Ξενοδοχείο "AKTAION PALACE HOTEL"- Νέου Φαλήρου (Ακταίον)

Ξενοδοχείο ΑΚΤΑΙΟΝ - Νέο Φάληρο. Κατασκευή του Αρχιτέκτονα Καραθανασόπουλου

Το γνωστό επιστολικό Δελτάριο που απεικονίζει το ΑΚΤΑΙΟΝ


του Στέφανου Μίλεση

Στις 22 Σεπτεμβρίου του 1900 τοποθετείται για πρώτη φορά σε εργοτάξιο ενός οικοπέδου που ανήκε λίγο καιρό πριν στον πρώτο οικιστή του Νέου Φαλήρου τον Γιαννόπουλο, μια τεράστια πινακίδα που αναγράφει "Μέγα ξενοδοχείον το Ακταίον". Είναι η πρώτη φορά που το όνομά του ξενοδοχείου που ήδη κτίζεται ακούγεται στην περιοχή του Νέου Φαλήρου.

Ο Ι. Πεσματζόγλου ο οποίος ήταν Διευθυντής της Τράπεζας Αθηνών, ήθελε να αγοράσει και ένα ακόμα οικόπεδο επί της Ακτής Ποσειδώνος ώστε η Κεντρική είσοδος του ξενοδοχείου να βρίσκεται στην παραλία. Το οικόπεδο αυτό ήταν ιδιοκτησίας Ευθ. Κεχαγιά αλλά οι κληρονόμοι του αρνήθηκαν την πώληση κι έτσι η Κεντρική Είσοδος του ξενοδοχείου που χτίζονταν, δεν θα ήταν παραλιακή.

Το Ξενοδοχείο ΑΚΤΑΙΟΝ αναγείρεται σε έκταση 10.000 τετραγωνικών πήχεων, κυρίως στην θέση όπου βρισκόταν όπως αναφέραμε, η παλαιά οικία του Κωνσταντίνου Γιαννόπουλου (πρώτου οικιστή του Νέου Φαλήρου) και η οποία έφερε την επιγραφή 
"η πρώτη εν Φαλήρω κτισθείσα οικία εν έτει 1875¨

Η κατασκευή του ξενοδοχείου αυτού ανατέθηκε στον αρχιτέκτονα Πάνο Καραθανασόπουλο ο οποίος υπήρξε μεν μαθητής του Ερνέστου Τσίλερ, αλλά τα σχέδια και η κατασκευή ήταν αποκλειστικά δικά του. 
Ο Πάνος Καραθανασόπουλος άφησε το δικό του στίγμα στην Ελλάδα, καθώς τα έργα του κοσμούν πολλές πόλεις όπως τον Βόλο, το Άργος (Δημοτική Αγορά), την Πάτρα, την Αθήνα κ.α.
Κύριος βοηθός στην κατασκευή και υλοποίηση των σχεδίων του ήταν ο Λάζαρος Γλήνης

Τον Ιανουάριο του 1902 ανακοινώνεται ότι η ανέγερση του ξενοδοχείου θα ολοκληρωθεί τον Μάϊο του 1903. Σε όλη την διάρκεια της κατασκευής του, το εργοτάξιό του γίνεται αντικείμενο επισκέψεων τόσο του Βασιλιά όσο και των Μελών της Βασιλικής Οικογένειας, ειδικά του Πρίγκιπα Νικολάου και πολιτικού κόσμου που αντιλαμβάνονται ότι το έργο αυτό θα είναι έργο οικονομικής ανάπτυξης. 

Σκοπός του ιδιοκτήτη Ι. Πεσματζόγλου δεν είναι να λειτουργήσει ο ίδιος το ξενοδοχείο αλλά να το ενοικιάσει. Το πετυχαίνει μετά από μακρές διαπραγματεύσεις. Η ανακοίνωση της ενοικίασης γίνεται στις 28 Δεκεμβρίου του 1902, σύμφωνα με την οποία ενοικιάσθηκε για μια δεκαετία με ενοίκιο 100.000 δραχμών κατ΄έτος από τον έμπειρο επιχειρηματία και ιδιοκτήτη του Ξενοδοχείου "Κρυστάλλ Παλλάς" στην Κωνσταντινούπολη Α. Μελιέ (A. Meslier)
Ο Μελιέ κατά το πρότυπο το "Κρυστάλλ Παλλάς" μετονομάζει το Ακταίον σε "Ακταίον Παλλάς". Η προσθήκη χαράζεται σε μεταγενέστερο χρόνο κάτω από τις κεντρικές εισόδους του ξενοδοχείου και κάτω από την αρχική επιγραφή ΑΚΤΑΙΟΝ. 

Μπροστά στο ΑΚΤΑΙΟΝ. Πάνω από την είσοδο και κάτω από την επιγραφή ΑΚΤΑΙΟΝ αναγράφει και το PALACE HOTEL, που ήταν το δεύτερο συνθετικό στην ονομασία του που πρόσθεσε ο Γάλλος Επιχειρηματίας Α. Μελιέ, ώστε να είναι όμοιο προς το έτερο ξενοδοχείο που κατείχε το "Κρυστάλλ Παλλάς" στην Κωνσταντινούπολη
Ο Μελιέ αναλαμβάνει να επιπλώσει και να διακοσμήσει εσωτερικώς το ξενοδοχείο με απαλλαγή του ενοικίου για τα δύο πρώτα έτη. Ξοδεύει για την διακόσμηση και τον εξοπλισμό το τεράστιο για την εποχή ποσόν των 2.000.000 δραχμών! Παρόλα αυτά ο Μελιέ είχε κέρδος 400.000 δραχμών καθότι η συμφωνία με τον Πεσματζόγλου τον είχε απαλλάξει για 24 μήνες από την καταβολή ενοικίου.
Έτσι αυτό που είχε φανεί εξωφρενική σπατάλη τότε, επί της ουσίας ήταν μια πανέξυπνη επιχειρηματική κίνηση από τον Μελιέ.

Τελικώς το πενταόροφο ξενοδοχείο των 160 δωματίων ξεκινά την πλήρως την λειτουργία του στις 1 Ιουνίου 1903 με πλήρες όνομα όπως ήδη αναφέραμε "ΑΚΤΑΙΟΝ PALACE HOTEL". Για κάποιο διάστημα πριν διέθετε τα σαλόνια του και κάποιους άλλους χώρους του μόνο για διοργάνωση εκδηλώσεων, χορών και συνεδρίων. 


Η ανακοίνωση από τον ίδιο τον Μελιέ που ανακοινώνει την έναρξη λειτουργίας από 1η Ιουνίου 1903 και υπόσχεται να εξυπηρετήση τους πελάτες επιμελώς και ευσυνειδήτως

Η πρώτη ορχήστρα έπαιξε μουσική στα σαλόνια του ΑΚΤΑΙΟΝ από την 1η Ιουνίου του 1903 και ήταν η Αυτοκρατορική φιλαρμονική του Ρωσσικού Στόλου που τότε ναυλοχούσε μόνιμα στον Πειραιά. 


Το ξενοδοχείο ξεκίνησε την λειτουργία του τον Μάϊο του 1903 και από 1ης Ιουνίου 1903 για πρώτη φορά άρχισε να παιανίζει η Φιλαρμονική του Ρωσσικού Στόλου που μόνιμα ναυλοχούσε στον Πειραιά


Αμέσως μετά την έναρξη λειτουργίας του ΑΚΤΑΙΟΝ ξεκίνησε την λειτουργία της και η Κολυμβητική Σχολή του Π. Νάστου, που έκανε εγκαίνια στις 20 Ιουλίου του 1903 και λειτούργησε στην εξέδρα μπροστά από το ξενοδοχείο. 


1911 - Επιστολή με το λογότυπο του ξενοδοχείου (Αρχείο ΕΛΙΑ). Η μη ύπαρξη λογοτύπου του ξενοδοχείου σε επιστολές και φακέλους, που διατίθονταν στους ενοίκους του ξενοδοχείου, αποτέλεσε και το αντικείμενο των πρώτων δυσμενών σχολίων, το 1903 όταν ξεκίνησε την λειτουργία του!

Ο κήπος του Ξενοδοχείου ΑΚΤΑΙΟΝ (αρχείο ΕΛΙΑ)

 Το «Ακταίον» υπήρξε γι αρκετά χρόνια το επίκεντρο της κοινωνικής και κοσμικής ζωής της Αθήνας και του Πειραιά. Εκεί δίνονταν επίσημοι χοροί καλοκαίρι και χειμώνα. Η φήμη του έγινε ακόμα πιο μεγάλη όταν διευθυντής του διετέλεσε ο Μιχάλης Ρούσσος που αργότερα ανέλαβε την διεύθυνση του ξενοδοχείου της Εταιρίας Σιδηροδρόμων Αθηνών Πειραιώς, του "Μεγάλου Ξενοδοχείου" ή αλλιώς "Grand Hotel De Phalere". 


Η πλάγια όψη του ξενοδοχείου ΑΚΤΑΙΟΝ (Προς την Ακτή Ποσειδώνος) (Αρχείο ΕΛΙΑ)

δωμάτιο ξενοδοχείου

Από τα σαλόνια του ΑΚΤΑΙΟΝ παρήλασαν όλοι οι Βασιλείς, Πρίγκηπες και πολιτικοί, είτε για την παράθεση κάποιου επίσημου γεύματος, είτε για διαμονή, είτε για την συμμετοχή σε κάποιο τσάι φιλανθρωπικού συλλόγου ή χοροεσπερίδας.


Εικονογράφηση εποχής που αναπαριστά την μεγαλοπρεπή αίθουσα χορού στο ΑΚΤΑΙΟΝ (1925)




Η κουζίνα του ΑΚΤΑΙΟΝ (Φωτο από ΕΛΙΑ). Κάποτε υπήρξε αρχιμάγειρος του ξενοδοχείου ο ονομαστός στην εποχή του Γάλλος μαιτρ Αύγουστος Εσκοφφιέ

Πέριξ του ΑΚΤΑΙΟΝ ο Πεσματζόγλου διαμόρφωσε τον χώρο ώστε να προσδίδει την απαραίτητη αίγλη στο ξενοδοχείο, μεταξύ δε των κατασκευών υπήρχε και ένα κιόσκι που φιλοξενούσε αρχικώς την μπάντα του ΑΚΤΑΙΟΝ. Η "Ταραντέλα" που έγινε γνωστή μπροστά από το ΑΚΤΑΙΟΝ δεν ανήκε στην αρχική κατασκευή και είναι δημιούργημα πολλών ετών αργότερα. Η "Ταραντέλα" ως κατασκευή αντικατάστησε το αρχικό κιόσκι κι αργότερα εξελίχθηκε σε αυτόνομο κοσμικό κέντρο. 


Εσωτερικό ξενοδοχείου. Στον τοίχο τα πορτρέτα του Βασιλιά Γεώργιου Α΄και της Βασίλισσας Όλγας



Το Ακταίον δεν κατεδαφίστηκε με μιας. Υπήρξε μια περίοδος προπολεμικά, όπου πρώτα κατεδάφισαν τους θόλους του προς "ελάφρυνση της όλης κατασκευής". Έλεγαν τότε πως το κτήριο κινδύνευε να καταρρεύσει! Την περίοδο 1935-1936 κυκλοφορούσαν διαρκώς καταχωρίσεις στις εφημερίδες της εποχής με τις οποίες πληροφορούσαν το κοινό πως ό,τι είχε απομείνει από το ξενοδοχείο διατίθετο προς ενοικίαση.


Ό,τι έχει απομείνει από το ΑΚΤΑΙΟΝ την περίοδο 1935 - 1936



Μέσα σε αυτά τα πλαίσια λειτούργησε εκεί και ο πρώτος χειμερινός κινηματογράφος στο Νέο Φάληρο, στις δύο τραπεζαρίες του Ξενοδοχείου ΑΚΤΑΙΟΝ από το 1936 μέχρι το 1956, από τον Επιχειρηματία Άγγελο Γκρέκα. Σε εκείνα τα χρόνια της "μισής" κτηριακής του δομής λειτούργησε στους χώρους επίσης και ένα καζίνο. 

Στη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου διέμεναν σε αυτό Γερμανικά στρατεύματα ενώ αμέσως μετά την απελευθέρωση Εγγλέζοι. Ακολουθεί η χρόνια εγκατάλειψή του, ενώ για μεγάλο διάστημα χρησιμοποιείται ως χώρος στέγασης Ελλήνων εκ Ρουμανίας προσφύγων. 

Τα μεταπολεμικά χρόνια αποτελούσε ιδιοκτησιακό καθεστώς της Εθνικής Τραπέζης. Ό,τι είχε απομείνει δεν μπορούσε εύκολα να αξιοποιηθεί καθώς δεν ήταν καλαίσθητο, σε τίποτα δεν θύμιζε πια την αλλοτινή δόξα των Βαλκανίων.  

Την δεκαετία του '70 το τμήμα αυτό με πρόσοψη επί της Ακτής Ποσειδώνος, στέγαζε ένα κέντρο που έφερε την ονομασία "ΣΙΝΙΚΟΝ". Ρεβεγιόν, χοροεσπερίδες και εκδηλώσεις συλλόγων φιλοξενούνταν στην σάλα του. Δεν υπήρχε σωματείο, σύλλογος ή ομάδα του Πειραιά που την δεκαετία εκείνη να μην είχε διοργανώσει τουλάχιστον μία εκδήλωση στο "ΣΙΝΙΚΟΝ".


Το τμήμα του ΑΚΤΑΙΟΝ που απέμεινε την δεκαετία του '70, έγινε κοσμικό κέντρο με την επωνυμία "ΣΙΝΙΚΟΝ".

Την δεκαετία του '80 μετονομάσθηκε σε"Studio 254". 

Χοροεσπερίδα στο ΑΚΤΑΙΟΝ - ΣΙΝΙΚΟΝ


Το 1994 κατεδαφίστηκε και το τελευταίο εναπομείναν τμήμα του προς θλίψη των κατοίκων που επιθυμούσαν να βλέπουν ακόμη κι αυτό.


1994 - Ό,τι έχει απομείνει από το ΑΚΤΑΙΟΝ κατεδαφίζεται.

Στην θέση του σήμερα βρίσκεται ένα γυάλινο κτήριο ιδιοκτησίας γνωστού ιδιωτικού Νοσοκομείου που σε μια εσοχή του φέρει το όνομα ΑΚΤΑΙΟΝ περισσότερο προκαλώντας θλίψη σε όσους το βλέπουν. Επίσης το όνομα αυτό φέρει και μια στάση, σε λάθος θέση τοποθετημένη, έναντι του κτηρίου γνωστού τηλεοπτικού σταθμού. 




Μια πτυχή της ιστορίας είναι ότι το ξενοδοχείο ΑΚΤΑΙΟΝ όπως και το παρακείμενο Grand Hotel de Phalere, παροδικά κατά την διάρκεια των Βαλκανικών Πολέμων (1912-13), είχαν χρησιμοποιηθεί ως νοσοκομεία με την επωνυμία Ναυτικό Νοσοκομείο Νέου Φαλήρου και είχε μάλιστα και ως Διευθυντή το Επίατρο Πέτρο Αποστολίδη που ήταν ο μεγάλος Πειραιώτης λογοτέχνης ΠΑΥΛΟΣ ΝΙΡΒΑΝΑΣ. Στην θέση λοιπόν έστω και για πρόσκαιρο χρονικό διάστημα Ναυτικού Νοσοκομείου, βρίσκεται σήμερα ένα άλλο νοσοκομείο.

Δυστυχώς η αρχική προπολεμική μερική του κατεδάφιση, ήταν αυτή που στάθηκε καταδικαστική για το μέλλον του λαμπρού ξενοδοχείου. Η περίπτωση του ΑΚΤΑΙΟΝ ήταν ένα έγκλημα για την περιοχή του Νέου Φαλήρου το οποίο άλλαξε χαρακτήρα με την απουσία αυτού του κοσμήματος.

Δείτε συλλογή φωτογραφιών από το εσωτερικό του ξενοδοχείου ΑΚΤΑΙΟΝ εδώ.

Διαβάστε λεπτομερώς μια μοναδική περιήγηση στο εσωτερικό του που διήρκεσε δύο ώρες!!  

 

6 σχόλια:

mahler76 είπε...

έγκλημα η κατεδάφισή του.

Ανώνυμος είπε...

Ποιανου πολέμου;

Heliotypon είπε...

Μάλλον του Β' εννοεί...

Ανώνυμος είπε...

Όταν το χρήμα καταφέρνει να καταστρέψει τέτοια κοσμήματα, μόνο θλίψη για το παρόν και φόβο για το μέλλον μπορεί κανείς να αισθανθεί.

Kalliopi είπε...

Ο Σκυλίτσης που το κατεδάφισε και όσοι άλλοι βρίσκονται στα παρασκήνια θα πρέπει να είναι γραμμένοι με μελανά χρώματα στην ιστορία αυτού του τόπου όπως βεβαίως και αυτοί που ''έθαψαν '' τα μικρά μεν αλλά ζωτικά ποτάμια της Αθήνας Ιλισσό και Ηριδανό Ας μην ξεχάσω και τον....εθνάρχη (!!!!) Κων/νο καραμανλή ( ελληνικότατο όνομα !!!καρα σημαίνει μαύρος στα τούρκικα !!!) που γέμισε την Αθήνα της γης την διαμαντόπετρα με γκρίζες πολυκατοικίες και σηματοδότησε την αισθητική μιας ολόκληρης γενιάς !!!

Thiseas είπε...

Επί δημαρχίας Σκυλίτση κατεδαφίστηκε το υπόλειμμα του Ακταίον , αυτό που φαίνεται στην φωτογραφία που γράφει στην πρόσοψη το όνομα του κλαμπ ΣΙΝΙΚΟΝ . Είχα πάει στο Σινικόν την δεκαετία του 60 ! Το υπόλοιπο κτίριο είχε κατεδαφιστεί μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο λόγω στατικών βλαβών των τρούλων του και των δυο επάνω ορόφων από τους βομβαρδισμούς , τους οποίους γκρέμισαν για ασφάλεια όσων θα έμπαιναν σε αυτό το κτίριο και για να νοικιαστεί . Τους γκρέμισαν πολύ πριν τον Σκυλίτση ...

Δημοσίευση σχολίου

"Πειραϊκές ιστορίες του Μεσοπολέμου"