Οι Γερμανοί. (Ημερολόγιο βομβαρδισμών και εισόδου 1941)

Αρχείο Γεωργίου


Του Αλκιβιάδη Γιαννόπουλου

7 του Απρίλη 1941

Χθές, πρώτη μέρα της γερμανικής εισβολής. Πρωί, οκτώ η ώρα, σήμανε συναγερμός κι αμέσως ακολούθησε παύση. Ήταν το πρώτο άγγελμα. Λίγο μετά το μεσημέρι, νέος συναγερμός μικρής διάρκειας. Κοντά εννιά το βράδυ ο μακρύτερος, που μας κράτησε στο υπόγειο του σπιτιού της Ιωάννας, εδώ στην Καλλιθέα, δυόμιση περίπου ώρες. 

Η αεροπορική επιδρομή είχε στόχο τον Πειραιά. Κτυπήθηκαν αποθήκες και πλοία στο λιμάνι. Στις δύο και είκοσι πέντε, νύχτα, καθώς από το ανοικτό παράθυρο κοίταζα πέρα την αντιφεγγιά από τις πυρκαϊές, είδα ξάφνου να υψώνεται ίσαμε τον ουρανό μια τεράστια στήλη φλογισμένη. Η Ιωάννα φωνάζει από το δωμάτιό της: "Σεισμός!" Κι ακολούθησε η τρομακτική έκρηξη. Αργότερα άλλη έκρηξη λιγότερο σφοδρή. Κι έτσι ως τα ξημερώματα: πότε έντονα, πότε απομακρισμένα. 


Όταν ξεκίνησα το πρωί για τον Πειραιά, συνάντησα στην Λεωφόρο Θησέως ομάδες από φοβισμένους ανθρώπους που ανέβαιναν προς την Αθήνα. Δέματα, καλάθια, κλούβες, κουβέρτες, αντικείμενα διάφορα σε μετακόμιση. Είχε αρχίσει η έξοδος από τη νύχτα. Στο Νέο Φάληρο, ο σταθμός του ηλεκτρικού ήταν απλησίαστος. Το πλήθος που είχε μαζευτεί περίμενε οχήματα ανύπαρκτα. Προχώρησα για το λιμάνι. Στους δρόμους, από την αριστερή πλευρά, η καταστροφή έμοιαζε τρομακτική. 

Από το γερμανικό αρχείο Bundesarchiv


Τα πάντα ήταν ξετιναγμένα: καταστήματα, παράθυρα, προσόψεις σπιτιών. Στην πλατεία του Δημοτικού Θεάτρου λασπόνερα. Ημέρα σκοτεινή. Ο καπνός από τις πυρκαϊές έσβυνε τον τόπο αυτόν από την επιφάνεια της γης. Οι φωτιές άρχιζαν κάτω προς τον Άγιο Νικόλαο, άνοιγαν ημικυκλικά προς την είσοδο του λιμανιού έως τα σιλό δεξιά. Κλείνανε έτσι ολόκληρο το πέταλο του κόλπου. Φαίνονταν οι σκελετοί των πλοίων ανάμεσα σε πορτοκαλένιες τεράστιες φλόγες. Είχε ανυψωθεί μια αυλαία για να ξεσκεπαστεί αυτή η παράλογη σκηνογραφία σε καταπληκτική μεγένθυση. 


Από το γερμανικό αρχείο Bundesarchiv


Οσμή αφόρητης σαπίλας και υγρασίας. Λένε πως μια φορτηγίδα προκάλεσε ολάκερη τούτη την καταστροφή. Κτυπήθηκε στη νυκτερινή επιδρομή και με το φλογισμένο φορτίο από δέματα μπαμπακιών γλύστρησε και κόλλησε σαν πυρπολικό σε μεγάλο πλοίο με πυρομαχικά. Αυτές οι διαδόσεις, αυτά πιστεύουμε, μιας που το χρέος μας είναι κάτι να πιστέψουμε. Οφείλουμε να δεχθούμε την φορτηγίδα με τα μπαμπάκια (είδα μπρος στο "Ρολόι" την προκυμαία κατεσπαρμένη από τούφες λευκές) και οφείλουμε περισσότερο να πειστούμε πως κάποιοι "αμέλησαν" εγκληματικά, πως υπάρχουν και οι υπεύθυνοι. Το βράδυ συναγερμός μικρής διάρκειας. Η νύχτα, ήσυχη.

9 του Απρίλη.

Πειραιάς. Ήρθε χθες το βράδυ ο Ζαβιτσάνος -διοικητής της Τραπέζης. Μας έσφιξε το χέρι, μας συνεχάρηκε (γιατί;) και είπε λίγα άχρηστα λόγια. Οι διαδόσεις υπερβολικές. Στις απογευματινές εφημερίδες ψηλαφίζω να βρω θρύψαλα κάποιας αλήθειας. 

Το "έκτακτο" ανακοινωθέν περιορίζεται στα γνωστά και στα ακαθόριστα...Τα παράθυρα του κτιρίου είναι σπασμένα, ο καιρός ψυχρός. Υπάρχουν γύρω μας και άνθρωποι που διόλου δεν απορούν, μήτε καν κλονίζονται. Εκτιμούν την μεγάλη επέμβαση του Μεγάλου Έθνους των καθαρόαιμων "Αρείων". Δεν μιλούν, αλλά τα πρόσωπά τους είναι κίτρινα σαλπίσματα. Ο στρατός στον βορρά έχει αποκοπεί. Πως και τι να μαντέψεις; 

Ο στρατηγός έλεγε χθες βράδυ πως η θέση μας στην Αλβανία δεν κινδυνεύει.... Σκέφτεται να πάει στην Τήνο ή στην Κρήτη. Οραματίζομαι μια αντεπίθεση δικιά μας στην πεδιάδα του Αξιού!...

9 του Απρίλη (ίδια μέρα).

Είδα το πρωί μια μεγάλη ομάδα από νεοσύλλεκτους. Δεν τους δόθηκε ακόμη στολή. Εμας τους παλιούς δεν μας καλούνε. Μαθαίνω τούτη την στιγμή -έντεκα πρωινή- πως αδιάσαμε τα λιμάνια της Θράκης, της Ανατολικής Μακεδονίας, ως και της Θεσσαλονίκης. Στρατιωτικές αρχές, πολεμικό υλικό, σιτηρά, τρόφιμα, μεταφέρονται...Ώρα 1 μ.μ. Διαδόσεις: Οι Γερμανοί πήρανε χθες τη Θεσσαλονίκη και προχωρούν προς την Φλώρινα να ενωθούν με τους Ιταλούς στην Οχρίδα. Ο θύλαξ όμως (λέξη κι αυτή της κακιάς ώρας) που δημιουργήθηκε στον βορρά κλείστηκε και η γερμανική μεραρχία απωθήθηκε. 


Αρχείο Γεωργίου


10 του Απρίλη.

 Χθες συναγερμός στις επτά το απόγευμα. Άλλος στις εννιά (δύο ώρες διάρκεια αυτός), κι άλλος ξημερώματα στις τέσσερις διάρκειας μιάς ώρας. Στο "καταφύγιο" του σπιτιού μας ακούγαμε τα αντιεροπορικά μακρινά και τις βόμβες κοντίτερα. Η Θεσσαλονίκη έπεσε. Κατεβαίνοντας -το πρωί- στον Πειραιά είδα τα γκρεμίσματα. 

Στις δέκα συναγερμός διάρκειας μιας ώρας. Ακούγονται στο λιμάνι εκρήξεις: είναι οι μαγνητικές νάρκες που ρίξανε χθες οι Γερμανοί και πολεμάν να τις αχρηστέψουν οι δικοί μας. Διάβασα στο καταφύγιο της Τράπεζας το λόγο του Τσώρτσιλ. Η μάχη του Ατλαντικού, η Κυρηναϊκή, η επίθεση στα Βαλκάνια, οι πιθανότητες επικράτησης του εχθρού, και η "υποδούλωση" εκατομμυρίων νέων ανθρώπων... 


Σκέφτεσαι ξάφνου μήπως υπάρχει συμφωνία, να μην προχωρήσει η Τουρκία στην φωτιά, έστω κι αν πρόκειται να καταληφθεί ολόκληρη η Βαλκανική; Η Τουρκία κρατάει τα στενά και αντιστέκεται στην Μικρά Ασία.... Αν πέσει ολόκληρη η Ελλάδα, ίσως κρατηθεί από τους Άγγλους η Κρήτη. Ώρα 9 και μισή έως τις 10 και μισή το βράδυ συναγερμός. Μείναμε, με την Ιωάννα συντροφιά, στο θειο στρατηγό, που δεν εννοεί να "κρυφτεί" σε υπόγεια. Συναγερμό είχαμε και στις 2 και μισή το μεσημέρι, διάρκειας μιάς ώρας. Στον ηλεκτρικό σταθμό του Πειραιά, συνωστισμός αφόρητος. Η Ιωάννα παραπονιέται για την καρδιά της. Ανάγκη να ενισχύσουμε το υπόγειο. Χρειάζονται δοκοί και σάκκοι με άμμο.

11 Απριλίου.

Πειραιάς. Ολόκληρο το πρωί πνίγηκε στις εκρήξεις. Τα έξοδα για το υπόγειό μας υπερβαίνουν τις 5000 και δεν υπάρχουν. Στην "Εστία" απόψε άσχημες ειδήσεις. 

12 Απριλίου.

Κακή νύχτα εχθές. Από τις 9 έως τις μιάμιση μετά τα μεσάνυχτα συναγερμός και επιδρομή των Γερμανών. Δεκάδες αεροπλάνων βομβούσαν πάνω μας. Χτυπήθηκε η Νέα Σμύρνη. Παρακολουθούσα τη μάχη!...Τις φωτοβολίδες, τους προβολείς, τα βλήματα που σκάζανε λευκά...Βορειοδυτικά είδα να πέφτει φλογισμένο ένα από τα εχθρικά. Έτσι διέδωσαν με αλαλαγμούς όσοι παρακολουθούσαν στο ύπαιθρο. Αργότερα μάθαμε πως το αεροπλάνο αυτό ήτανε δικό μας... 

Το πρωί νωρίς, στην Τράπεζα ένας Αξιωματικός της Αστυνομίας (δεν γνωρίζω τους βαθμούς) εκνευρισμένος, έξαλλος, περίμενε μια από τις δακτυλογράφους (συγγενής του) να του δώσει -έλεγε- τα κλειδιά του σπιτιού. "'Ολη νύχτα τρέχω" της φώναζε όταν εκείνη έφθασε καθυστερημένη, όπως όλοι που έρχονται από την Αθήνα.


 "'Ολη νύχτα τρέχω για νεκρούς και τραυματίες. Κανείς δεν σκέφτεται για μένα. Με κλείσανε έξω... Θέλω να κοιμηθώ σπίτι μου μια ώρα" Φαίνεται πως οι δικοί του απέδρασαν χθες και τον λησμόνησαν τον άνθρωπο! Ψηλός, αδύνατος, μαυρισμένος, εξαντηλμένος, με τα σκελετώδη χέρια του σε κίνηση, έδινε έντονα την εικόνα της τραγικής του νύχτας. Ώρα 11 και 25 μ.μ: Συναγερμός διάρκειας τριών τετάρτων.



Αρχείο Γεωργίου


13 Απριλίου.

Χθες ήμουνα τσακισμένος από την αυπνία και τον κλονισμό. Η νύχτα πέρασε εντούτοις ήσυχη. Βρήκα με χίλιους κόπους δοκούς για το υπόγειο του σπιτιού. Οι Σέρβοι καταρρέουν. Φανερό πως η διάλυσή τους είχε προετοιμαστεί πριν από τη μεταπολίτευση. 

Είμαστε μόνοι, αντίκρυ στον όγκο των Γερμανοϊταλών. Ο Θεός βοηθός! Το απόγευμα 4 και μισή έως τις 5 συναγερμός και αμέσως σφοδρός αντιεροπορικός φραγμός. Δέκα και μισή έως μία τη νύχτα, συναγερμός και αεροπορική επιδρομή. Τα σμήνη πολυάριθμα, περνούσαν πάνω μας χαμηλά. Καμιά αντίδραση.

14 Απριλίου.

Κάθοδος στον Πειραιά -το πρωί- δύσκολη! Πολλά κτίρια χτυπημένα, στην οδό Τσαμαδού, στην Αγορά, πλάι στην δική μας Τράπεζα. 11 π.μ. συναγερμός μικρής διάρκειας. Στις 3 μ.μ. συναγερμός και επιδρομή έως τις 5 απογευματινή. Από το σπίτι στην Καλλιθέα, φάνηκε πως χτυπούσαν τα πλοία στον όρμο του Φαλήρου, καταντίκρύ μας. Ζούμε ώρα με την ώρα με φόβους, με ψευτοαισιοδοξίες, θυμούς και απελπισμένες ηρωικές φαντασιώσεις. Ο θείος στρατηγός γαληνεμένος σήμερα, έφτιαξε ένα καταφύγιο για την υπηρέτριά του....



Πασαλιμάνι

15 Απριλίου.

Χθες νύχτα συναγερμός κι επιδρομή. Από τις 11 και μισή έως τις 5 και μισή το πρωί! Νέα επιδρομή 8 και μισή με 11 και μισή. Κάθοδος στον Πειραιά δυσκολότατη. Υπηρεσία αεραμύνης...

16 Απριλίου.

Τέσσερις και τέταρτο πρωινή: συναγερμός και επιδρομή ικανής διάρκειας. Κατέβηκα στο "καταφύγιό" μας αλλά κουράστηκα και ανέβηκα να κοιμηθώ. Στις 9 καινούργιος συναγερμός έως τις 10. Το μέγα ζήτημα είναι πώς θα πεζοπορήσω μέχρι τον Πειραιά.

 Ο πληθυσμός της πόλης πέρασε στην Αθήνα και στα Μεσόγεια. Το πρωί πλήθος κόσμου προσπαθεί να επιστρέψει για τις δουλειές του. Τα μέσα συγκοινωνίας δεν επαρκούν. Η κατάσταση χειροτερεύει. Οι Ιταλοί μας νικούν! στις εκπομπές τους! Έφραξα την είσοδο στο καταφύγιο του σπιτιού με σάκκους άμμου και δοκάρια. Έξοδο βαρύ τούτες τις ώρες...

17 Απριλίου.

Άσχημα όλα. Στους δρόμους της Αθήνας -χθες- βάδιζαν σκόρπιοι Άγγλοι στρατιώτες. Συναγερμοί και επιδρομές αλλεπάλληλοι: κατήντησαν ανιαροί. Το ανακοινωθέν του στρατηγείου ειλικρινέστατο: δεν υπάρχει αντίσταση στους Γερμανούς. Η γέφυρα του Αξιού κατεστράφηκε στην υποχώρηση. Τούτη τη στιγμή -μεσημέρι- φήμη πως έπεσε η Λάρισα. Οι γείτονές μας φεύγουν για την Πελοπόννησο. 

18 Απριλίου.

Ο πανικός εισχώρησε παντού. Τ΄ απόγευμα τρέχουν οι άνθρωποι για... αγορές στους φούρνους! Οι Γερμανοί σε δύο ημέρες -λένε οι διαδόσεις- θα βρίσκονται εδώ. Ο στρατός μας -λένε- διαλύθηκε. Οι σμηνίτες απολύθηκαν. Ο Βασιλέας έφυγε και οι Άγγλοι επιβιβάζονται στα πλοία. Τα πάντα -έτσι- χάθηκαν. 

Ο Δήμος, στην Αθήνα, έβαλε συνεργεία να καθαρίσουν τους τοίχους των σπιτιών, να ξεκολλήσουν τις γελοιογραφίες του Χίτλερ και του άλλου κτήνους. Οι συναγερμοί σταμάτησαν. Η ανησυχία εντείνεται. 


Οι Ιταλοί θα γράψουν αύριο την ιστορία τους με γοτθική γραφή. Ώρα 11 και μισή συναγερμός μικρής διάρκειας. Ώρα 2 μ.μ. οι γερμανοί νικάνε! Περνάνε στον ουρανό μας δώδεκα αεροπλάνα. Ώρα 6 το απόγευμα συναγερμός διάρκειας μιας ώρας.


Ο Δήμος, στην Αθήνα, έβαλε συνεργεία να καθαρίσουν τους τοίχους των σπιτιών, να ξεκολλήσουν τις γελοιογραφίες του Χίτλερ και του άλλου κτήνους.


19 Απριλίου.

Ο Κορυζής πέθανε χθές. Λένε πως αυτοκτόνησε. Τούτες τις τρεις τελευταίες ημέρες τα πράγματα -λένε- ξέφυγαν από τον έλεγχό του. Στην Αθήνα οργιάζουν τα καθάρματα της ηττοπάθειας. Δόθηκαν αόριστες άδειες στους στρατεύσιμους. Τρεις συναγερμοί: Ένας το πρωί και δύο το απόγευμα. 

Ήμουν στην Αθήνα. Ριμαγμένος ο κόσμος στους δρόμους. Τρέχουν πολλοί για τα καταφύγια στην Ομόνοια. Άλλοι αδιαφορούν. Παρακολουθούν τα άσπρα μικρά συνεφάκια στον ουρανό, από τα βλήματα που σκάνε. Χρώματα: Οι Άγγλοι στρατιώτες, οι σειρήνες, οι εφημεροδοπώλες ...που διαφημίζουν τον Κοντζιά Αντιπρόεδρο! Πρόεδρος ποιός; τα μαγαζιά που κλείνουν...

  
20 Απριλίου. 

Πάσχα. Το πρωί στις 7 συναγερμός. Δεν γίνεται Κυβέρνηση Μαζαράκη. Ούτε και Κοτζιά. Τούτη την στιγμή 8 και μισή συναγερμός. Ακούγονται τα εχθρικά απάνω. Δεν φαίνονται. Συναγερμός στις 1 και μισή και άλλος στις 3. Αρχίζουμε να τους παίρνουμε αψήφιστα. Από την λεωφόρο Συγγρού περνάνε τραυματίες. Λένε πως είναι Άγγλοι ή Αυστραλοί. Στις 4 και μισή επιδρομή. Έντονη αντιεροπορική βολή.

21 Απριλίου.

Σχηματίστηκε Κυβέρνηση Σακελλαρίου. Τούτες τις ημέρες η αναρχία μαστίζει τις κρατικές αρχές. Το πρωί περίπατος στην Αθήνα -δρομάκια κάτω από την Ακρόπολη. Δέκα η ώρα συναγερμός. Στο υπόγειο του ηλεκτρικού σιδηροδρόμου στην Ομόνοια είναι στεγασμένοι πρόσφυγες από τον Πειραιά. Κάθονται εκεί ολημερίς στο ημίφως, άθλιοι και περίλυποι ανάμεσα στα δέματά τους. Στις 2 συναγερμός. 

Στην Καλλιθέα διαδόθηκε πως χτυπήσανε την Αθήνα. Τι σκέφτηκε και τι έπραξε τις τελευταίες ημέρες ο Γεώργιος Βλάχος της Καθημερινής; Τρεις η ώρα συναγερμός. Τέσσερις η ώρα συναγερμός.  Έρχονται τα εχθρικά, κύματα, κύματα. Πεντέμιση η ώρα συναγερμός. Ταυτόχρονη η δράση του αντιεροπορικού. Η επιδρομή σφοδρότατη. Φαίνονται από το σπίτι οι πυρκαιές του Πειραιά. Πρόεδρος της Κυβερνήσεως ο Εμμ. Τσουδερός. 

22 Απριλίου.

7 και μισή το πρωί συναγερμός. Αντιεροπορική βολή από τον Κορυδαλλό. Κάθοδος στον Πειραιά εξαιρετικά δύσκολη. Οι Γερμανοί πλησιάζουν ολοένα. Πρέπει οπωσδήποτε να σωθεί το εκστρατευτικό σώμα των Άγγλων. Χθες πυροβολήθηκαν εδώ οι δρόμοι. 

Παρατηρώ στον εαυτό μου μια ανείπωτη αδυναμία, να σκεφτώ ή να πράξω κάτι περισσότερο ή καλλίτερο από το να πηγαινοέρχομαι στα ίδια και τα ίδια. Μιλώ με τον στρατηγό, με τους φοβισμένους ανθρώπους των καταφυγίων, όπου κι εγώ τώρα ξανακατεβαίνω. Ψάχνω να δω αεροπλάνα, πυρκαϊές, να ακούσω εκρήξεις... 


Ζω δηλαδή σε αναμονή, χωρίς συμμετοχή σε οποιαδήποτε ενέργεια. Εξόν από την λύπη, τη βαθειά λύπη, το μούδιασμα, την ανυπαρξία. Είμαστε τρομοκρατημένα ανθρωπάκια που χάσαμε τον δρόμο. Πού πηγαίναμε; Και πού πάμε σήμερα; Έντεκα και μισή συναγερμός. Άλλοι δύο συναγερμοί μια ώρα αργόγερα. Στις δύο μετά το μεσημέρι ξαφνική αντιεροπορική βολή χωρίς προειδοποίηση. Επιστροφή στην Καλλιθέα αφάνταστα δύσκολη. Στις 4 και τέταρτο νέος συναγερμός. Ακούγονται μακρινές εκρήξεις προς το Τατόι. Στις επτά εσπερινή άλλος συναγερμός μικρής διάρκειας.



23 του Απρίλη.

Απ΄ τις επτά το πρωί ίσαμε τις έντεκα τρεις συναγερμοί. Χτυπάνε το Χασάνι. Οι Γερμανοί βρίσκονται έξω από την Αθήνα. Τα πάντα κατέρρευσαν. Τι είδους παρακολούθηση των "Ελληνικών πραγμάτων" πέτυχαν οι Άγγλοι; Και τι είδους πόλεμος ήταν αυτός; Κατελήφθηκε η "Λήμνος". Λένε πως βυθίστηκαν τα "Ψαρά" και η "Ύδρα". Οι συναγερμοί και οι επιδρομές δεν μετριούνται πια. Τώρα, τ΄ απόγιομα, με το διάγγελμα του Βασιλιά και του Προέδρου της Κυβερνήσεως μάθαμε τα όσα γνωρίζαμε. Οι άλλοι στην Ελλάδα πολεμάνε μόνοι τους. Τούτη την στιγμή -πέντε η ώρα απόγιομα- συναγερμός και διαβολεμένες εκρήξεις. 

24 του Απρίλη.

Συναγερμοί, συναγερμοί, συναγερμοί.

25 του Απρίλη.

Οι ίδιοι άνθρωποι, τα ίδια πράγματα. Αρχίσαμε να συζητάμε για λάθη. Λάθος ετούτο, λάθος κι εκείνο: η μαύρη μας η μοίρα! Ο στρατός στην Ήπειρο συνθηκολόγησε. Στην Καλαμπάκα διασπάστηκε η παράταξή μας. Το επιβατηγό "ΕΛΛΑΣ" στον Πειραιά χτυπήθηκε και καίγεται από το πρωί. Αμέτρητα -λένε- τα θύματα. Ήσαν άνθρωποι που φεύγανε. Δικοί μας και ξένοι. Από τον Πειραιά στην Αθήνα με τον ηλεκτρικό. 

