Πειραϊκές προσωπογραφίες (Γ. Ζουφρές, Α. Βραχνός, Λ. Ησαΐα - Στρατήγη)


Ο Γεώργιος Ζουφρές, ο Αλέξανδρος Βραχνός και η Λέλα Ησαΐα - Στρατήγη, αποτελούν τρεις από τις εκατοντάδες περιπτώσεις προσωπικοτήτων που είτε γεννήθηκαν στον Πειραιά, είτε δραστηριοποιήθηκαν σε αυτόν, χωρίς ωστόσο το όνομά τους να είναι ιδιαίτερο γνωστό στην πόλη.  


Ο ποιητής και μεταφραστής Γεώργιος Ζουφρές:

Γεώργιος Ζουφρές


Ο Γεώργιος Ζουφρές γεννήθηκε στην Κέρκυρα το 1878 αλλά εγκαταστάθηκε στον Πειραιά επί της Λεωφόρου Σωκράτους. Υπήρξε ποιητής και μεταφραστής (έμεινε γνωστός ως ο μεταφραστής στη Δημοτική του έργου του Δάντη). Ανήκε στον κύκλο της πειραϊκής παρέας διανοούμενων που απαρτιζόταν από τους Νιρβάνα, Πορφύρα, Βώκο, Χατζάρα, Καμπάνη, τον Βολανάκη στη Ζωγραφική και τον Οικονόμου στη γλυπτική, τον Λαμπελέτ στη μουσική κ.α.


Πέθανε στις 27 Νοεμβρίου του 1906 και οι Πειραιώτες τον συνόδευσαν σχηματίζοντας πομπή έως και την Καθολική εκκλησία του Πειραιά στην οδό Φίλωνος (Ο Ζουφρές ήταν Καθολικός). 




Μια από τις πολλές δραστηριότητές του υπήρξε και η συλλογή των μύθων του Αισώπου και άλλων, ενώ του άρεσε να αποκαθιστά "ηθικά" πολλούς εξ αυτών που πίστευε ότι απαιτούσαν "αναμόρφωση". 

Έτσι σύμφωνα με αυτόν, ο γνωστός μύθος για το Τζίτζικα και το μερμήγκι που το καλοκαίρι περνάει με το τζιτζίκι να τραγουδάει και το μερμήγκι να δουλεύει μαζεύοντας σπόρους τελειώνει με τον ερχομό του Χειμώνα να προκαλεί το θάνατο και των δύο! "Ήρθε βαρύς χειμώνας, ήρθε κρύο, ήρθαν χιόνια, ψόφησαν κι οι δύο". 

Κατά τον Ζουφρέ και ο νοικοκύρης που μοχθεί για τα εγκόσμια και ο μποέμ που δεν δίνει πεντάρα τσακιστή θα έχουν το ίδιο τέλος, αμείλικτο και ανεπανόρθωτο.


Ο Δικηγόρος, λογοτέχνης και Γαριβαλδινός Αλέξανδρος Βραχνός:





Ο Αλέξανδρος Βραχνός υπήρξε ένας από τους πολλούς σπουδαίους Πειραιώτες (Λακεδαίμων στην καταγωγή) που παρά το σπουδαίο έργο τους έμειναν στην αφάνεια. Ήταν δικηγόρος Πειραιώς και λογοτέχνης. 

Διετέλεσε Δημοτικός Σύμβουλος Πειραιώς και είχε γράψει πολλά ποιήματα. Ασχολούνταν συστηματικά με τα θέματα του Πειραιά αλλά και της ιδιαίτερης πατρίδας του συστήνοντας επιτροπές που συνεδρίαζαν το απόγευμα στους χώρους του Γυμνασίου Πειραιώς (μετέπειτα Ιωνιδείου). Υπήρξε Γενικός Γραμματέας του πρώτου Ομίλου Ποδηλασίας στην Ελλάδα, του Ομίλου Ποδηλατών Πειραιώς που είχε Πρόεδρο τον Βασίλειο Καψαμπέλη

Ο Βραχνός ήταν ο στιχουργός του ύμνου των Ποδηλατών Πειραιώς:

"Φτερωτοί σαν χελιδόνια

του Μαΐου τα τρελά
της νεότητος τα χρόνια
ας γλεντήσουμε καλά.
Έρως, μέθη και νεότης
και ποδήλατον μαζί
και ας λέγει ματαιότης
όστις αγνοεί να ζη"


Έπεσε υπερασπιζόμενος με άλλους Γαριβαλδινούς την ελληνική τιμή στη Μάχη του Δρίσκου δίπλα στον ποιητή Λορέντζο Μαβίλη. Στο πλευρό του πολέμησαν κι άλλοι Γαριβαλδινοί Πειραιώτες όπως ο Γιώργος Χατζηκυριάκος της οικογένειας εργοστασιαρχών από τα Ψαρρά, ο Ιωάννης Θεοφιλάκης αθλητής σκοπευτής των Ολυμπιακών Αγώνων, ο Λεωνίδας Μελετόπουλος, ο Αθανάσιος Νοταράς και πολλοί άλλοι.


Η ηθοποιός Λέλα Ησαΐα – Στρατήγη

Η Λέλα Ησαΐα - Στρατήγη σε ηλικία 14 ετών  


Η Λέλα Ησαΐα ήταν γεννημένη στον Πειραιά το 1898 πόλη που αγάπησε. Διέγραψε σπουδαία καλλιτεχνική πορεία και είχε παντρευτεί τον επίσης Πειραιώτη δικηγόρο Ευάγγελο Στρατήγη.

Τελείωσε τη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου και άφησε σπουδαίο έργο συμμετέχοντας σε 32 συνολικά παραστάσεις από το 1932, έτος που εμφανίστηκε για πρώτη φορά, έως το 1958.

Το 1959 (30 Ιουλίου) πέθανε ύστερα από δεκαήμερη νοσηλεία εντός του νοσοκομείου "Αλεξάνδρα" καθώς έπασχε από ανίατη ασθένεια, την οποία η ίδια αγνοούσε. Η κηδεία της έγινε στο ναό του Αγίου Γεωργίου Καρύτση.

Η Λέλα Ησαΐα αγαπούσε τα ταξίδια, τα πλοία, τη θάλασσα και τη φωτογραφία και γνώριζε να στέκεται και να παίζει στην κυριολεξία με το φακό, αφήνοντας πίσω της μεγάλη και σπουδαία φωτογραφική συλλογή που φυλάσσεται στο ΕΛΙΑ. 

Το λιμάνι του Πειραιά φωτογραφημένο από την Λέλα Ησαΐα από το κατάστρωμα πλοίου   στο οποίο επέβαινε. (ΑΡΧΕΙΟ ΕΛΙΑ)
   
ΑΡΧΕΙΟ ΕΛΙΑ

Η Λέλα Ησαΐα και οι φίλες της "παίζουν" με το φακό (ΑΡΧΕΙΟ ΕΛΙΑ)



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

"Πειραϊκές ιστορίες του Μεσοπολέμου"