if i should die, think only this of me: That there's some corner of a foreign field That is for ever England "Αν πρέπει να πεθάνω, σκεφτείτε μόνο αυτό για μένα ότι υπάρχει κάποια γωνιά μιας γης εξωτερικού Αυτή θα είναι για πάντα Αγγλία"
(Από το ποίημα Στρατιώτης)
Γιατί αναφερόμαστε στον Ρούπερτ Μπρούκ; Ποιος ήταν; Γιατί στη Σκύρο;
Γεννήθηκε στις 3 Αυγούστου του 1887 στην πόλη Ράγμπυ της Αγγλίας και πέθανε στις 23 Απριλίου του 1915 στη Σκύρο, μόλις σε ηλικία 27 ετών, ουσιαστικά θυσιάζοντας τη ζωή του για τα ιδανικά του περιέγραφε στα ποιήματά του. Ταξιδευτής όλου του κόσμου, είχε πάθος με τις γυναίκες, τον έρωτα, τις νότιες θάλασσες. Στενός φίλος της Βιρτζίνια Γούλφ παρότρυνε την αγγλική νεολαία να καταταγεί και να πολεμήσει εναντίον των Τούρκων στην Καλλίπολη κατά την διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου. Θα μπορούσε κάλλιστα να ταυτιστεί με τον Λώρενς της Αραβίας που έδρασε στην Ιορδανία και την Συρία την ίδια εποχή ή με τον μέγα άγγλο φιλέλληνα Λόρδο Βύρωνα. Ο θάνατός του πάνω στη νεότητά του ουσιαστικά σφράγισε και την αθανασία του. Τα επικά του γεμάτο ρομαντισμό ποίηματα παρέπεμπαν σε ιδανικά άλλων εποχών, σε ιπποτισμό, σε μάχες για τιμή και δόξα. Κατηγορήθηκε από πολλούς ότι αγνοούσε ουσιαστικά τη φρίκη του πολέμου. Από επιστολές όμως που έγραψε το 1914, στις οποίες περιέγραφε τις εμπειρίες του από την πτώση της Αμβέρσας φαίνεται ξεκάθαρα ότι γνώριζε την πραγματικότητα του πολέμου. Εκτός από ποιητής ήταν και εν μέρει πολιτικός με τον δικό του τρόπο. Ως σοσιαλιστής μάχονταν για τη μεταρρύθμιση του δικαίου προς όφελος των φτωχών. Εάν είχε ζήσει θα μπορούσε κάλλιστα να τον θυμόμαστε σήμερα ως πολιτικό εργατικών παρά ως ποιητή. Φαίνεται ότι στη σύντομη ζωή του είχε κάνει περισσότερα από ανθρώπους που ζουν ως τα βαθιά τους γεράματα. Αργότερα αποκαλύφθηκε ότι είχε αποκτήσει και μία κόρη από τις περιηγήσεις του στις Νότιες Θάλασσες και συγκεκριμένα στην Ταϊτή, όπως και ότι πολλές γυναίκες και όχι μόνο, ήταν ερωτευμένες μαζί του από την συγκλονιστική του εξωτερική ομορφιά που προσέγγιζε την αρχαιοελληνική. Άλλωστε ήταν σημαντική προσωπικότητα σε μια ¨κοινωνία νεο-ειδωλολατρών" ζώντας κατά τα αρχαιοελληνικά πρότυπα, με διαμονή σε δάση, γενικά στη φύση, στην πεζοπορία και στην κατασκήνωση.
Ο ΜΠΡΟΥΚ ΚΑΙ Ο ΠΟΛΕΜΟΣ
Κατετάγη εθελοντής με την έναρξη του Α΄ παγκοσμίου πολέμου, τον αύγουστο του 1914 και λόγω της γνωριμίας που είχε με τον Ουίστον Τσώρτσιλ, προτίμησε το Βασιλικό Ναυτικό. Έλαβε μέρος με το εκστρατευτικό σώμα στην μάχη της Αμβέρσας. Αργότερα μετακινήθηκε με το πλοίο στο οποίο υπηρετούσε στα Δαρδενέλλια. Την εποχή εκείνη οι σύμμαχοι χρησιμοποιούσαν ελληνικά νησιά ως βάσεις για τις επιθέσεις τους εναντίον των Τούρκων. Μεταξύ Λήμνου και Σκύρου ο Μπρούκ έπαθε δηλητηρίαση αίματος λόγω τσιμπήματος κουνουπιού. Μεταφέρθηκε σε γαλλικό νοσοκομειακό πλοίο που βρίσκονταν στο Ναύσταθμο Τρεις Μπούκες Σκύρου στις 22 Απριλίου 1915. Ήταν μάλιστα και ο μόνος ασθενής επί αυτού του σκάφους, που βρίσκονταν εκεί ειδικά για την φροντίδα τραυματιών από την Καλλίπολη. Συνεπώς έλαβε όλη την ιατρική φροντίδα που απαιτείτο από δώδεκα ιατρούς. Όμως ο Μπρούκ είχε ιδιαίτερα αδύναμη κράση. Σε όλη την ζωή του ήταν πάντα άρρωστος από κάτι. Επαναλαμβανόμενες επιπεφυκίτιδες, κρυολογήματα, δηλητηριάσεις από φλεγμονές από κοράλλια της Ταϊτής, δυσεντερίες και ηλίαση. Ίσως μάλιστα την δηλητηρίαση αυτή να την είχε καιρό, για αρκετές εβδομάδες, πριν την άφιξή του στη Σκύρο. Στις 23 Απριλίου η θερμοκρασία του αυξήθηκε και έχασε τις αισθήσεις του. Πέθανε την ίδια μέρα αργά το απόγευμα.
Θάφτηκε σε ένα ελαιώνα στις τρεις Μπούκες Σκύρου λίγο πριν τα μεσάνυχτα. Η μοίρα του έφυγε νωρίς στις 6 το πρωί της επομένης. Τοποθετήθηκε στον τάφο του μια ελληνική επιγραφή που έλεγε
Σήμερα υπάρχει στην Αγγλία η "κοινωνία του Ρούπερτ Μπρούκ" με φιλολογικές βραδιές αφιερωμένες στη μνήμη του. Ταξίδια οργανώνονται στη Σκύρο για τον σκοπό αυτό. Σχετικές πληροφορίες στο
(Από το ποίημα Στρατιώτης)
Γιατί αναφερόμαστε στον Ρούπερτ Μπρούκ; Ποιος ήταν; Γιατί στη Σκύρο;
Γεννήθηκε στις 3 Αυγούστου του 1887 στην πόλη Ράγμπυ της Αγγλίας και πέθανε στις 23 Απριλίου του 1915 στη Σκύρο, μόλις σε ηλικία 27 ετών, ουσιαστικά θυσιάζοντας τη ζωή του για τα ιδανικά του περιέγραφε στα ποιήματά του. Ταξιδευτής όλου του κόσμου, είχε πάθος με τις γυναίκες, τον έρωτα, τις νότιες θάλασσες. Στενός φίλος της Βιρτζίνια Γούλφ παρότρυνε την αγγλική νεολαία να καταταγεί και να πολεμήσει εναντίον των Τούρκων στην Καλλίπολη κατά την διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου. Θα μπορούσε κάλλιστα να ταυτιστεί με τον Λώρενς της Αραβίας που έδρασε στην Ιορδανία και την Συρία την ίδια εποχή ή με τον μέγα άγγλο φιλέλληνα Λόρδο Βύρωνα. Ο θάνατός του πάνω στη νεότητά του ουσιαστικά σφράγισε και την αθανασία του. Τα επικά του γεμάτο ρομαντισμό ποίηματα παρέπεμπαν σε ιδανικά άλλων εποχών, σε ιπποτισμό, σε μάχες για τιμή και δόξα. Κατηγορήθηκε από πολλούς ότι αγνοούσε ουσιαστικά τη φρίκη του πολέμου. Από επιστολές όμως που έγραψε το 1914, στις οποίες περιέγραφε τις εμπειρίες του από την πτώση της Αμβέρσας φαίνεται ξεκάθαρα ότι γνώριζε την πραγματικότητα του πολέμου. Εκτός από ποιητής ήταν και εν μέρει πολιτικός με τον δικό του τρόπο. Ως σοσιαλιστής μάχονταν για τη μεταρρύθμιση του δικαίου προς όφελος των φτωχών. Εάν είχε ζήσει θα μπορούσε κάλλιστα να τον θυμόμαστε σήμερα ως πολιτικό εργατικών παρά ως ποιητή. Φαίνεται ότι στη σύντομη ζωή του είχε κάνει περισσότερα από ανθρώπους που ζουν ως τα βαθιά τους γεράματα. Αργότερα αποκαλύφθηκε ότι είχε αποκτήσει και μία κόρη από τις περιηγήσεις του στις Νότιες Θάλασσες και συγκεκριμένα στην Ταϊτή, όπως και ότι πολλές γυναίκες και όχι μόνο, ήταν ερωτευμένες μαζί του από την συγκλονιστική του εξωτερική ομορφιά που προσέγγιζε την αρχαιοελληνική. Άλλωστε ήταν σημαντική προσωπικότητα σε μια ¨κοινωνία νεο-ειδωλολατρών" ζώντας κατά τα αρχαιοελληνικά πρότυπα, με διαμονή σε δάση, γενικά στη φύση, στην πεζοπορία και στην κατασκήνωση.
Ο ΜΠΡΟΥΚ ΚΑΙ Ο ΠΟΛΕΜΟΣ
Κατετάγη εθελοντής με την έναρξη του Α΄ παγκοσμίου πολέμου, τον αύγουστο του 1914 και λόγω της γνωριμίας που είχε με τον Ουίστον Τσώρτσιλ, προτίμησε το Βασιλικό Ναυτικό. Έλαβε μέρος με το εκστρατευτικό σώμα στην μάχη της Αμβέρσας. Αργότερα μετακινήθηκε με το πλοίο στο οποίο υπηρετούσε στα Δαρδενέλλια. Την εποχή εκείνη οι σύμμαχοι χρησιμοποιούσαν ελληνικά νησιά ως βάσεις για τις επιθέσεις τους εναντίον των Τούρκων. Μεταξύ Λήμνου και Σκύρου ο Μπρούκ έπαθε δηλητηρίαση αίματος λόγω τσιμπήματος κουνουπιού. Μεταφέρθηκε σε γαλλικό νοσοκομειακό πλοίο που βρίσκονταν στο Ναύσταθμο Τρεις Μπούκες Σκύρου στις 22 Απριλίου 1915. Ήταν μάλιστα και ο μόνος ασθενής επί αυτού του σκάφους, που βρίσκονταν εκεί ειδικά για την φροντίδα τραυματιών από την Καλλίπολη. Συνεπώς έλαβε όλη την ιατρική φροντίδα που απαιτείτο από δώδεκα ιατρούς. Όμως ο Μπρούκ είχε ιδιαίτερα αδύναμη κράση. Σε όλη την ζωή του ήταν πάντα άρρωστος από κάτι. Επαναλαμβανόμενες επιπεφυκίτιδες, κρυολογήματα, δηλητηριάσεις από φλεγμονές από κοράλλια της Ταϊτής, δυσεντερίες και ηλίαση. Ίσως μάλιστα την δηλητηρίαση αυτή να την είχε καιρό, για αρκετές εβδομάδες, πριν την άφιξή του στη Σκύρο. Στις 23 Απριλίου η θερμοκρασία του αυξήθηκε και έχασε τις αισθήσεις του. Πέθανε την ίδια μέρα αργά το απόγευμα.
Θάφτηκε σε ένα ελαιώνα στις τρεις Μπούκες Σκύρου λίγο πριν τα μεσάνυχτα. Η μοίρα του έφυγε νωρίς στις 6 το πρωί της επομένης. Τοποθετήθηκε στον τάφο του μια ελληνική επιγραφή που έλεγε
"Εδώ βρίσκεται ο υπηρέτης του Θεού, ανθυποπλοίαρχος του Βρεττανικού Ναυτικού, ο οποίος πέθανε για την απελευθέρωση της Κωνσταντινούπολης από τους Τούρκους".
Ο τάφος που βλέπεται στην φωτογραφία στήθηκε μετά από χρόνια από τη μητέρα του ποιητή. Στον τάφο υπάρχει γραμμένο το πιο γνωστό του ποίημα "Ο Στρατιώτης". Η πρόσβαση στον τάφο του είναι εύκολη και μπορεί όποιος επιθυμεί ακόμα και σήμερα να πάει, αφού βρίσκεται έξω ακριβώς από την είσοδο του ναυστάθμου Σκύρου. Ο ελαιώνας υπάρχει και σήμερα.
Εκτός από τον τάφο τους στις Τρεις Μπούκες, υπάρχει και η πλατεία Μπρουκ στη Χώρα της Σκύρου με άγαλμα αφιερωμένο στην αιώνια ποίηση. Το άγαλμα φιλοτεχνήθηκε από τον Μ. Τόμπρο και λέγεται ότι είχε ως μοντέλο του τον τότε χορευτή Αλέξανδρο Ιόλα.
Στα αποκαλυπτήρια του αγάλματος έγιναν στις 5 Απριλίου 1931 και ήταν παρών και ο τότε πρωθυπουργός της Ελλάδας, Ελευθέριος Βενιζέλος.
Εκτός από τον τάφο τους στις Τρεις Μπούκες, υπάρχει και η πλατεία Μπρουκ στη Χώρα της Σκύρου με άγαλμα αφιερωμένο στην αιώνια ποίηση. Το άγαλμα φιλοτεχνήθηκε από τον Μ. Τόμπρο και λέγεται ότι είχε ως μοντέλο του τον τότε χορευτή Αλέξανδρο Ιόλα.
Στα αποκαλυπτήρια του αγάλματος έγιναν στις 5 Απριλίου 1931 και ήταν παρών και ο τότε πρωθυπουργός της Ελλάδας, Ελευθέριος Βενιζέλος.
Σήμερα υπάρχει στην Αγγλία η "κοινωνία του Ρούπερτ Μπρούκ" με φιλολογικές βραδιές αφιερωμένες στη μνήμη του. Ταξίδια οργανώνονται στη Σκύρο για τον σκοπό αυτό. Σχετικές πληροφορίες στο
www.rupertbrooke.com The Rupert Brooke Society
Προτεινόμενο Υλικό
- Η Ποιητική Συλλογή του Ρούπερτ Μπρουκ, με Απομνημονεύματα του Edward Marsh (1928)
- Οι Νέο-ειδωλολάτρες: Ο κύκλος της φιλίας και της αγάπης του Ρούπερτ Μπρουκ,
Paul Delaney (1987)
- Ρούπερτ Μπρουκ, ζωή, θάνατος και μύθος, από τον Nigel Jones (1999)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου