Τριάντα φωτογραφίες Πειραιωτών μνήμης και νοσταλγίας

1948 - Εκμάθηση μηχανής στην Πειραϊκή ή έστω ανάβαση σε αυτήν μόνο για τις ανάγκες μιας φωτογραφίας. 

του Στέφανου Μίλεση

Η καθημερινότητα των κατοίκων μας πόλης, οι συνήθειές τους, οι τέχνες, τα γράμματα, οι εκδηλώσεις τους, ο τρόπος που φέρονται μεταξύ τους, οι άρχοντες που εκλέγουν, οι προλήψεις, οι παραδόσεις, οι συνθήκες και άλλα πολλά που θα χρειαζόταν πολύς χρόνος να απαριθμήσουμε, αποτελούν στο σύνολό τους, τον ανεκτίμητο πλούτο που συνθέτουν το παρελθόν μιας πόλης. 

Αυτή η πνευματική παράδοση που σπανίως καταγράφεται, πρέπει να διατηρείται ζωντανή, καθώς αντικατοπτρίζει μια κοινωνία σε μια στιγμή του χρόνου, σε έναν συγκεκριμένο τόπο. 

Η δίψα για ζωή, για χαρά, για ενέργεια, για δημιουργία, οι εκδρομές, οι διασκεδάσεις, οι περίπατοι, συνθέτουν κομμάτι, κομμάτι μια εικόνα που είναι η πόλη και οι άνθρωποί της.  

18 Δεκεμβρίου 1960 - Η φωτογραφία στο πίσω μέρος της φέρει τη σημείωση "στο δικηγορικό γραφείο του Γεωργίου Πατρινού"

13 Ιουνίου 1949 - Πειραϊκός σύνδεσμος, αίθουσα Βαρώνου Κίμωνος Ράλλη. Μετά το πέρας μουσικής εκδήλωσης, νεαρά κυρία ανεβαίνει στη σκηνή και παίζει από μόνη της ένα μουσικό κομμάτι, στην άδεια πλέον από θεατές αίθουσα. 

1939 - Ομαδική φωτογράφηση εργαζομένων σε εργοστάσιο μελιού στην οδό Πολυδεύκους λίγο πριν ξεσπάσει ο πόλεμος. Η οδός Πολυδεύκους θα πληγεί σφοδρά από τις βόμβες των συμμαχικών αεροπλάνων κατά τον βομβαρδισμό της 11ης Ιανουαρίου 1944. 

1937 - Εργαστήριο Τεχνικής Εκπαιδεύσεως Οξυγονοκολλητών σιδηροδρόμων Πειραιώς, Αθηνών, Πελοποννήσου (ΣΠΑΠ). Όπως φαίνεται και στην πινακίδα πρόκειται για εκπαίδευση μικρής διάρκειας. Το εν λόγω τμήμα εκπαιδεύεται κατά το διάστημα Ιανουάριος - Φεβρουάριος 1937. 

Αρχές δεκαετίας 1960 - Μηχανικός Εμπορικού Ναυτικού επιδεικνύει με περηφάνια μοντέλο πλοίου, ομοίωμα ίδιου τύπου με το οποίο ταξιδεύει, προφανώς κατασκευασμένο με ό,τι υλικά ήταν διαθέσιμα. 

Δεκαετία 1950 - Εκδρομή της Δημοσυντήρητης Επαγγελματικής και Οικοκυρικής Σχολής Θηλέων στο Πέραμα.

Οικογενειακό δείπνο στο Τουρκολίμανο 1954, όταν ακόμα οι οικογένειες μπορούσαν να πλησιάσουν τις ταβερνούλες και ο όρμος διατηρούσε την αυθεντικότητά του.

Πρακτορείο λαχείων "Η Νέα Τύχη" του Σ.Δ. Συμεωνίδη, Ναβαρίνου 5.
Μικρό ημερολόγιο - ατζέντα του 1959

1945 - Μάθημα σε τάξη του 20ου Δημοτικού Σχολείου (Ταγκόπουλου). Τα κορίτσια σαφώς υπερτερούν αριθμητικά.  Εντύπωση προκαλεί το χαμόγελο που δεσπόζει στα περισσότερα πρόσωπα των μαθητών και η χαρούμενη διάθεση.

