπό αυτό, κι έτσι σε συννενόηση με την Αστυνομία, συγκεντρώθηκαν όσες γυναίκες "ελευθέρων ηθών" υπήρχαν σε έναν χώρο, που δυστυχώς δεν γνωρίζουμε που ακριβώς ήταν. Φυσικά και δεν αναφέρεται η περιγραφή στα λεγόμενα "Βούρλα", αφού η πρώτη αναφορά για οργανωμένο χώρο σε επίσημο έγγραφο του Πειραιώς γίνεται το 1873 και η δημιουργία των Βούρλων το 1876!

 Κάπως έτσι λοιπόν θεωρήθηκε ότι προστατεύθηκε η οικογενειακή ησυχία του Πειραιά, από τις ορμές των Γάλλων. Κι η απαίτηση του Τινάν, θεωρήθηκε ως την αιτία δημιουργίας του πρώτου οίκου στην Ελλάδα, είκοσι χρόνια περίπου πριν από τα Βούρλα. Ωστόσο εκείνη την εποχή μόνο οι άνδρες του αποβατικού σώματος σύχναζαν εκεί.

Την δεκαετία του 1920, ο Άγγλος οργανωτής της Αστυνομίας Πόλεων o Frederick Halliday διέταξε σε αυτά τα "σπίτια" θα υφίσταται υποχρεωτικά έξωθεν αυτών, μια λάμπα κοκκίνου χρώματος (υποχρεωτική η τοποθέτηση Ερυθρού Φανού) αφού κατά κοινή ομολογία της εποχής, το κόκκινο ήταν το χρώμα της αιδούς!

Σχετικά Άρθρα:  

Βούρλα Πειραιά- ιερόδουλες και "κατάσκοποι"


Η ξένη του 1854

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

"Πειραϊκές ιστορίες του Μεσοπολέμου"