Το "Θεατρικό Δωμάτιο Πειραιά" του Παύλου Ροδιτάκη

Η ταυτότητα Μέλους του Αλέκου Χρυσοστομίδη του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών


Του Στέφανου Μίλεση

Τον Παύλο Ροδιτάκη τον γνώρισα όταν σε διάφορες ομιλίες, συνέδρια ή ημερίδες που ήμουν ομιλητής ή διοργανωτής διαφόρων πολιτιστικών δρώμενων, μαζί φυσικά με τα υπόλοιπους Συμβούλους της Φιλολογικής Στέγης Πειραιώς, τον έβλεπα να βρίσκεται πάντα από κοντά, ως ανταποκριτής της πειραϊκής εφημερίδας "Ο Δημότης"

Δεν υπήρχε μέρος που να μην συναντιόμαστε! Μια στη Δημοτική Πινακοθήκη της πόλης, στα φιλόξενα Γραφεία του "Ζήνων", στην Ένωση Παλαιών Προσκόπων Νέου Φαλήρου, στην αίθουσα Βαρώνου Κίμωνος Ράλλη του Πειραϊκού Συνδέσμου, στο Ίδρυμα Χριστουλάκη αλλά και στα προγράμματα της "Ενορίας εν Δράσει".
Ο φίλος Παύλος Ροδιτάκης

Έτσι με τον καιρό γνωριστήκαμε καλύτερα και ανακάλυψα πως πίσω από τον αεικίνητο δημοσιογράφο Παύλο Ροδιτάκη, υπήρχε ένας άνθρωπος με πραγματική αγάπη για την πόλη μας, τον Πειραιά.

Καλά, θα μπορούσε κάποιος να πει. Είναι μήπως ο μόνος που αγαπάει τον Πειραιά; Όχι, φίλοι μου δεν είναι, αλλά μόνος του αγωνίστηκε και δημιούργησε αυτό που ο ίδιος αποκαλεί "Θεατρικό Δωμάτιο Πειραιά". Ο Παύλος αισθανόμενος το χρέος προς τον Θεατρικό Πειραιά, το 1993 δημιούργησε μια Στέγη Αρχειακού Θεατρικού Υλικού, προκειμένου να διαφυλάξει οτιδήποτε αφορά ανθρώπους που υπηρέτησαν την Τέχνη πιστά, αρχίζοντας πρώτα από τους ίδιους του θεατρικούς δασκάλους του! Γιατί ο Παύλος Ροδιτάκης, πριν από όλα ήταν και είναι ηθοποιός πριν ακόμη εξελιχθεί σε Θεατρικό Ερευνητή.



Γεννημένος στον Πειραιά όπου κατοικεί μέχρι σήμερα, φοίτησε στη Σχολή Θεάτρου "Θεατρικό Εργαστήρι" έχοντας Καθηγητές τους Αλέκα Κατσέλη, Νίκο Απέργη, Γιώργο Τζαβέλλα, Φίλιππα Φυλακτό, και πολλούς άλλους. 

Συνέχισε στη "Σχολή Ηθοποιών του Μουσικού Θεάτρου" του μαέστρου και συνθέτη Μενέλαου Θεοφανίδη με Καθηγητές εκτός από τον ίδιο τους Άννα Καλουτά, Αρτέμη Μάτσα, Σοφία Βερώνη, Δημήτρη Ιβάνοφ (χορογράφο) και Γιώργο Βενετσάνο (μουσικό).

Η Άννα Καλουτά με τον Λάμπρο Κωνσταντάρα

Το 1983 ως μέλος του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών ίδρυσε το θίασο "Θεατρικοί Παλμοί" και ένα χρόνο αργότερα με προσωπική του εργασία το θέατρο "Όνειρο" στον Πειραιά όπου έως το 1992 σκηνοθέτησε και παρουσίασε 7 δικά του έργα για παιδιά και ένα για μεγάλους με τα οποία έγινε μέλος της Ε.Ε.Θ.Σ. (Εταιρεία Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων).

Ο Ροδιτάκης έχει γράψει επίσης ποιήματα με ελεύθερο θέμα και για το θέατρο, βιβλίο για το μουσικό θέατρο με βιογραφία των Καλουτά, σενάρια και διηγήματα για παιδιά. Δίδαξε θέατρο σε σχολεία του Πειραιά, ανεβάζοντας με τους μαθητικούς θιάσους δικά του έργα, αλλά και γνωστών συγγραφέων.


Αλίκη Βουγιουκλάκη, Δημήτρης Παπαμιχαήλ και ο Βασίλης Τσιτσάνης

Μέσα από αυτή την θεατρική του πορεία συγκέντρωσε σπουδαίο υλικό μεγάλης πολιτιστικής αξίας. Το υλικό που συγκέντρωσε αφορά κυρίως τους ηθοποιούς:

Άννα Καλουτά: Την γνωστή πρωταγωνίστρια της μουσικής σκηνής,
Οι αδελφές Καλουτά

Αρτέμη Μάτσα: Ηθοποιό, παραγωγό ραδιοφωνικών εκπομπών, ιστορικό θεάτρου και συγγραφέα,


Αριστερά ο Αρτέμης Μάτσας

Μενέλαο Θεοφανίδη: Διακεκριμένο μουσικοσυνθέτη, μαέστρο και ιδρυτή Σχολής,

Δημήτριο Ιβάνοφ: Χορευτή και χορογράφο θεατρικών παραστάσεων, τηλεοπτικών προγραμμάτων και σήριαλ. 

Αλέκο Χρυσοστομίδη: Ηθοποιό, θιασάρχη, λογοτέχνη. Στην οικογένειά του ανήκε το ιστορικό θέατρο του Κερατσινίου.

Η σκηνή του θεάτρου Χρυσοστομίδη το 1963

Το θέατρο Χρυσοστομίδη

Δημήτρη Παπαμιχαήλ: Ηθοποιό, θιασάρχη, πρωταγωνιστή πλήθους κινηματογραφικών ταινιών.



Γιώργο Βουτσά: Ζωγράφο, συγγραφέα, πρώην ηθοποιό και θιασάρχη. Το όνομά του είναι στενά συνδεδεμένο με το παραδοσιακό κινηματοθέατρο "Καλιφόρνια" του Πειραιά.

Ο Παύλος Ροδιτάκης συνέλεξε με πάθος και για πολλά χρόνια, θεατρικά βιβλία, κασέτες ήχου με θεατρικά τραγούδια, βιογραφίες, κασέτες με συνεντεύξεις και φυσικά πλήθος σπάνιων ντοκουμέντων και φωτογραφιών από την θεατρική πορεία των προαναφερομένων ηθοποιών. 

Η Άννα Καλουτά ως Λυστιστράτη στο Βεάκειο Θέατρο Πειραιά

Το μόνο που λείπει είναι ενδιαφέρον από τους επίσημους πολιτιστικούς φορείς του Πειραιά, να αγκαλιάσουν τη θαυμάσια αυτή ιδέα του Παύλου Ροδιτάκη και να προσφέρουν Στέγη στο "Θεατρικό Δωμάτιο Πειραιά" ώστε να αποτελεί μια μόνιμη έκθεση όμοια με εκείνη που υπάρχει στην Αθήνα στο Κέντρο Μελέτης του Ελληνικού Θεάτρου. 

Γιατί ο Πειραιάς θα πρέπει επιτέλους να διαφυλάττει και να τιμά το πολιτιστικό του παρελθόν, που είναι πλούσιο και από γεγονότα και σε ανθρώπους. 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

"Πειραϊκές ιστορίες του Μεσοπολέμου"