Στα γηπεδάκια του Ολυμπιακού στο Πασαλιμάνι (1949)




του Στέφανου Μίλεση

Ο θεμέλιος λίθος της Λέσχης του Ολυμπιακού στο Πασαλιμάνι, τέθηκε στις 9 Ιουνίου 1938 από τον Υπουργό Πρωτευούσης Κοτζιά ενώ Δήμαρχος Πειραιά τότε ήταν ο Σωτήριος Στρατήγης. Στην τελετή των εγκαινίων είχε συμμετάσχει και η Φιλαρμονική της Διοικήσεως Πρωτευούσης, αποτελούμενη από 400 όργανα! Μάλιστα η τεράστια αυτή σε αριθμό Φιλαρμονική, ερχόμενη από την Ακτή Μιαούλη (λιμάνι) δεν μπορούσε να ανέβει την σημερινή Δευτέρας Μεραρχίας, καθώς υπήρχαν σκαλιά που χώριζαν το πάνω με το κάτω μέρος της Πλατείας Τερψιθέας και παρέκαμψαν από Σκουζέ, για να βγουν στο Πασαλιμάνι!

 Όμως η περάτωση του μεγαλύτερου μέρους των έργων έγινε από τον Μιχάλη Μανούσκο, που μετά την θεμελίωση από τον Στρατήγη, θα αναλάμβανε με την σειρά του Δήμαρχος από την 1η Οκτωβρίου 1938.  Ο Μανούσκος τότε ήταν που συνέλαβε την ιδέα, καθήμενος στην νεόδμητη Λέσχη μαζί με την παρέα του και αγναντεύοντας την θάλασσα, της κατασκευής ενός γηπέδου Μπάσκετ Μπολ, όπως ήταν συνήθεια να το αποκαλούν, εκεί που ακριβώς βρισκόταν η θάλασσα. Όμως οι πολεμικές περιπέτειες που ακολούθησαν και η κατοχή, ανέβαλλαν την κατασκευή του. 

Η πίσω πλευρά των γηπέδων

Το 1947 τέθηκε ο θεμέλιος λίθος αυτής της ιδέας και δύο χρόνια αργότερα, το 1949 η κατασκευή του είχε ολοκληρωθεί, με Δήμαρχο Πειραιά τον Γεώργιο Χαραλαμπόπουλο που το εγκαινίασε και την παρουσία του Μανούσκου που μπορεί τότε να μην ήταν πια δήμαρχος, συνέχιζε όμως να είναι Πρόεδρος του Ολυμπιακού. Η επίσημη ονομασία ήταν "Γήπεδο Αθλοπαιδιών Ολυμπιακού Πειραιώς"

Ο Χαραλαμπόπουλος και όλοι οι Δήμαρχοι Πειραιώς από την περίοδο του Μεταξά μέχρι και το τέλος της μεταπολεμικής περιόδου του εμφυλίου δεν ήταν αιρετοί (εκλεγμένοι δηλαδή από τον λαό, αλλά διορισμένοι). Ο Γεώργιος Ανδριανόπουλος από το 1951 και μετά υπήρξε ο πρώτος μεταπολεμικά αιρετός Δήμαρχος Πειραιώς.

Το βοηθητικό γήπεδο με τις μονόπλευρες εξέδρες


Η ιδέα του Μανούσκου που έγινε πραγματικότητα δέκα σχεδόν χρόνια αργότερα, δεν ήταν η μοναδική. Ο Μανούσκος ήταν πρωτοπόρος και σε άλλες ιδέες που πραγματοποιήθηκαν χρόνια αργότερα, χωρίς να γίνει ποτέ γνωστός για την πατρότητά τους! Συγκεκριμένα στις 9 Ιουνίου 1938, ο Κοτζιάς μαζί με τον Μιχάλη Μανούσκο, είχε δώσει για πρώτη φορά την ονομασία "Αθλητικός Στίβος Καραϊσκάκης" στο μέχρι τότε καλούμενο ποδηλατοδρόμιο. Συνεπώς η ονομασία "Καραϊσκάκη" στο παρακείμενο του μνημείου στάδιο, ήταν κι αυτό εμπνεύσεως του Μ. Μανούσκου και δόθηκε το 1938, αν και όλοι συνέχιζαν να το αποκαλούν "Ποδηλατοδρόμιο". 

Μάλιστα μετά από εκείνη την τελετή της ονομασίας, διεξήχθη και ένας παράξενος αγώνας, μεταξύ των Ομάδων Ολυμπιακού με την ομάδα του Α΄ Σώματος Στρατού που απαρτιζόταν στο μεγαλύτερο μέρος της από παίκτες του Ολυμπιακού. Ο παράξενος εκείνος αγώνας στρατευμένων Ολυμπιακών - Ολυμπιακών έληξε ισόπαλος 3 - 3.  


Εδώ υπήρχε κάποτε μια γούρνα με βρύσες ...τις οποίες πρόλαβα


Ομοίως και το καλοκαίρι του 1949, όταν τελείωσε η κατασκευή του γηπέδου "Μπάσκετ Μπολ" στο Πασαλιμάνι είχαν δοθεί ήδη αγώνες πριν από τα επίσημα εγκαίνιά του. Έτσι τα πρώτα παιχνίδια δόθηκαν με αμερικανική ομάδα συγκροτούμενη από υπηρετούντες στο στόλο της Μεσογείου, που μεταπολεμικά στάθμευε σχεδόν μόνιμα στον Πειραιά, ενώ ως τα πρώτα επίσημα θεωρούνται δύο αγώνες μπάσκετ, ένας μάλιστα ήταν από την γυναικεία ομάδα μπάσκετ του Ολυμπιακού (που μόλις είχε επανασυσταθεί) που νίκησε αυτή της Νέας Σμύρνης με σκορ 14 έναντι 9! 

Το 1949 ήταν το έτος εκείνο που υπηρεσίες του Πολεμικού ναυτικού απεχώρησαν από τις εγκαταστάσεις της Ακτής Μουτσοπούλου, αποδίδοντας αυτές στον Ολυμπιακό, ενώ από το 1947-1948 είχαν παραχωρήσει μέρος τους στο 13ο Σύστημα Ναυτοπροσκόπων Πειραιώς.

Είναι γνωστές στους Πειραιώτες οι εικόνες σχολείων του Πειραιά, να τελούν γυμναστικές επιδείξεις στο τέλος κάθε χρονιάς στα γήπεδα αυτά. Στις κερκίδες πλήθος γονέων έχουν παρακολουθήσει γυμναστικές τελετές γενεών και γενεών!

Σήμερα τα γηπεδάκια στέκουν παρατημένα ενώ θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν υπέρ της πειραϊκής νεολαίας. Στους περισσότερους από εμάς, δημιουργείται το αίσθημα της δυσφορίας, βλέποντας την εγκατάλειψη και την κατάντια που επικρατεί όχι μόνο εντός των γηπέδων αλλά και πέριξ αυτών.


Εικόνες από τον γήπεδο στο Πασαλιμάνι:







Οδός Νικολάου Γουλανδρή 
Σχετικές αναρτήσεις: Μιχάλης Μανούσκος. Δήμαρχος Πειραιά και Πρόεδρος Ολυμπιακού

Αγώνας για το Πράσινο (1939)

Οι Προσκοπικοί Νεώσοικοι στο Πασαλιμάνι

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

"Πειραϊκές ιστορίες του Μεσοπολέμου"