Ολυμπιακούπολις: Το σχέδιο για την οικοδόμηση νησιού του Σαρωνικού με κατοίκους μόνο Ολυμπιακούς!



του Στέφανου Μίλεση

Στον Αργοσαρωνικό υπάρχει ένα μικρό νησάκι, ο Άγιος Ιωάννης, που ανήκει στους Διαπόριους νήσους, δηλαδή σε μια συστάδα εννέα συνολικά μικρών και ακατοίκητων νησιών, που βρίσκονται βόρεια της Αίγινας. Το νησάκι του Αγίου Ιωάννη συνδυάζει τις ομορφιές που έχουν τα νησιά του Σαρωνικού με την κοντινή απόσταση από τον Πειραιά. Μάλιστα εδώ και καιρό βρίσκεται προς πώληση, όπως και το κοντινό νησί του Αγίου Θωμά, αναμένοντας υποψήφιο αγοραστή. 

Ωστόσο το καλοκαίρι του 1966 ξεκίνησε στις εφημερίδες σειρά δημοσιεύσεων σύμφωνα με τις οποίες ολόκληρο το νησί είχε περιέλθει στην κυριότητα του Οικοδομικού Συνεταιρισμού Φιλάθλων του Ολυμπιακού Πειραιώς, ο οποίος θα το αξιοποιούσε ως τόπο παραθερισμού χιλίων φιλάθλων του Ολυμπιακού! Ο Συνεταιρισμός του Ολυμπιακού παρουσίασε τον Ιούνιο του 1966 ένα σχέδιο σύμφωνα με το οποίο είχε χωρίσει το νησί σε 1.000 αγροτεμάχια, έκτασης 800 τετραγωνικών πήχεων το καθένα. 

Τα χίλια αυτά αγροτεμάχια δίδονταν προς πώληση στους ενδιαφερόμενους φιλάθλους του Ολυμπιακού προς 37 δραχμές το τ.π. Ο οικοδομικός συνεταιρισμός απαιτούσε για το κλείσιμο της συμφωνίας μια προκαταβολή τριών χιλιάδων δραχμών και το υπόλοιπο ποσό σε 45 μηνιαίες δόσεις. Οι αγοραστές, σύμφωνα πάντα με τις ανακοινώσεις των εφημερίδων, δεν θα αγόραζαν απλώς ένα οικόπεδο σε ένα μικρό ακατοίκητο μέχρι τότε νησί, αλλά σε μια έκταση στην οποία είχε προβλεφθεί να κατασκευαστούν μεγάλοι δρόμοι, πλαζ, προβλήτες, μαρίνα, γήπεδα αθλοπαιδιών, δίκτυο ηλεκτροφωτισμού, δεξαμενές νερού και άλλες παροχές που να καθιστούν τον Άγιο Ιωάννη ένα δημοφιλή τουριστικό προορισμό.

Το νησάκι του Αγίου Ιωάννη συνδυάζει τις ομορφιές που έχουν τα νησιά του Σαρωνικού με την κοντινή απόσταση από τον Πειραιά.


Για την υλοποίηση του έργου ο Οικοδομικός Συνεταιρισμός του Ολυμπιακού είχε θέσει προθεσμία ενός έτους, δηλαδή τα έργα θα ολοκληρώνονταν το καλοκαίρι του 1967. Όμως το σημαντικότερο όλων δεν ήταν το νερό, οι δρόμοι και οι άλλες παροχές, αλλά το γεγονός ότι οι κάτοικοι του νησιού θα ήταν μόνο Ολυμπιακοί! Και το όνομα φυσικά του συνοικισμού αυτού θα ήταν «Ολυμπιακούπολις»! Και καθώς οι περισσότεροι φίλαθλοι ήταν επιφυλακτικοί ως προς το θέμα της μετακίνησης, η σχετική ανακοίνωση τους διαβεβαίωνε ότι η θαλάσσια συγκοινωνία με το νησί θα ήταν καθημερινή καθώς είχε κανονιστεί να εκτελείται με τα πλοία «Μαρίνα» και «Έλενα», η αναχώρηση των οποίων θα γινόταν από το λιμάνι του Πειραιά από την προβλήτα που αναχωρούσαν τα πλοία για Αίγινα. Τα δρομολόγια των πλοίων προς «Ολυμπιακούπολη» θα εκτελούνταν καθημερινώς στις 08.00 το πρωί, τις Κυριακές στις 07.30’ (προφανώς για να υπάρχει χρόνος για το γήπεδο), ενώ τις Τετάρτες στις 02.30 το μεσημέρι. 

Το αρμόδιο γραφείο του Συνεταιρισμού για πληροφορίες των υποψήφιων αγοραστών λειτουργούσε καθημερινά στην οδό Αλκιβιάδου 148. Οι καταχωρήσεις στον ημερήσιο τύπο για την δημιουργία της Ολυμπιακουπόλεως, ήταν καθημερινές με την προσθήκη σημείωσης από τον Ιούλιο του 1966, ότι τα έργα στο νησί είχαν ξεκινήσει και θα συνεχίζονταν με γοργό πάντοτε ρυθμό, ώστε να τελειώσουν εντός της προθεσμίας που είχε ανακοινωθεί. Τέσσερις μήνες αργότερα, τον Οκτώβριο του 1966 το κείμενο των αγγελιών για αγορά έκτασης στην Ολυμπιακούπολη τροποποιείται και προστίθεται το: «Ρωτήστε όσους αγόρασαν οικόπεδο στην Ολυμπιακούπολη ή επισκεφτείτε την» γεγονός που σημαίνει ότι ναι μεν είχαν γίνει κάποιες αγορές οικοπέδων, πλην όμως το ενδιαφέρον που είχε παρουσιαστεί δεν ήταν το αναμενόμενο. 

Για να καμφθεί η καχυποψία των υποψηφίων αγοραστών κάθε Κυριακή στις επτάμιση το πρωί αναχωρούσαν ομάδες ενδιαφερομένων να επισκεφθούν το νησί. Τελευταία καταχώρηση ανάλογης διαφήμισης σημειώνεται στις 14 Οκτωβρίου του 1966, έκτοτε ουδεμία άλλη αναφορά υπάρχει. Φυσικά δεν μπορώ να γνωρίζω το λόγο που τελικώς διακόπηκε το εγχείρημα αυτό, έντονα όμως κατέχομαι από την επιθυμία να πληροφορηθώ αν το νησί του Αγίου Ιωάννη είχε τότε όντως περιέλθει στην ιδιοκτησία του Οικοδομικού Συνεταιρισμού του Ολυμπιακού, διότι από τις ανακοινώσεις προέκυπτε ως δεδομένη. Διότι αν είχε περιέλθει, τότε ερωτώ πώς η νησίδα αυτή πωλείται σήμερα και αναζητά ενδιαφερόμενο αγοραστή;    
  

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

"Πειραϊκές ιστορίες του Μεσοπολέμου"