Τα Κτήρια του Φόρου - Διαπύλια Τέλη (Καπέλο Νέου Φαλήρου)

Τα διαπύλια τέλη εφαρμόζονταν σε όλη την Ελλάδα. Τα οικήματα που εφάρμοζαν το δασμολόγιο ανέγραφαν στην πρόσοψή τους "ΔΗΜΟΤΙΚΟΣ ΦΟΡΟΣ" όπως απεικονίζει και η σχετική φωτογραφία του 1941


Η Μαριάνθη Γ.Α. Κοτέα στο θαυμάσιο βιβλίο της "Τοπική Διακυβέρνηση και Αστικοποίηση: Ο εκσυγχρονισμός της Δημοτικής Διοίκησης στην Ελλάδα του 19ου αιώνα" (Εκδόσεις Διόνικος) αναφέρει πως οι δήμοι ειδικά κατά την πρώτη περίοδο λειτουργίας τους, στερούνταν περιουσίας καθώς είχαν ελάχιστα έσοδα. Έτσι με το Βασιλικό Διάταγμα της 29 Μαΐου 1836 μπορούσαν να επιβάλλουν δημοτικό φόρο μέχρι 2% σε όλα τα αγροτικά προϊόντα αν και ήδη για τα ίδια προϊόντα, το κράτος εισέπραττε φόρο.

Όμως κατά την περίοδο 1836 - 1847 μέσα από μια σειρά βασιλικά διατάγματα, διαμορφώθηκαν τα χαρακτηριστικά ενός δασμολογίου (τα λεγόμενα διαπύλια τέλη). Στο δασμολόγιο αυτό περιλαμβάνονταν όλα τα είδη κατανάλωσης που εισάγονταν σε έναν δήμο από αλλού, είτε από στεριά είτε από θάλασσα όπως τρόφιμα, ποτά και γενικά είδη καθημερινής διατροφής.

Έτσι και ο Δήμος Πειραιώς όπως και οι υπόλοιποι δήμοι της χώρας είχαν καταρτίσει έναν κατάλογο όπου αναγράφονταν κατ΄ αλφαβητική σειρά, τα είδη εκείνα, που η δημοτική αρχή επέβαλε αυτό το διαπύλιο τέλος.

Η επιβολή του τέλους αυτού, γίνονταν σε διάφορα δημοτικά αρχικώς οικήματα, που στελέχωναν δημοτικοί υπάλληλοι που ήταν αρμόδιοι για τα Διαπύλια τέλη. Την ύπαρξη αυτών των θυμούνται ακόμα, οι μεγαλύτεροι σε ηλικία, καθώς εντύπωση έκανε η υποχρεωτική στάση και έρευνα κάθε οχήματος που εισέρχονταν στον Πειραιά, προκειμένου αυτό να ερευνηθεί για τα προϊόντα που μεταφέρει κι αν τα προϊόντα αυτά είχαν ενταχθεί στο περίφημο δασμολόγιο ώστε να επιβληθεί το διαπύλιο τέλος. 

Δύο ήταν κυρίως τα οικήματα που επόπτευαν την εφαρμογή του δασμολογίου. Το ένα βρίσκονταν στην οδό Πειραιώς, στα όρια του Δήμου Πειραιά και το άλλο στην παραλία του Νέου Φαλήρου στις εκβολές του Κηφισού ποταμού, που λόγω του σχήματός του οι κάτοικοι αποκαλούσαν "Καπέλο" καθώς έμοιαζε στο σχήμα με ένα τεράστιο πηλήκιο.

Τα οικήματα αυτά ανέγραφαν στην πρόσοψή τους "ΔΗΜΟΤΙΚΟΣ ΦΟΡΟΣ" και ήταν γνωστά. 


Το οίκημα του "Δημοτικού Φόρου" του Νέου Φαλήρου,  απεικονίζεται στιγμιαίως, στην ταινία του Νίκου Κούνδουρου "Ο Δράκος" (σενάριο Ιάκωβος Καμπανέλλης, μουσική Μάνος Χατζιδάκις, Πρωταγωνιστής ο Ντίνος Ηλιόπουλος).

Ο Ανάργυρος Σκληβανιώτης στο βιβλίο του "Η πορεία του Προσκοπισμού στην περιοχή του Νέου Φαλήρου"  γράφει πως τον Δεκέμβριο του 1958 κατόπιν συντονισμένων ενεργειών του Δημάρχου Νέου Φαλήρου Νίκου Καστουλάκου, του Προέδρου του Τοπικού Προσκοπικού Συνδέσμου Ηλία Λογιοπούλου και του ιδίου (που τότε ήταν Τοπικός Έφορος), παραχωρείται στην Τοπική Εφορεία Νέου Φαλήρου κτίσμα στην εκβολή του ποταμού Κηφισού, το οποίο χρησιμοποιείτο παλαιότερα ως "Σταθμός Εισπράξεως Διοδίων", το γνωστό σε όλους εκείνη την εποχή ως Καπέλο, προκειμένου να χρησιμοποιηθεί για τις ανάγκες της Τοπικής Εφορείας Νέου Φαλήρου. 

Αμέσως μετά την παραλαβή του και την οικονομική βοήθεια του Τοπικού Προσκοπικού Συνδέσμου, καθαρίζεται, βάφεται, τοποθετούνται τα ανάλογα έπιπλα και παραδίδεται για χρήση ως Γραφεία της Τοπικής Εφορείας αλλά και κάθε προσκοπικής δραστηριότητας και δράσης.

Συνεπώς η χρήση του οικήματος Καπέλο από το 1958 και μετά ήταν καθαρά προσκοπικής φύσεως.   

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

"Πειραϊκές ιστορίες του Μεσοπολέμου"