του Στέφανου Μίλεση
Είναι Απρίλιος του 1963 όταν ο δημοσιογράφος Δημήτρης Λυμπερόπουλος συναντιέται με τον Μάνο Χατζηδάκι για μια συνέντευξη για λογαριασμό της εφημερίδας "Έθνος" (φ. 5ης Απριλίου 1963, σελ. 5).
Συζητούν επί καλλιτεχνικών θεμάτων και κάποια στιγμή η συζήτηση φτάνει στα οικονομικά του Χατζηδάκι. Εξελίσσεται μεταξύ τους ο παρακάτω διάλογος:
(Χατζηδάκις) - Συναντούσα αφάνταστες οικονομικές δυσκολίες πριν από τα "Παιδιά". Φαντάσου ότι πριν από δυόμιση χρόνια μου έκοβαν το φως γιατί καθυστερούσα να πληρώσω τον λογαριασμό.
(Λυμπερόπουλος) - Και η οικονομική σου κατάσταση από πότε μεταβλήθηκε;
(Χατζηδάκις) - Από την ημέρα που πρωτοπροβλήθηκε στο φεστιβάλ των Καννών το φιλμ του Ντασσέν ΠΟΤΕ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ. Άρχισαν να εξαπλώνονται σε ολόκληρο τον κόσμο τα ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΠΕΙΡΑΙΑ που ως τώρα έχουν ξεπεράσει τα 19 δισεκατομμύρια δίσκους!
(Λυμπερόπουλος) - Δηλαδή μπορείς να θεωρηθείς εκατομμυριούχος από αυτό και μόνο το τραγούδι σου;
(Χατζηδάκις) - Όχι γιατί τα ποσοστά μου είναι ελαχιστότατα. Τα ΠΑΙΔΙΑ όμως με λάνσαραν, μου χάρισαν το ΟΣΚΑΡ και έγιναν αιτία να προσεχθούν και τα υπόλοιπα τραγούδια μου τα οποία μου αποφέρουν κέρδη.
(Λυμπερόπουλος) - Είναι αλήθεια Μάνο ότι μισείς τους περισσότερους από τους συνθέτες ελαφρών τραγουδιών;
(Χατζηδάκις) - Δεν τους μισώ αλλά τους αγνοώ διότι δεν είναι μουσικοί αλλά μουσικάντηδες. Ένας από αυτούς συνομήλικός μου, μάλιστα, με σταμάτησε μια μέρα στον δρόμο και μου είπε: "Τι περισσότερο έχεις εσύ από εμένα που κερδίζεις τόσα λεφτά;"
Του απάντησα: "Όταν εσύ πριν από δέκα χρόνια ήσουν μουσικάντης και κέρδιζες χίλιες δραχμές την βραδιά, εγώ προσπαθούσα να γίνω μουσικός και πληρωνόμουν από το θέατρο Τέχνης είκοσι δραχμές την ημέρα".
(Λυμπερόπουλος) - Γιατί είσαι τόσο σκληρός με τους συναδέλφους σου Μάνο;
(Χατζηδάκις) - Γιατί δεν θεωρώ συναδέλφους μου που εμπορεύονται κακή μουσική. Ο Θεοδωράκης, ο Κουνάδης, εγώ και ελάχιστοι άλλοι είμαστε συνάδελφοι γιατί εργαστήκαμε και εξακολουθούμε να εργαζόμαστε σκληρά, 20 ώρες πολλές φορές το 24ωρο, όχι γιατί κάνουμε τους μουσικούς αλλά διότι είμαστε μουσικοί.
Ο Μάνος Χατζηδάκις από τη Ξάνθη όπου γεννήθηκε το 1925 γρήγορα βρέθηκε στην Αθήνα, κι έφτασε να εργαστεί μέχρι και φορτοεκφορτωτής στο λιμάνι του Πειραιά. Συνέθεσε μουσική και για το θέατρο και τον κινηματογράφο κι έλαβε πολλές διακρίσεις και βραβεία. Το 1961 κέρδισε το Όσκαρ για το τραγούδι "Τα παιδιά του Πειραιά", το οποίο ως γνωστόν δεν παρευρέθηκε να παραλάβει στην τελετή απονομής του.
Το Όσκαρ αυτό ήταν το δεύτερο για την Ελλάδα που επίσης είχε άμεση σχέση με τον Πειραιά, καθώς το προηγούμενο το είχε κερδίσει η Πειραιώτισσα Κατίνα Παξινού στην ταινία "Για ποιον χτυπά η καμπάνα" που ήταν βασισμένη σε μυθιστόρημα του Έρνεστ Χέμινγουεϊ.
Το τραγούδι "Τα παιδιά του Πειραιά" γράφτηκε για τις ανάγκες της ταινίας "Ποτέ την Κυριακή" σε σκηνοθεσία Ζυλ Ντασσέν με πρωταγωνίστρια τη Μελίνα Μερκούρη.
"Τα παιδιά του Πειραιά" απέφεραν 8 εκατομμύρια δολάρια κέρδος στη δισκογραφική εταιρεία, ήταν το πρώτο τραγούδι σε άλλη γλώσσα (πλην της Αγγλικής) που έλαβε Όσκαρ και έχει ερμηνευτεί στις περισσότερες γλώσσες του κόσμου μεταξύ των οποίων και στα Καντονέζικα, Μανδαρίνικα, Εβραϊκά κ.ο.κ. Ακούγεται και από το Ρολόι του Σιλό στο εμπορικό μας λιμάνι και είναι άμεσα αναγνωρίσιμο από τους τουρίστες.
Διαβάστε επίσης:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου