Ο Κήπος του Αρνιώτη. Οι περιπέτειες ενός Έλληνα ευρεσιτέχνη

Διαφήμιση του "Κήπου του Αρνιώτη" το 1904

 

του Στέφανου Μίλεση

Ο Λεωνίδας Αρνιώτης υπήρξε ένας τολμηρός Έλληνας ευρεσιτέχνης, που καταπιάστηκε με όλα τα τεχνολογικά επιτεύγματα της εποχής του. Ανάμεσα στις πολυσχιδείς δραστηριότητές του τον συναντούμε και ως θεατρικό επιχειρηματία. 

Ο Λεωνίδας Αρνιώτης ήταν ήδη γνωστός στο Αλεξανδρινό κοινό ως ιπποδαμαστής καθώς ήταν δεινός ιππέας. Είχε δημιουργήσει παράσταση με άλογα, κάτω από μια τεράστια σκηνή την οποία έστηνε στα μέρη όπου επισκεπτόταν. Επρόκειτο ουσιαστικά για παράσταση Ροντέο σε μια εποχή (τέλη 19ου αιώνα) που αυτό το είδος διασκέδασης ήταν άγνωστο. Αργότερα ο Αρνιώτης εμπλούτισε την παράσταση της τέντας του και δίπλα στα άλογα προσέθεσε και εκπαιδευμένα σκυλιά. 

Περιόδευσε σε διάφορα μέρη της Ευρώπης και -όπως ο ίδιος πρόβαλε – τιμήθηκε για τις παραστάσεις του από τον Βασιλιά της Ιταλίας και τον Σουλτάνο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Τρίτο είδος ζώου που πρόσθεσε ήταν οι γαλοπούλες και τα περιστέρια που επίσης εκπαίδευε! 

Σύντομα οι παραστάσεις του από την τέντα πέρασαν στις θεατρικές αυλαίες, κυρίως θερινών θεάτρων. Ο Λεωνίδας Αρνιώτης για πολλά χρόνια διετέλεσε θιασάρχης και θεατρώνης του θεάτρου Τσόχα στην Καστέλλα. Παράλληλα υπήρξε δημιουργός του «Κήπου του Αρνιώτη», μια υπαίθρια σκηνή όπου παρουσίαζε άλλοτε αναπαραστάσεις ιστορικών γεγονότων κι άλλοτε θαυμαστά επιτεύγματα της τεχνολογίας! 

Τον Αύγουστο του 1904 καλούσε τον κόσμο στον κήπο του για να παρακολουθήσει από κοντά φωτεινούς πίδακες και φωτεινούς καταρράκτες, μια αληθινή φαντασμαγορία.  Τον Ιούνιο του 1905 ανέβασε το έργο του Γεράσιμου Βώκου «Η Κατοχή» με πρωταγωνιστές τους βασιλείς «Όθωνα και Αμαλία» όπως χαρακτηριστικά ανάγγελλε ο ίδιος στις εφημερίδες. Έκανε ό,τι μπορούσε να φανταστεί κανείς, προσελκύοντας πλήθη κόσμου, κι ας έκανε τρέλες τις περισσότερες φορές! 

1905 - Αναζήτηση δεσποινίδων για χορό και τραγούδι "να ταξειδεύσωσι και εις το Εξωτερικόν".

Τοποθετούσε αγγελίες μεγάλων διαστάσεων που ανέγραφαν «ΕΝΑΡΞΙΣ ΦΩΤΟΫΔΡΑΥΛΙΚΩΝ ΦΑΙΝΟΜΕΝΩΝ» και ο κόσμος που δεν καταλάβαινε τι ακριβώς μπορούσαν να είναι αυτά πλήρωνε εισιτήριο για να τα δει από κοντά. Εναέριοι ακροβάτες, κολυμβητές μέσα σε δεξαμενές, ανθρώπους δεμένους να λύνουν λουκέτα και να βγαίνουν μέσα από σφραγισμένα σεντούκια. Μια παράσταση πραγματικού "Τσίρκου" στη σκηνή ενός θεάτρου ή στον κήπο του. Στο θέατρο Τσόχα σε κάποια βραδινή παράσταση (το 1907) είχε ανεβάσει στην σκηνή εκπαιδευμένους σκύλους, να κάνουν επιδείξεις πειθαρχίας! Όταν χρόνια αργότερα το 1915 επιχείρησε να ανεβάσει την ίδια παράσταση στο Λονδίνο, εισήχθη σε δίκη και καταδικάσθηκε ως βασανιστής ζώων.   

Ωστόσο το όνομά του έγινε ευρέως γνωστό από τις προσπάθειές του να πραγματοποιήσει πτήση το 1908 με μονοπλάνο δικής του επινόησης και κατασκευής. Η πρώτη του προσπάθεια πτήσης αναγγέλθηκε ότι θα πραγματοποιείτο στο Τατόι. Πραγματικά κόσμος συγκεντρώθηκε κατά χιλιάδες για να δει τελικώς τον Αρνιώτη να  ανυψώνεται για μόνο δύο μέτρα από το έδαφος! Λέγεται ωστόσο πως η εμφάνιση του Αρνιώτη με το αεροπλάνο "Μπλεριώ" του 1908 ήταν στην ουσία η πρώτη εμφάνιση αεροπλάνου στην Ελλάδα έστω κι αν επρόκειτο περί αεροπλάνου που ουδέποτε πέταξε! Επανέλαβε τις προσπάθειές του αρκετές φορές, μα τη μια φυσούσε ισχυρός άνεμος, ενώ την άλλη δεν φυσούσε καθόλου… Αποτέλεσμα ήταν να σταματήσει η ανταπόκριση του κόσμου καθώς το Τατόι ήταν μακριά. Οι εφημερίδες κάλεσαν τον Αρνιώτη αντί «να καλεί τους Αθηναίους, να κατέβει προς τους Αθηναίους». Και ο Αρνιώτης ανταποκρινόμενος στο κάλεσμα αποφάσισε να μεταφέρει τις εναέριες προσπάθειες στο Νέο Φάληρο.

1904 - Ο κήπος του Αρνιώτη. Δια τους στρατιωτικούς εν στολή το ήμισυ...Αυτή τη φορά το πρόγραμμα περιλάμβανε επιδείξεις εκπαιδευμένων περιστεριών!

Ο ίδιος την ημέρα εκείνη δήλωσε πως θα τα κατάφερνε καλύτερα από θαλάσσης. Το 1910, εμφανίστηκε με υδροπλάνο αυτή τη φορά στο Νέο Φάληρο για τη νέα του απόπειρα. Προσπάθησε ανεπιτυχώς δύο φορές να αποθαλασσωθεί.  Ωστόσο αν και οι δύο αυτές προσπάθειες του Αρνιώτη, ήταν αποτυχημένες, στην ουσία επρόκειτο για πρωτιές απόπειρας αεροπορικών πτήσεων από Έλληνα με αεροπλάνο. Ο Αρνιώτης λοιπόν, έστω κι έτσι, είχε καταφέρει να δημιουργήσει μεγάλο ντόρο γύρω από το όνομά του. Για να γίνει κατανοητή η φήμη που είχε αποκτήσει, αξίζει να αναφερθεί πως το υδροπλάνο του Αρνιώτη, είχε τοποθετηθεί στην ταράτσα του ξενοδοχείου ΑΚΤΑΙΟΝ, για να είναι ορατό από μακριά, δηλωτικό της πρωτοπορίας που κατείχε το Νέο Φάληρο στην παρουσίαση τεχνολογικών ανακαλύψεων.

Ο Λεωνίδας Αρνιώτης ονομάστηκε «Βασιλιάς της υπομονής» καθώς παρά τις αποτυχίες του επέμενε να επαναλαμβάνει τις προσπάθειές του. Στο Νέο Φάληρο χρόνια πριν τις προσπάθειες του Αρνιώτη, ένας άλλος Έλληνας ευρεσιτέχνης, ο Εμμανουήλ Γρυπάρης επιχειρούσε κατάδυση με υποβρύχιο δικής του επινόησης και κατασκευής. Αρνιώτης και Γρυπάρης είχαν καταφέρει να προσελκύουν πλήθη κόσμου σε κάθε τους προσπάθεια, που συνήθως ήταν αποτυχημένη.


 Διαβάστε επίσης:

Το θέατρο Τσόχα στην Καστέλλα




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

"Πειραϊκές ιστορίες του Μεσοπολέμου"