του Στέφανου Μίλεση
Ο Καραϊσκάκης υπέμενε πάντοτε τις ταλαιπωρίες των ανδρών του και ποτέ δεν διαχώριζε τη θέση του. Η μόνη διάκριση που επέτρεψε ήταν όταν μετά τη συντριβή του Ομέρ Πασά της Καρυστίας απέσπασε τη σκηνή του. Αυτή τη σκηνή μετέφερε και χρησιμοποίησε αρχικά στο στρατόπεδο της Ελευσίνα αλλά και στου Κερατσινίου αργότερα. Όταν όμως συνέβαινε στις επιχειρήσεις να δρα με το ασκέρι του μακριά από την έδρα, πάντα κοιμόταν ανάμεσα στους άνδρες του. Και για αυτόν τέτοιου είδους ταλαιπωρίες ήταν χειρότερες καθώς λόγω της αρρώστιας του -ήταν φθισικός- χειροτέρευε και έπεφτε μετά σε μεγάλους πυρετούς. Και σα να μην έφτανε μονάχα αυτό, περνούσε από μάγγα σε μάγγα για να του "δώσει καρδιά" όπως τότε έλεγαν, δηλαδή να τους εμψυχώσει.
Δυστυχώς υπήρξαν περίοδοι με πολύ κρύο και κατά την διάρκεια των επιχειρήσεων για τη λύση της πολιορκίας του Κάστρου της Αθήνας (Ακρόπολης) από τους Τούρκους του Κιουταχή.
Οι Έλληνες είχαν αναγκαστεί να στρατοπεδεύσουν για μεγάλο διάστημα στην ύπαιθρο χώρα στην ευρύτερη περιοχή του Πειραιά. Μια από εκείνες τις άγριες και παγερές νύχτες ο Καραϊσκάκης κοιμόταν στο χώμα στο Λόφο της Καστέλλας, σκεπασμένος μόνο με μια κάπα και έχοντας για προσκέφαλο ένα λιθάρι, ενώ γύρω του κατάχαμα με τον ίδιο περίπου τρόπο κοιμόντουσαν και οι υπόλοιποι αγωνιστές.
Λίγο πιο μακριά στην θάλασσα του Φαλήρου, βρισκόταν το πλοίο του ψαριανού ναυμάχου Γιαννίτση. Πληροφορούμενος ο καπετάνιος ότι ο Καραϊσκάκης βρισκόταν σε αυτή την κατάσταση και γνωρίζοντας την διαρκή ταλαιπωρία του από τους πυρετούς και το βήχα, έστειλε γρήγορα έναν ναύτη για να τον προσκαλέσει να κοιμηθεί στο πλοίο.
Πραγματικά ο ναύτης βγήκε στην φαληρική ακτή και τράβηξε κατά το μέρος που βρισκόταν ο Καραϊσκάκης.
- «Αρχηγέ» είπε ο ναύτης στον ξαπλωμένο κατάχαμα Καραϊσκάκη «επειδή η νύχτα είναι κρύα και δεν αντέχεται ο καπετάν Γιαννίτσης σε προσκαλεί να έρθεις να κοιμηθείς πάνω στο πλοίο». Τότε ο Καραϊσκάκης γύρισε και του είπε
- «Δεν ήξερα ότι ο Γιαννίτσης έχει τόσο μεγάλο καράβι για να χωρέσει όλους αυτούς» δείχνοντας με το χέρι του τους συναγωνιστές του.
- «Όχι δεν έχει» του είπε σαστισμένος ο ναύτης.
- «Τότε σύρε πίσω στο καράβι
και μη λογίζεσαι για μένα» απάντησε ο Καραϊσκάκης και γυρίζοντας πλευρό
καλύφθηκε με την κάπα του και συνέχισε τον ύπνο του.
Πηγές:
Κ. Παπαρρηγόπουλος "Γεώργιος Καραϊσκάκης", Εν Αθήναι, 1867
Ι. Βλαχογιάννη, "Τα ανέκδοτα του Καραϊσκάκη και του Κολοκοτρώνη", Εν Αθήναι, 1922.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου