Αφιέρωμα στην χρυσή εποχή του Νέου Φαλήρου



Στους νεώτερους χρόνους το Φάληρο αναφέρεται όταν τα στρατεύματα του Καραϊσκάκη αντιμετώπισαν τα στρατεύματα του Κιουταχή στην μάχη του Φαλήρου και όπου στις 22 Απριλίου του 1827 σκοτώθηκε το Καραϊσκάκης μαζί με πολλά από τα παλικάρια του. Αργότερα τα οστά τους μεταφέρονται και ενταφιάζονται σε Μνημείο που στήθηκε στην περιοχή επί βασιλείας του Όθωνα. Στα χρόνια που ακολουθούν από την μάχη του φαλήρου και μετά η περιοχή μένει έρημος, μέχρι που το κράτος αρχίζει να ενδιαφέρεται για την αξιοποίησή της. Με την δημιουργία του νέου σιδηροδρόμου το 1905, που λειτούργησε με ηλεκτρική ενέργεια από την Αγγλική εταιρεία, ο οποίος θα ένωνε την Αθήνα με τον Πειραιά μέσω Νέου Φαλήρου, άρχισε σταδιακά η αξιοποίηση της περιοχής. Αναλυτικότερα:

  • 1853 -Η πρώτη οργανωμένη ανοικοδόμηση του Νέου Φαλήρου ξεκινά με την κατασκευή του Ξενοδοχείου Χάϊ Λάϊφ
  • 1865- Ανοικοδόμηση του Ιερού Ναού της Παναγίας, ιδιοκτησίας του ιερέως Στυλιανού Βλησσίδη το έτος 1866 στην οδό Κεχαγιά (τώρα Ελευθερίου Βενιζέλου).
  • 1869 - Εγκαίνια του ατμοκίνητου σιδηροδρόμου Αθηνών - Πειραιώς το γνωστό σε όλους θηρίο (από τους καπνούς που έβγαζε). Η αγγλική εταιρία κατασκευής του έργου αυτού, είχε επίσης και το δικαίωμα να αξιοποήση την περιοχή με την κατασκευή στην παραλία του Νέου Φαλήρου Εξέδρας - Θεάτρου - Ξενοδοχείων κ.λ.π, καθώς και την κατασκευή Εργοστασίου παραγωγής Ηλεκτρικής ενέργειας
  • 1875 - Πρώτος οικιστής ο κτηματίας Κώστας Γιαννόπουλος με την πολυτελέστατη κατοικία του, επί των οδών Ειρήνης και Γιαννοπούλου στην οποία υπήρχε επιγραφή "Η πρώτη εν Φαλήρω κτισθείσα οικία έν έτη 1975".
  • Ακολουθούν οι οικίες των: Θεόδωρου Μελετόπουλου, Ευθυμίου Κεχαγιά, Αντωνιάδου, Αξελού και Μελά. Επίσης οι οικίες των Σπύρου Ζερβού, Χρήστου Χριστοφή (έργο του Τσίλερ), Θρασύβουλου Ζαϊμη (ως θερινή κατοικία), Μπάρκα, Γκρέκα, Γεράσιμου Φραγκιστάτου, Βασιλείου, Κούρταλη, Στυλιανού Καλοχαιρέτα (έργο του Τσίλερ επίσης), Αγγελοπούλου (σήμερα στεγάζεται το Γ΄ Δημοτικό Διαμέρισμα Πειραιώς), οικία Παράσχη που χρησιμοποιείτο ως θερινή κατοικία του Βασιλέως Γεωργίου Β΄, του Βιομηχάνου Σβορώνου, Παπαγιαννάκη και πολλών άλλων.
  • Το ίδιο έτος φαίνεται ότι ξεκινά η λειτουργία του Ξενοδοχείου Grand Hotel  (Μέγα Ξενοδοχείον) γνωστό επίσης και ως Ξενοδοχείο Παππά.
Grand Hotel (Μέγα Ξενοδοχείο)

  • 1885 - Ιδρύεται ο όμιλος Ερετών Νέου Φαλήρου
  • 1885 - Ξεκινούν να κατασκευάζονται το Ξενοδοχείο Αίγλη, το Ξενοδοχείο Ακταίον, η Μεγάλη Εξέδρα Θαλασσίου περιπάτου, Μπανιέρες χωριστές για άνδρες και γυναίκες, το Περίφημο λιθόκτιστο θεατράκι (γνωστό σε όλους ως θεατράκι Ε.Η.Σ., έργο του Τσίλερ και αυτό) η Ταραντέλα και πολλά άλλα. 

  • 1892 - Εγκαινιάζεται η έπαυλη του ποιητή Γεωργίου Σουρή, η οποία αποτέλεσε τον πόλο έλξης για τους επιφανείς λόγιους της εποχής εκείνης.
  • Περίπου την ίδια εποχή και λίγο μεταγενέστερα στο φάληρο φτιάχνουν τις θερινές τους κατοικίες ο Κλέων Τριανταφύλλου (Αττίκ) καθώς και τη μόνιμη κατοικία του ο Παύλος Νιρβάνας (φιλολογικό όνομα του Πέτρου Αποστολίδη). Στα σπίτια τους γινόντουσαν εκδηλώσεις και καλλιτεχνικές συγκεντρώσεις όλων των λογίων της αθηναϊκής κοινωνίας.


  • Επίσης κάτοικοι του φαλήρου ήταν ο καθηγητής της Νομικής Γεώργιος Βιτάλης, ο στρατηγός Γούναρης, ο στρατηγός Ταβουλάρης, ο ναύαρχος Σταμάτης Πλατσούκας ο ποιητής Ορέστης Λάσκος, ο διανοούμενος Νίκος Φραγκισκάτος και εν συνεχεία πάρα πολλοί άλλοι επώνυμοι. Εν τω μεταξύ από το 1876 με Βασιλικό Διάταγμα η περιοχή του Νέου Φαλήρου αναγνωρίζεται ως συνοικισμός, ενώ το 1877 εδρεύει το Κλωστήριο του Γεωργίου Νικολέση (το οποίο μετέπειτα εξαγοράζεται από τον Οικονομίδη και είναι το γνωστό μας ΧΡΩΠΕΙ) και το Χαρτοποιείο Βαρουξάκη. Ήδη το φάληρο διαθέτει 100 αρχοντικές κατοικίες.

Καρτ Ποστάλ εποχής με όλα τα οικοδομήματα σε πλήρη ανάπτυξη

  • 1895 - Εν όψει των Α΄ Ολυμπιακών Αγώνων η Εταιρεία Σιδηροδρόμων παραχωρεί μια μεγάλη έκταση για την κατασκευή του γνωστού μας Ποδηλατοδρομίου (βλέπε παλαιότερο αφιέρωμα).

  • 1900 - Ιδρύεται ο Ζωολογικός Κήπος Νέου Φαλήρου (Πληροφορίες από παλαιότερο αφιέρωμα εδώ)
  • 1902 - Ιδρύεται Δημοτικό Σχολείο Αρρένων με πρώτο δάσκαλο τον Γαβαλά.
  • Στο βάθος το Ακταίον
    Μπροστά αριστερά το Grand Hotel και στο βάθος το ΑΚΤΑΙΟΝ
  • 1903 - Ολοκληρώνεται η κατασκευή του Ξενοδοχείου ΑΚΤΑΙΟΝ από την Τράπεζα Αθηνών, ένα από τα ωραιότερα Ξενοδοχεία των Βαλκανίων. Φωτογραφικό παλαιότερο αφιέρωμα που περιλαμβάνει και εσωτερική περιήγηση στα δωμάτια αλλά και παρουσίαση του ξενοδοχείου.
Η Ταραντέλλα
  • 1910 - Ο Πειραιώτης αεροπόρος Δημήτρης Καμπέρος επιχειρεί την πρώτη αεροπορική πτήση πάνω από το Νέο Φάληρο και προσγειώνεται στην πλατεία του (από την τολμηρή του ενέργεια αποκτά και το παρατσούκλι τρελοκαμπέρος). Η εξέδρα στην παραλία χρησιμεύει για την άφιξη και αναχώρηση υψηλών προσώπων που έρχονται στην χώρα μας από το εξωτερικό ενώ επισκέπτες κατεβαίνουν από Αθήνα για να θαυμάσουν τον ζωλογικό κήπο, το ενυδρείο, τα θαλάσσια λουτρά, παρακολουθούν εκδηλώσεις μουσικές, πάνε στο Λούνα Πάρκ. Το 80 τοις εκατό των σπιτιών του φαλήρου είναι έργα του Τσίλερ. Επίσης δημιουργούνται τα Ξενοδοχεία του Ρούσσου και του Παπασταυρίδη.

  • 1924 - Κατασκευάζεται νέος ναός ο "Άγιος Δημήτριος" η θαυματουργεί εικόνα του οποίου τον κοσμεί και είχε μεταφερθεί από την Μικρά Ασία. Για την ανοικοδόμηση αυτού του Ναού συνέβαλαν ο Δήμος Πειραιά που παραχώρησε το οικόπεδο, οι ευεργέτες Σπύρος και Μάρθα Ζερβού, η Χαρτοποιία Σαραντόπουλου, οι Αφοί Μάτσα, η Α.Ε. Κεραμεικός, η Ηλεκτρική Εταιρεία Αθηνών - Πειραιώς, η ΧΡΩΠΕΙ και τόσων άλλων τα ονόματα των οποίων κοσμούν σήμερα την είσοδο του ναού. Το ίδιο έτος ιδρύεται η 1η Ομάδα Προσκόπων Νέου Φαλήρου.
  • Επιβίβαση στο τρένο (1907)
  • Το φάληρο διαθέτει πάνω από 1500 δένδρα και όλοι οι δρόμοι του φωτίζονται από 200 ηλεκτρικούς λαμπτήρες.
Άσκηση απόβασης ελλήνων ναυτών στην παραλία Φαλήρου, ενώ πλήθος κόσμου παρακολουθεί.
  • 26 Μαρτίου 1925  - Αποσπάται από τον Δήμο Πειραιά και ονομάζεται Κοινότητα Νέου Φαλήρου με πρώτο Πρόεδρο της Κοινότητας τον Αλέξανδρο Σκαδιάκο. (Στην συνέχεια γίνεται Δήμος όταν στις 24 Ιουλίου του 1968, καταργείται ο Δήμος Νέου Φαλήρου και εντάσσεται πάλι στον Δήμο Πειραιά με τον ΑΝ 473 του καθεστώτος της 21ης Απριλίου).
  • 1934 Νεώσοικος ναυτοπροσκόπων νέου φαλήρου

  • 1929 - Στο Ξενοδοχείο ΑΚΤΑΙΟΝ, οργανώνονται τα Α΄ Καλλιστεία. 

    ναυτοπρόσκοποι στις λέμβους
  • Ήδη στην περιοχή λειτουργούν ιδιωτικά εκπαιδευτήρια ενώ από το 1902 υπάρχει ο Κωπηλατικός Ναυτικός Όμιλος Νέου Φαλήρου, και από το 1924 όπως ήδη αναφέρα ναυτοπρόσκοποι, το 1929 Φαληρικό κοινοτικό ωδείο. Ο Σταθμός του Νέου Φαλήρου έχει πλέον τρεις πλατφόρμες για τους επιβάτες. Πλήθος πλέον εργοστασίων υπάρχουν πέριξ του φαλήρου όπως τα κλωστήρια ΒΕΛΚΑ και ΓΑΒΡΙΗΛ, η ΙΟΝ κ.ο.κ. Το έτος 1940 το φάληρο έχει ήδη 5.168 κατοίκους. Εδώ όμως δεν θα προχωρήσουμε χρονολικά άλλο καθώς σκοπός του άρθρου μας είναι να δώσει μία εικόνα της χρυσής εποχής του Νέου Φαλήρου και πιστεύω ότι η εποχή αυτή σταματά με την έλευση της κατοχής στην οποία οι Γερμανοί ξηλώνουν την εξέδρα, τις μπανιέρες, καταστρέφουν τον Κήπο της Ε.Η.Σ. και επιτάσσουν τα ξενοδοχεία ΑΚΤΑΙΟΝ και ΠΑΠΠΑ που παθαίνουν μεγάλες καταστροφές και αργότερα εγκαταλείπονται και κατεδαφίζονται.
Φυσικά το τέλος όπως και στην πόλη του πειραιά έρχεται να δώσει η αντιπαροχή που αποτελεί την χαριστική βολή.


Πηγές: 
  • Ανάργυρου Σκληβανιώτη "Η πορεία του προσκοπισμού στην περιοχή του Νέου Φαλήρου"
  • Εγκυκλοπαίδεια Βικιπαίδεια
  • Ελληνικό Λογοτεχνικό και ιστορικό Αρχείο (φωτογραφικό υλικό)
  • Γεννάδειο Ίδρυμα
  • Ψηφιακή βιβλιοθήκη εφημερίδων και περιοδικού τύπου
  • Ένωση Παλαιών Προσκόπων Νέου Φαλήρου
  • Εγκυκλοπαίδεια Ήλιος
  • Ψηφιακό αρχειό Ε.Ρ.Τ.

18 σχόλια:

MLP είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Γιαγιά Αντιγόνη είπε...

Πόσα σπουδαία μαθαίνουμε!
Καταπληκτικό αφιέρωμα!

Να είσαι καλά!

Υ/Γ Το έκτο λύκειο τέλειωσαν και τα παιδιά μου..
Κάθε φορά που μπαίνω συγκινούμε!

Stefanos Milesis είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Ανώνυμος είπε...

Ο δήμος πειραιά δεν ασχολείται με τους πειραιώτες σιγά μην ασχοληθεί με το Φαληράκι μας

Ανώνυμος είπε...

ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟ !

ΜΠΡΑΒΟ !

Πάνος είπε...

Θα θυμάμαι πάντα με συγκίνηση τη Σχολή Νέου Φαλήρου Τσούρη και Αθανασούλια στο υπέροχο νεοκλασσικό στη γωνία των οδών Κεχαγιά (σήμερα Ε. Βενιζέλου) και Σμολένσκυ, όπου τελείωσα το Δημοτικό το 1960, τη διεθύντριά μας κα. Μαίρη, το χοροδιδάσκαλό μας κο Κράκαρη, και όλους τους συμμαθητές μου, έναν-έναν!

Ανώνυμος είπε...

Εξαιτερικό ποστ! Μπράβο σας! Ποια είναι η πηγή για τα στοιχεία των επαύλεων που αποδίδετε στον Τσίλερ; Μ' ενδιαφέρουν πολύ καθώς προσπαθώ να καταγράψω άγνωστα κτίρια τα οποία δεν έχουν μέχρι στιγμής τεκμηριωθεί ως έργα του σπουδαίου αρχιτέκτονα.

Stefanos Milesis είπε...