Παρέα Αξιωματικών σε καφενείο στο Τουρκολίμανο, την μεταπολεμική περίοδο όταν η Σχολή Εμποροπλοιάρχων Ύδρας λειτουργούσε στην Καστέλλα

1949- Εργασίες αποκατάστασης λιμανιού από τις καταστροφές που άφησε πίσω του ο πόλεμος.

1950 - Αναχώρηση ατμόπλοιου από τον Πειραιά 

1952 - Η 17χρονη Νταίζη Μαυράκη νικήτρια των πρώτων μεταπολεμικών καλλιστείων που έγιναν την ίδια χρονιά, φωτογραφίζεται στον Πειραιά πάνω στο πλοίο "Αγγέλικα" των αδελφών Τυπάλδου. Λίγο αργότερα θα εκλεγεί τρίτη Μις Υφήλιος στο Λονγκ Μπιτς της Καλιφόρνιας.

1955 - Κατασκήνωση για διανυκτέρευση στον Πόρο, στην πλευρά της Μονής

2 Ιουνίου 1952 - Εκδρομή στο Λουτράκι.  

1955- Θαλάσσια εκδρομή κάποια Κυριακή με την λάντζα στην Ψυττάλεια. Με το σχοινί τραβάνε πίσω μικρή βάρκα.

1955 - Θαλάσσια εκδρομή κάποια Κυριακή με την λάντζα στην Ψυττάλεια. 

1956 - Εκδρομή στην Ύδρα. 

1956 - Εκδρομή στην Ύδρα

1948 - Εξόρμηση στην μακρινή ακόμα Δροσιά

Λούστροι στη σειρά με ναυτικά κασκέτα 

Το Τραμ 18 διασχίζει την Λεωφόρο Βασιλέως Κωνσταντίνου με φόντο το Μέγαρο Κανέττη.

Τα Αιγινήτικα πλοία αναμένουν στην Ακτή Ποσειδώνος

Δεκαετία 1950 - Πλατεία Κανάρη, Πασαλιμάνι. Κινηματογράφος "Σπλέντιτ"

Καλοκαίρι 1954 - Άποψη του Δημαρχείου με φόντο την δημοτική αγορά

Το διδακτικό προσωπικό των Ράλλειων Σχολών σε επίσημη φωτογράφιση το 1939

Μια ακόμα φωτογραφία με το Δημαρχείο Πειραιά κατά τα τέλη της δεκαετίας του 1950

Σταθμός Χωροφυλακής, Φρουρά Καυσίμων ΣΕΛΛ Περάματος

Πέραμα 1950 - Ζωή στεγασμένη σε πρόχειρες ιδιοκατασκευές

Οικογενειακή Ταβέρνα "ΒΑΠΟΡΑΣ" στην Πειραϊκή. Από το αρχείο του Γιάννη Σίμου

Αρχές δεκαετίας '50. Φωτογραφία από εκείνες που στοιβάζονταν ατάκτως μέσα σε παλιά χαρτόκουτα παπουτσιών. Με μολύβι γράφει στο πίσω μέρος της "Πειραιάς" μόνο που δεν κατάφερα να αναγνωρίσω τοποθεσία, όχι από το φυσικό περιβάλλον της φωτογραφίας αλλά από τα παγκάκια! Σε καμία εποχή ο Πειραιάς δεν θυμάμαι να διέθετε τόσα παγκάκια στη σειρά, προσφορά μέριμνας προς τους πολίτες. Τι κι αν δεν είναι όμως; Η φωτογραφία εκπέμπει μόνη της μια τέτοια πρωτόγνωρη δυναμική κούρασης, απελπισίας, εγκατάλειψης. Την ονόμασα "το τραμ το τελευταίο" έστω κι αν δεν περνούσε από εκεί ούτε τραμ, ούτε λεωφορείο. Τελικώς η φωτογραφία με την βοήθεια διαδικτυακών φίλων αναγνωρίσθηκε. Πρόκειται για την παραλία της Αίγινας. Διακρίνονται στο βάθος τα καμπαναριά της εκκλησίας του Αγίου Νικολάου. Πρόκειται για εκδρομή Σαββατοκύριακου Πειραιώτισσας στην Αίγινα.

Διαβάστε επίσης:

Κάποτε στο μαγευτικό Πέραμα

Στην εποχή των παλαιών τραμ του Πειραιά