Το πειραϊκό "Σπίτι του Στρατιώτη" της μεταπολεμικής περιόδου

Το Μέγαρο Κανέττη το 1947



του Στέφανου Μίλεση

Το κτήριο που βρίσκεται στη συμβολή της λεωφόρου Ηρώων Πολυτεχνείου με τη Σωτήρος Διός, που είναι γνωστό με την ονομασία "Μέγαρο Κανέττη" ή αλλιώς "μέγαρο με θόλο", αφού όπως έγραφε επί χρόνια και η σχετική διαφήμιση στις εφημερίδες, ήταν το "μοναδικόν με θόλον εις Πειραιά οικοδόμημα" είναι λίγο πολύ γνωστό στους Πειραιώτες. Λειτουργούσε ως εμπορικό κατάστημα του Ηλία Κανέττη για πολλά χρόνια.

Αυτό που ίσως δεν είναι γνωστό, είναι το γεγονός ότι αμέσως μετά την απελευθέρωση το συγκεκριμένο κτήριο αποτέλεσε την έδρα για το "Σπίτι του Στρατιώτη".

Η ιστορία με την επιλογή του ως κατάλληλου οικοδομήματος έχει ως εξής.

Ο Πειραιάς αμέσως μετά την αποχώρηση των Γερμανών υπήχθη στην 82η στρατιωτική περιφέρεια της ελληνικής διοίκησης. Διοικητής της περιφέρειας αυτής ήταν ο Ταξίαρχος Στεργιόπουλος.
Μόλις οι Γερμανοί έφυγαν, ο Στεργιόπουλος αναζήτησε σε όλο τον Πειραιά κατάλληλο κτήριο για να στεγάσει τη λέσχη των Ελλήνων στρατιωτών της περιφέρειάς του. Το βλέμμα του τράβηξε το μέγαρο Κανέττη με την ιδιότυπη κατασκευή του και τον παράξενο θόλο του, επί της Λεωφόρου Βασιλέως Κωνσταντίνου και Σωτήρος Διός.



Το κτήριο αμέσως μετά την αποχώρηση των Γερμανών είχε καταληφθεί από αγγλικά στρατεύματα. Το χρησιμοποιούσαν ως "καντίνα" δηλαδή ως τόπο διανομής αγγλικών παρασκευασμάτων που ο αγγλικός στρατός τροφοδοτούσε τα στελέχη του. Η εγκατάσταση των Άγγλων ήταν προσωρινή σε αυτό και εκκενώθηκε ύστερα από την άφιξη του Ελληνικού στρατού. Το κτήριο παραλήφθηκε από την Ελληνική Διοίκηση. Ωστόσο καθώς χρήματα δεν υπήρχαν ο Ταξίαρχος Στεργιόπουλος πρότεινε σε αρχές και συλλόγους της πόλης να βοηθήσουν προς το σκοπό αυτό. Διάφοροι Πειραιώτες συνέστησαν τότε ένα σύνδεσμο με την επωνυμία "Σύνδεσμο Φίλων του Στρατού". Αυτός ο σύνδεσμος συγκέντρωσε χρήματα με προορισμό τον ευπρεπισμό του κτηρίου που είχε δεινοπαθήσει από τους βομβαρδισμούς και τον πόλεμο και που από τύχη και μόνο είχε διασωθεί.

Ο σύνδεσμος αυτός διοργάνωσε την πρώτη μεταπολεμική εποχή στον Πειραιά θεατρικές παραστάσεις, χορούς και διαλέξεις για να καλλωπιστεί το μέγαρο Κανέττη που σκοπό είχε τη φιλοξενία, σίτιση και διασκέδαση των στρατιωτών της περιφέρειας Πειραιά. Πραγματικά ύστερα από λίγο χρονικό διάστημα, στο ισόγειο χώρο διαμορφώθηκε αναψυκτήριο με τραπεζάκια, καρέκλες και καναπέδες. Αυτό όμως που αξίζει να αναφερθεί είναι ότι δύο τεράστιες ελαιογραφίες είχαν φιλοτεχνηθεί στους τοίχους του Μεγάρου, οι οποίες αναπαριστούσαν σκηνές από το έπος του στρατού στο Αλβανικό μέτωπο.

Στον πρώτο όροφο είχε δημιουργηθεί βιβλιοθήκη προερχόμενη αποκλειστικά από δωρεές βιβλίων. Στον Δεύτερο όροφο τέλος ήταν η αίθουσα ψυχαγωγίας όπου διάφορα επιτραπέζια παιχνίδια ώστε να περνούν τις ελεύθερες ώρες οι στρατευμένοι. Αν και το μέγαρο έφερε την ονομασία "Σπίτι του Στρατιώτη" προοριζόταν για όλους τους ένστολους όλων των όπλων και των σωμάτων. Το πειραϊκό "Σπίτι του Στρατιώτη" λειτούργησε με αυτή τη μορφή για τέσσερα περίπου χρόνια. Το κτήριο έκτοτε άλλαξε πολλές χρήσεις και περισσότερους ενοίκους. Έγινε γνωστό και ως κατάστημα των "ΑΚΡΟΝ ΙΛΙΟΝ ΚΡΥΣΤΑΛ".

Σήμερα ανακαινισμένο φιλοξενεί τραπεζικό κατάστημα. Ωστόσο θα ήταν πραγματικά υπέροχο να είχαν διασωθεί οι ελαιογραφίες του ισογείου χώρου εκείνης της περιόδου.

Διαβάστε επίσης:


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

"Πειραϊκές ιστορίες του Μεσοπολέμου"