Ο Αρτέμης Μάτσας θυμάται τα θέατρα του Πειραιά (1989)

Πειραιάς, Ακτή Μιαούλη 1990. Δεν είναι πολλά τα χρόνια που μας χωρίζουν κι όμως το τοπίο αλλάζει κι ας μην γίνεται εμφανές στην καθημερινότητά μας. Τα πλοία, τα αυτοκίνητα, το περιβάλλον, οι άνθρωποι. Αν και πιστεύουμε ότι ζούμε σε μια σταθερή και αμετακίνητο εικόνα, αυτή είναι διαρκώς μεταβαλλόμενη και μόνο μια φωτογραφία ύστερα από δέκα, είκοσι χρόνια είναι ικανή να μας δείξει τις διαφορές. 

του Στέφανου Μίλεση

Στο γνωστό περιοδικό «Οικογενειακός Θησαυρός» στο τεύχος της 18^ης Ιουλίου 1989 στη σελίδα 10, δημοσιεύθηκε άρθρο του Αρτέμη Μάτσα με τίτλο «Και τα θέατρα γίνονται φαστφουντάδικα». Το άρθρο του χαρακτηρίζει ιδιαίτερα την ατμόσφαιρα της περιόδου προς τα τέλη της δεκαετίας του ’80 που όλα τα παλαιά παραχωρούσαν τη θέση τους στο καινούργιο. Ο Αρτέμης Μάτσας με το άρθρο που παραθέτω αναρωτιέται πού πήγαν όλα εκείνα τα θέατρα που βρίσκονταν ακόμα και στις γειτονιές και που ψυχαγωγούσαν τον απλό κόσμο του μόχθου. Τι έγιναν; Γιατί χάθηκαν; Τι υπάρχει στη θέση τους; Τι;…

Το τεύχος που φιλοξένησε το άρθρο του Αρτέμη Μάτσα για τον θεατρικό Πειραιά 

«Πολλά, πάρα πολλά τα θέατρα που υπήρχαν, αρχίζοντας μάλιστα και πριν εκατό χρόνια ακόμα, στον Πειραιά και ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα η ιστορία τους όπως και η προσφορά τους εξάλλου. Ανάμεσά τους το θέατρο του Στέφανου Χρυσοστομίδη και του γιου του ηθοποιού και βραβευμένου λογοτέχνη Αλέκου Χρυσοστομίδη.

Το θέατρο του Στέφανου Χρυσοστομίδη 

Δυστυχώς τα θέατρα αυτά τώρα πια είναι ένα παρελθόν. Η σκαπάνη δεν άφησε τίποτε όρθιο. Τη θέση τους την πήραν το τσιμέντο, το μπετόν, οι κακότεχνες πολυκατοικίες, τα κάθε είδους κέντρα, τα φαστφουντάδικα. Η αμείλικτη εποχή μας δεν επιτρέπει ευαισθησίες και η όποια συγκίνηση θεωρείται αναχρονισμός. Αυτό που ενδιαφέρει είναι το κέρδος το με κάθε τρόπο κέρδος. Τι έγινε το ιστορικό θέατρο του Νέου Φαλήρου; 

Πώς κατάντησε το απερίγραπτης ομορφιάς και μεγαλοπρέπειας κάποτε «Ακταίον» με τους περίφημους χορούς που δίνονταν στις αίθουσές του; Πού είναι η αξέχαστη «Ταραντέλα»; Πού η «Σπηλιά» του Παρασκευά με τις εμφανίσεις των μεγαλύτερων τραγουδιστών, Γούναρη, Μαρούδα, Πολυμέρη – Μπελίντας και τόσων άλλων;

Ας μη σταθούμε σήμερα σ’ αυτά που για το κάθε θέατρο ή κέντρο θα χρειάζονταν σελίδες ολόκληρες για ν’ αναβιώσουμε την εποχή τους, όμως όσο κι αν το ερωτηματικό μας μένει αναπάντητο δεν παύει να είναι κι αμείλικτο. Τους ρωτάμε: Γιατί κατεδαφίστηκαν; Γιατί κατεδαφίστηκε το μέχρι πριν δύο, τρία χρόνια ακόμη "Πειραϊκό – Λυρικό" που τόσοι και τόσοι θίασοι εμφανίζονταν κάθε καλοκαίρι σ’ αυτό;

Θέατρο Πειραιεύς

Δίπλα του ήταν το θέατρο «Ολυμπία» που γνώρισε επιτυχίες άλλοτε με θιάσους μουσικούς κι άλλοτε με πρόζας. Απέναντί του ήταν το «Πάλλας» του πανέξυπνου Αντώνη Ζερβού, θέατρο, κινηματογράφος χειμώνα, καλοκαίρι… Πόσο και πόσα μεγάλα ονόματα της μουσικής σκηνής δεν χειροκροτήθηκαν με ενθουσιασμό στα σανίδια τους. Πάει κι αυτό… Πριν λίγες ημέρες το άδειασαν και από τις καρέκλες του και όπως μας πληροφόρησαν τη χειμερινή αίθουσά του θα τη μετατρέψουν σε ντισκοτέκ… Τι να τα κάνουν τα θέατρα σήμερα…

Το θέατρο Ολυμπία επί της Βασιλίσσης Σοφίας (σημερινή Γρ. Λαμπράκη)

Το Θέατρο "Πειραϊκό - Λυρικό". Κατασκευάστηκε το 1969 στη θέση του θεάτρου Ολυμπία και κατεδαφίστηκε το 1988. Η πρόταση του Γ. Κουσουρή ήταν η πλατεία που διαμορφώθηκε από την κατεδάφιση να ονομαστεί "Πλατεία Σοφία Βέμπο". 

Ποιο θα είναι το … κέρδος, αλλοίμονο τουλάχιστον να γινόταν δεκτή η πρόταση ενός πνευματικού ανθρώπου, του εκδότη  Γ. Κουσουρή που ζήτησε να ονομαστεί ο χώρος που διαμορφώθηκε εκεί που ήταν το «Πειραϊκό – Λυρικό» σε «Πλατεία Σοφίας Βέμπο». 

Ας ευχηθούμε η πρόταση αυτή να γίνει αποδεκτή. Ίσως, αν αυτό είναι στην αρμοδιότητα του αντιδημάρχου Πειραιά Γεράσιμου Βουτσινά να επιτευχθεί (Αντιδήμαρχος Πολιτισμού τη χρονιά 1989 – 1990), μια και με τις πλείστες καλλιτεχνικές εκδηλώσεις που παρουσιάζει στο επίνειο δείχνει προφανώς μια ξέχωρη αγάπη για το θέατρο. Φυσικά αυτό ο χρόνος θα το αξιολογήσει και θα το κρίνει…

Με την ευκαιρία πρέπει να υπογραμμίσουμε ότι βάση ενός καταστατικού, πρέπει να υπάρχει στον Πειραιά από ορισμένο μάλιστα θεατρικό επιχειρηματία και σημαντικός θίασος πρόζας… Γιατί η πραγματοποίησή του δεν επιτεύχθηκε μέχρι τώρα; Οι Πειραιείς έχουν πλούσια θεατρική παράδοση και απαιτούν επιλεγμένη ψυχαγωγία».

Η Σοφία Βέμπο στο κέντρο, με τους Λίντα Άλμα, Φώτη Αργυρόπουλο, Γιάννη Φλερύ και Αλίκη Βέμπο. 

Διαβάστε επίσης:

Κινηματοθέατρο Παλλάς Πειραιώς