είχα την τύχη να συναντήσω απογόνους των οικογενειών αυτών που ζουν μέχρι σήμερα εκτός της περιοχής του Φαλήρου, αλλά συναντιούνται σε διάφορες εκδηλώσεις συλλόγων, συνδέσμων και ενώσεων του Φαλήρου που είναι γραμμένοι κρατώντας επαφή με την προγονική τους εστία. Πολλά από αυτά τα σπίτια είναι έρημα σήμερα γιατί κρίθηκαν διατηρητέα και οι ιδιοκτήτες τους δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να τα επισκεύασουν. Έτσι απλά τα αφήνουν στην τύχη τους. Σε μερικά μάλιστα εξ αυτών όταν έφυγαν άφησαν σταθμευμένα ακόμα και τα πολυτελή αυτοκίνητα που κάποτε είχαν και τα οποία σήμερα είναι ακόμα παρατημένα στις αυλές των κατοικιών αυτών. Μου έχουν υποσχεθεί να μου στείλουν και τις αναμνήσεις τους προς ανάρτηση αλλά δυστυχώς δεν το έχουν κάνει ακόμα.

Stefanos Milesis είπε...

Οι πηγές προέλευσης είναιαυτές που βρίσκονται το τέλος της ανάρτησης. Έχω γράψει και κάποιες από τις ενώσεις που είχα την τύχη να τους συναντήσω

νανα ιωαννιδου είπε...

Φιλτατε Κε Στεφανε
Στην υπ αρ 751 φωτο του Νεου Φαληρου φαινεται μεταξυ του Ακταιον και του Grand Hotel
ενα μικρο οικημα με κολωνακια.Αυτο ευθυς εξ αρχης (μπελ εποκ) ηταν εστιατοριο η Αυρα
Εκει πρωτοδουλεψε ο σεφ μαγειρας Τσελεμεντες. Απο το 1968 το ειχε νοικιασει ο θειος μου , αδελφος της μητερας μου μεχρι το 83 περιπου που γκρεμιστηκε ο Βασιλειος Σαλαπαταρας Εκει ερχοταν στα τελευταια της η Ζωζω Νταλμας μ εναν συνοδο κι επιναν τον καφε τους μεσα στη θαλασσα που ειχε τα τραπεζακια.Τοτε η Ζωζω ηταν σχεδον τυφλη απο ζαχαρο .Εγω που ηξερα την ιστορια της ,της ελεγα για τους ερωτες της που ειχα διαβασει με βασιλεις κτλ .Δεν ηθελε με τιποτα να θυμαται Ασε Νανα μου ελεγε αυτα δεν ωφελουν , το τωρα να κοιταξουμε . Μια μερα λερωθηκε
και την βοηθησα ν αλλαξει σε μια αιθουσα της Αυρας. Συγκλονιστηκα το σωμα της ηταν φτιαγμενο σε τορνο ! σαν αγαλμα και παρ ολα τα χρονια της ειχε μια
χαρη γοητευτικη και σχεδον παρθενικη Δεν την ξεχασα ποτε αυτη τη σκηνη
και τωρα στα γεραματα μου καταλαβαινω τι ηταν αυτες οι γυναικες ηταν πραγματικες θεες.

Stefanos Milesis είπε...

οι αναμνήσεις σας είναι πραγματικός θησαυρός. Θα με ενδιέφερε πολύ να συναντηθούμε να μου τις πείτε από κοντά. Είναι κρίμα αυτές οι αναμνήσεις να μην γίνουν γνωστές σε όσους ενδιαφέρονται να μάθουν

νανα ιωαννιδου είπε...

