Το Μουσείο Ρεμπέτικου υλοποιείται στον Πειραιά, αλλά δεν λησμονούμε ότι ήταν πρόταση του Θανάση Πολυκανδριώτη.



του Στέφανου Μίλεση

Επιτέλους ο παλαιός σταθμός Λαρίσης ή αν προτιμάτε Αγίου Διονυσίου αναγγέλθηκε πως θα μετατραπεί σε Μουσείο Ρεμπέτικου. Βεβαίως αν δεχθούμε ότι παρθενογένεση πέραν της θρησκείας δεν υφίσταται, η πρόταση σε κάποιον ανήκε, κάποιος δηλαδή υπέβαλε πρόταση αφού πρώτα είχε αφιερώσει τη ζωή του στον σκοπό αυτό, μελετώντας το ρεμπέτικο και αποδεικνύοντας στη σημασία που θα είχε για τη γενέθλια πόλη που ήταν ο Πειραιάς.  

Η πρωτότυπη ιδέα περί ίδρυσης Μουσείου Ρεμπέτικου ανήκει φυσικά στον Θανάση Πολυκανδριώτη, που ήδη από το 2008, κατέθεσε για πρώτη φορά πλήρη φάκελο υλοποίησης στον Δήμο Πειραιά όπως  και του υπό ίδρυση οργανισμού που συνέταξε και υπέβαλε στον Δήμο πάλι ο Θανάσης Πολυκανδριώτης το 2011. Οι δύο φάκελοι υποβλήθηκαν απευθείας στα χέρια του τότε Δημάρχου Πειραιά Βασίλη Μιχαλολιάκου.

Ο Θανάσης Πολυκανδριώτης, με το τεράστιο μουσικοσυνθετικό του έργο,  ήταν που εισήγαγε επίσημα το μπουζούκι στα Ωδεία και χάρις στις ενέργειές του  χορηγείται κρατικό δίπλωμα από το Υπουργείο Πολιτισμού ( ΚΥΑ 7275/22).   

Με προσπάθειες επίσης του ίδιου αναγνωρίσθηκε το μπουζούκι από την UNESCO, ως άυλη πολιτιστική κληρονομιά της Ελλάδας. Για τους λόγους αυτούς  πρέπει να συνδράμει, αν και κατά τη γνώμη θα πρέπει να είναι ο διευθυντής του Σπιτιού του Ρεμπέτικου, μαζί με τους υπόλοιπους καταξιωμένους  συνεργάτες του, που χρόνια τώρα αγωνίζονται για την ανάδειξη της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς του Πειραιά, που είναι η ιστορία του.  


Η Ιδέα πρωτογενώς είναι δική του, ο φάκελος με το καταστατικό δικός του και φυσικά είναι ο μόνος Έλληνας Συνθέτης λαϊκής μουσικής, σολίστας μπουζουκιού, με διεθνή αναγνώριση, που έχει και δίπλωμα αρμονίας κλασικής μουσικής, με  διδασκαλία σε πανεπιστημιακές Σχολές.

Έχει γράψει σχετικά βιβλία,  ομιλίες,  εκπομπές,  και το γεγονός ότι το μπουζούκι αναγνωρίστηκε πλέον ως όργανο για το οποίο μπορείς να λάβεις κρατικό  δίπλωμα,  πέραν της επιτυχίας με την  UNESCO , είναι αποκλειστικά δικά του κορυφαία επιτεύγματα.

Ελπίζουμε να του αναγνωριστεί  και να έχει τον πρώτο λόγο στο υπό ίδρυση Μουσείο.

Εναπόκειται στη Δημοτική Αρχή,  ειδάλλως  θα είναι και άδικο  και η πόλη μας θα χάσει  μια μεγάλη ευκαιρία  να επικοινωνήσει το όλο εγχείρημα  πανελληνίως και διεθνώς,  μέσω του κύρους του Θανάση Πολυκανδριώτη. Όσοι ασχολούμαστε με την ιστορία του Πειραιά γνωρίζουμε τα πεπραγμένα του καθενός και έχουμε μάθει να σεβόμαστε και να εκτιμούμε την προσπάθειά τους που γίνεται χωρίς υλική ανταμοιβή παρά μόνο με γνώμονα την αγάπη προς την πόλη. 


Διαβάστε επίσης: 

Σιδηροδρομικός Σταθμός Πειραιώς - Λαρίσης (Αγίου Διονυσίου)


1 σχόλιο:

Μαρία Κορμπίλα είπε...

Ακριβώς αυτό.Το Ρεμπέτικο έχει ενταχθεί στην άυλη πολιτιστική κληρονομιά της UNESCO , διδάσκεται στα πανεπιστήμια και καιρός πιά να αποκτήσει το σπίτι του εκεί που πρέπει. Στον Πειραιά με τους ρεμπέτες του!

Δημοσίευση σχολίου

"Πειραϊκές ιστορίες του Μεσοπολέμου"