Στην πλατεία Ομονοία μια γενική δοκιμή του "χάους". Άρματα μάχης, πυροσβεστικές αντλίες, πολυβόλα, πλήθος που μοιάζει με μεθυσμένο. Από το σπίτι στην Καλλιθέα ακούγονται αδιάκοπα πυροβολισμοί. Στον ιππόδρομο γίνεται η αρπαγή των εφοδίων που εγκατέλειψαν οι Άγγλοι. Στρατιώτες πουλάνε στην λεωφόρο και στις παρόδους, τα προϊόντα της λεηλασίας. Κονσέρβες, παξιμάδια, βούτυρο, ρύζι, λογής-λογής πράγματα. Αναρχία και αλητεία. Από αρματωλοί γίναμε κλέφτες. Το πρωί στο Νέο Φάληρο οικτρό το θέαμα του όρχου των αυτοκινήτων. Σπασμένα οχήματα, σίδερα, ρόδες, λάστιχα, μηχανές, αντικείμενα άχρηστα και πεταμένα. Καιροφυλακτούν λιμασμένοι άνθρωποι για την στιγμή που θα τ΄ αρπάξουν.

26 Απριλίου.

Φτάνουμε στο τέλος. Εικόνες: οι αστυνομικοί με τα οπλοπολυβόλα στον Ιππόδρομο. Η πρωινή κάθοδος στον Πειραιά με τις αντιεροπορικές επιδείξεις. Οι άνθρωποι στην Λεωφόρο Συγγρού που κατεβαίνουν να προμηθευτούν τα ανύπαρκτα, έπειτα από το άδειασμα των αποθηκών. Τούτη την ώρα, απόγιομα προχωρημένο, μάχη κάτω στο Δέλτα. Στην λεωφόρο, δώθε κείθε, σάκκοι μισοαδειασμένοι, κουτιά σπασμένα, σκόρπια όσπρια και άλλα πολλά, ως και ζάχαρη και αλάτι. Ένας έξαλλος, που εμποδίστηκε φωνάζει: "Θα ρθούνε οι άτιμοι οι Γερμανοί! Θα τα πάρουν οι άτιμοι οι Γερμανοί!".

27 Απριλίου.

Η σημαία των Γερμανών πάνω στην Ακρόπολη!


Αρχείο Γεωργίου


28 Απριλίου.

Σε όλες τις χώρες υπήρξαν και υπάρχουν Πόρνες και Πόρνοι. Γιατί να απορούμε; Όσους και όσες δεν γνωρίζαμε θα τους και θα τις γνωρίζουμε τώρα...



Αρχείο Γεωργίου


Αλκιβιάδης (Άλκης) Γιαννόπουλος (1896-1981):

Ο λογοτέχνης Αλκ. Γιαννόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1896. Ως υπάλληλος της Τραπέζης της Ελλάδος, μετατέθηκε το 1938 στο υποκατάστημα του Πειραιά, στο κτήριο που είναι περισσότερο γνωστό σήμερα στον Πειραιά ως "ΝΑΤ" επί της σημερινής λεωφόρου Εθνικής Αντιστάσεως. 

Ο ίδιος έμενε στην Καλλιθέα. Μέσα από τις καθημερινές του διαδρομές από την Καλλιθέα προς τον Πειραιά (τον τόπο της εργασίας του) κατέγραφε εικόνες από μια πόλη-λιμάνι, που σφυροκοπήθηκε βάναυσα, για τους βομβόπληκτους πειραιώτες που ζούσαν στον υπόγειο του ηλεκτρικού σιδηροδρόμου στην Ομόνοια.

Το 1942 παντρεύτηκε την ζωγράφο Γεωργία Τερλίδου. Κατά την διάρκεια της γερμανικής κατοχής τόσο ο ίδιος όσο και η γυναίκα του έλαβαν μέρος στην Εθνική Αντίσταση.


Πηγή:
Μηνιαίο Περιοδικό "Η λέξη" τεύχος 94 (Μάιος 1990). 
Εθνικό Κέντρο Βιβλίου. 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

"Πειραϊκές ιστορίες του Μεσοπολέμου"