Ευχαριστως
Εδω πρεπει να σας αναφερω μια και γραφετε για απογονους
Τα χρονια του 54-65 ζουσε στο Νεο Φαληρο απο τους Κουντουριωτηδες ο εξαδελφος του Δημητρη Χορν (Κουντουριωτης ελεγετο).Καθε εβδομαδα με 8 μελη ανδροπαρεα Νεοφαληριωτες ερχοντουσαν κοντα στον Κηφισο στο Μοσχατο μεσω της τσιμεντενιας γεφυρας στην παλια ταβερνα του παππου μου Σαλαπαταρα παντα με τον Δ Χορν Ο Χορν παντα με την καπαρντινα στον ωμο.
Τοτε ο παππους μου ειχε θεωρατα βαρελια με εκλεκτο κρασι Τους αρεσε και το ζυμωτο ψωμι της γιαγιας μου , εγω τοτε ημουν το 54 , 14 ετων.Τελειωναν παντα με γελια γυρω στις 2 και επαιρναν τον δρομο του γυρισμου ολοι για Νεο Φαληρο και ο Χορν μ ενα ταξι απο τον σταθμο Ν Φαληρου για Αθηνα

Ανώνυμος είπε...

Κι΄ εγώ πήγαινα στο ίδιο σχολείο και είχα όλους τους προαναφερομένους Δασκάλους. Επίσης θυμάμαι την νηπιαγωγό την διδα Ισμήνη, τον δάσκαλο μουσικής τον κο Κοτέτση και στις μεγαλύτερες τάξεις την δασκάλα κα Ελένη ή οποία εάν θυμάμαι καλά ήταν καλόγρια. Θυμάμαι την επιστάτρια την κυρία Μαρίκα, με τα ολόφρεσκα ζεστά κουλούρια της που κάναμε γραμμή έξω από το καγκελωτό παράθυρο για τα αγοράσουμε με την δραχμή στο χέρι. Έιχα μεταξύ των άλλων συμμαθητές, τον Παρμενίωνα Χαριστό, τον Σταύρο Μαγγιώρη, τον ΣτέλλιοΜερκούρη, τον Κώστα Λυμπέρη, τον Χρήστο Ψάλτη και έναν συμμαθητή που τον έλεγαν Πάνο. Μήπως είσαι εσύ. Έχω γεννηθεί το 1947 και με λένε Αλέκο.

Παρμενίων είπε...

Μερικές μικρές διορθώσεις Αλέκο . Η κυρία Ελένη ήταν Αιγυπτιώτισσα και το επίθετο της ήταν Αστροπεκάκη , η καλόγρια ήταν η Αλίκη και ήταν πολύ καλή καλός άνθρωπος . Με τον Στέλιο , ο οποίος είναι υψηλόβαθμο στέλεχος του Υπουργείου Παιδείας μιλάω στο τηλέφωνο πολύ συχνά , επίσης συναντώ που και που τον Γιώργο Μαυροβουνιώτη τους άλλους τους έχω τελείως .

Παρμενίων είπε...

