Ο Πρίγκιπας Αλέξανδρος και ο Όμιλος Ερετών

Όμιλος Ερετών


Του Στέφανου Μίλεση

Είναι γεγονός αναμφισβήτητο πως ο Όμιλος Ερετών από τα πρώτα χρόνια δημιουργίας του συγκέντρωσε στις τάξεις του ό,τι εκλεκτότερο είχε να παρουσιάσει η πειραϊκή κοινωνία. Ειδικά από την εγκατάστασή του στο Πασαλιμάνι το 1888 (από το 1885 είχε ως έδρα το Νέο Φάληρο), έγινε πόλος έλξης νεολαίας και εκτός των ορίων του Πειραιά.

Ο Όμιλος Ερετών με ξεχνάμε πως είναι το αρχαιότερο αθλητικό σωματείο στην Ελλάδα. Σπουδαία ονόματα φιγουράρουν μεταξύ των ιδρυτικών μελών που υπερβαίνουν τα όρια του Πειραιά, και που σαφώς είναι αναγνωρίσιμα πανελληνίως. Ενδεικτικά αναφέρονται μερικά εξ αυτών: 
Α. Ζαΐμης (Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας), 
Π. Δαμαλάς, 
Ι. Μελετόπουλος, 
Κ. Βασιλειάδης, 
Π. Οριγώνης (υπήρξε και Γενικός Γραμματέας. Γνωστή είναι ιστορία της Έπαυλης στην Καστέλλα), 
Φ. Σερπιέρης,
Γ. Χατζηανέστης, 
Λ. Φεράλδης, 
Γ. Σκουζές, 
Π. Νεγρεπόντης, 
Ν. Θών, 
Κ. Ρότσιλδ, 
Α. Τσαμαδός, 
Θ. Ρετσίνας (υπήρξε και Πρόεδρος του Ομίλου), 
Ι. Σκουζές, 
Ν. Φιλάρετος, 
Α. Ρετσίνας, 
Κ. Ζαλοκώστας και πολλοί άλλοι.

Αυτά τα ονόματα συναντά κανείς ανάμεσα στα ιδρυτικά του μέλη. Ωστόσο και πολλά άλλα μεγάλα ονόματα βρίσκονται εγγεγραμμένα στα μητρώα του ως αθλητές. Ανάμεσά τους συναντούμε και το όνομα του άτυχους Πρίγκιπα Αλέξανδρου, που χρόνια ακόμη πριν την ανάληψη των καθηκόντων του να βασιλεύσει, υπήρξε αθλητής του Ομίλου Ερετών. Αργότερα όταν γνώρισε και αγάπησε την Ασπασία Μάνου, την οδήγησε και εκείνη να αγαπήσει την κωπηλασία, η οποία μάλιστα επέδειξε αξιοθαύμαστη προσοχή.
Προπονητής του Πρίγκιπα ακόμη Αλέξανδρου υπήρξε ο Νικόλαος Παπακώστας, άνθρωπος που επιδόθηκε με θέρμη στην ανάπτυξη της κωπηλασίας στην Ελλάδα. 

Στη φωτογραφία καθιστός με το λευκό παντελονάκι ο Αλέξανδρος στις εγκαταστάσεις του Ομίλου Ερετών στο Πασαλιμάνι.


Ο Αλέξανδρος δεν ήταν από εκείνους που είχαν υπό την προστασία τους έναν αθλητικό σύλλογο, ή κάποιο σωματείο, με σκοπό και μόνο να προσδίδουν αίγλη κατά τις συνήθειες της εποχής. Ήταν γνωστό πως διέθετε αθλητικό χαρακτήρα και επιδιδόταν ψυχή και σώμα στο άθλημα. Διέθετε μάλιστα και  μια δίκωπο λέμβο με την οποία ασκείτο σχεδόν καθημερινά. Έφτανε δύο με τρεις φορές την εβδομάδα κατά τις 11 (μια ώρα πριν το μεσημέρι) και η άφιξή του γινόταν αντιληπτή από το σπορ αυτοκίνητό του (ένα πάκαρντ) που οδηγούσε. Διαρκή συντροφιά είχε το Φριτς το αγαπημένο του λυκόσκυλο, που τον συντρόφευε σε ότι κι αν έκανε και που ο Αλέξανδρος υπεραγαπούσε. 

Ο Αλέξανδρος αμέσως φορούσε τα λευκά αθλητικά του ρούχα, έμπαινε στη δίκωπο λέμβο και όση ώρα προπονείτο με τις οδηγίες του προπονητή του Νικόλαου Παπακώστα, ο Φριτς περιφερόταν ελεύθερος μέσα στον ισόγειο χώρο του λεμβαρχείου στο Πασαλιμάνι. Σύμφωνα με τις περιγραφές της εποχής οι εγκαταστάσεις του Ομίλου Ερετών περιγράφονταν τότε έξι ισόγεια τμήματα (δωμάτια) εκ των οποίων τα πέντε χρησίμευαν για την εναπόθεση των λέμβων ενώ το έκτο ως αποδυτήρια. Στο πάνω μέρος υπήρχε η αίθουσα συνεδριάσεων, το γραφείο το διοικητικού συμβουλίου και ένα φυλάκιο. 

Διαρκή συντροφιά είχε το Φριτς το αγαπημένο του λυκόσκυλο, που τον συντρόφευε σε ότι κι αν έκανε και που ο Αλέξανδρος υπεραγαπούσε
Αλέξανδρος και Ασπασία Μάνου

Η μοίρα ήθελε τον Αλέξανδρο να πεθάνει νωρίς σε μια προσπάθειά του να σώσει τον αγαπημένο του σκύλο. Ο Αλέξανδρος δαγκώθηκε στο Τατόι από μια μαϊμού και πέθανε στις 12 Οκτωβρίου 1920 από μόλυνση του αίματος. Ακόμα και τις παραμονές του ατυχούς εκείνου περιστατικού με το δάγκωμα, ο Αλέξανδρος είχε ακολουθήσει το πρόγραμμα της κωπηλασίας του, κάνοντας μάλιστα εντατικότερη προπόνηση καθώς είχε κατέβει από τις δέκα το πρωί.

Μετά τον θάνατο του Αλέξανδρου ο προπονητής του Νικόλαος Παπακώστας έμεινε απαρηγόρητος. Για πολύ καιρό η λέμβος του Αλέξανδρου έμενε απείραχτη σε μια γωνιά του Ομίλου Ερετών προκαλώντας στενοχώρια σε όλους όσοι την έβλεπαν. Το 1938 η δίκωπος του αδικοχαμένου Αλέξανδρου αποφασίστηκε να τεθεί ως έκθεμα στο Ζάππειο σε μια παναθλητική έκθεση συγκεντρώνοντας πλήθη κόσμου. Ένα από τα αθλητικά εκθέματα του Πειραιά ήταν και η δίκωπος λέμβος του Αλέξανδρου. 

Δεν γνωρίζω τη τύχη που είχε η λέμβος αυτή ή αν σήμερα γνωρίζει κάποιος από τον Όμιλο, κάτι σχετικά με τη τύχη της. Πάντως τόσο η λέμβος του νεαρού Αλέξανδρου όσο και οι προπονήσεις του στον Όμιλο Ερετών, αποτελούν σήμερα είτε το θέλουμε, είτε όχι, μια από τις εκατοντάδες ιστορίες που συνθέτουν τη συνολική ιστορία της πόλης.-

Διαβάστε επίσης:
  

Όμιλος Ερετών. Το αρχαιότερο Ελληνικό Αθλητικό Σωματείο

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

"Πειραϊκές ιστορίες του Μεσοπολέμου"