Αγαπητέ Στέφανε σε συγχαίρω , γιατί με το έργο σου διασώζεις "το Παρελθόν" ,την ιστορία του Πειραιά και των προαστείων του . Μερικοί μιλούν απαξιωτικά για το παρελθόν και ειδικά αυτό το ακούω πολύ συχνά από νέους ανθρώπους, αλλά εάν δεν γνωρίζεις την ιστορία του τόπου σου, εσύ χάνεις σε βάθος χρόνου .
Βλέπω πολλές φορές σε παλιές Ελληνικές ταινίες γνωστά σημεία , τα οποία σήμερα πολύ
δύσκολα αναγνωρίζονται . Ο λαμπρός ηθοποιός Θανάσης Βέγγος μας έχει αφήσει πολλές εικόνες στις ταινίες του από το Νέο Φάληρο και τον Πειραιά .Πολλές ταινίες έχουν πλάνα από την πλατεία του Ν Φαλήρου στην παραλία π.χ μπροστά στο αντλιοστάσιο της ΔΕΗ το οποίο ήταν απέναντι από τον Σκάυ . Επίσης η ταινία του Κούνδουρου ο Δράκος κλείνει με ένα πλάνο επάνω στις γραμμές του παλαιού τράμ. Κάποιος πρέπει να τις αξιοποιήσει και μάλιστα σύντομα διότι σε λίγα χρόνια θα έχουν φύγει από την ζωή οι άνθρωπο που ανγνωρίζουν αυτά τα σημεία και έτσι θα χαθούν οριστικά από τις μνήμες των νεωτέρων αυτά τα τοπία. Θα κλείσω το μακροσκελές σχόλιο μου με το εξής. Όλοι έχουν την εντύπωση ότι την πτήση στο Νέο Φάληρο την έκανε ο Καμπέρος . Επειδή είχα μιά αμφιβολία για αυτό επικοινώνησα με έναν ανώτερο αξιωματικό της Πολεμικής Αεροπορίας ο οποίος μου είπε ότι από μετά από συστηματική μελέτη κατέληξαν στο συμπερασμα ότι το αεροπλάνο αυτό δεν ήταν του Καμπέρου . Ήταν το επόμενο μοντέλο και το είχε φέρει από την Αίγυπτο ένας Ουκρανός . Η έπίδειξη διήρκεσε τρεις ημέρες 23,24 και25 Μαρτίου 1911 έλαβε χώρα στην παραλία του Φαλήρου για να γιοτραστούν τα 90 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση .Σαν αμοιβή ο Ουκρανός είχε ζητήσει από τους σιδροδρόμους ποσοστό επί των εισιτηρίων από την μεταφορά των επιβατών. Αυτά έχουν δημοσιευθεί στο περιοδικο της Π.Α και στηρίζονται σε αρθρογραφίες εφημερίδων της εποχής .Γνωρίζω αρκετά για αυτό το θέμα και μπορεί να τα συζητήσουμε κάποια ημέρα στον Σύνδεσμο Παλαιών Προσκόπων.

Παρμενίων είπε...

Στέφανε επανέρχομαι για μιά μικρή διόρθωση . Το όνομα του αεροπόρου ήταν Sergey Isayevich Utochkin και ήταν Ρώσος . Ήταν η πρώτη πτήση που έγινε στην Ελλάδα και πραγματοποιήθηκε στην παραλία του Νέου Φαλήρου στον χώρο μεταξύ του θεάτρου και του κέντρου Αύρα που σας περιγράφει παραπάνω η Κα Ιωαννίδου . Το αεροπλάνο του ήταν ένα Bleriot το οποίο είχε φέρει από την Αίγυπτο .
Την πληροφορία την άντλησα από την Αεροπορική Επιθεώρηση που εκδίδεται από την Πολεμική Αεροπορία . Μπορείς να το βρείς σε PDF Format στον σύνδεσμο http://www.haf.gr/el/articles/epitheorisi.asp
στο τεύχος 94 του Απριλίου 2012 .

Stefanos Milesis είπε...

κύριε Παρμενίωνα ευχαριστώ για τις πληροφορίες που μου δίνετε είναι πολύτιμες. Ίσως να είναι πραγματικά η πρώτη πτήση του Ρώσου με το berliot αλλά το γεγονός παραμένει ότι ο Καμπέρος ήταν παράτολμος αεροπόρος που έμεινε στην ιστορία για τις τρέλες του. Ελπίζω να περάσετε κάποια Τρίτη που συνήθως πάω στην Λέσχη να τα πούμε από κοντά

Unknown είπε...

και εγώ μαθήτρια ατό δημοτικό της σχολής Τσουρη Αθανασουλια συμμαθήτρια της Ρεας Βαμβακα με δασκάλα στην Ε και ΣΤ. Δημοτικού Την Αλίκη Επίσης συμμαθήτρια είχα την Ελένη Βακαλόπουλος και την Ελένη Σταμπουλοπουλου ,τον Γιάννη Πατρινό που δυστυχώς έφυγε πριν 2 χρόνια. Την Έφη Τασούλα. το σπίτι μου ήταν Θρ. ΖΑΙΜΗ 12.

Δημοσίευση σχολίου

"Πειραϊκές ιστορίες του Μεσοπολέμου"