Ιλαρίων Τουρέ. Ο Γάλλος Φιλέλληνας που πέθανε στον Πειραιά (1857)

Ο Ιλαρίων Τουρέ πέθανε στον Πειραιά στις 28 Αυγούστου 1857



Από τα ιστορικά σημειώματα του Μπάμπη Άννινου

Ο Ιλαρίων Τουρέ (Auguste Hilarion Touret) γεννήθηκε στην πόλη Sarreguemines της Γαλλίας το 1797 και πέθανε στον Πειραιά λόγω ασθενείας στις 28 Αυγούστου 1857. Υπηρετούσε στην Γαλλία μέχρι το έτος 1825. Τότε παράτησε τον βαθμό του Αξιωματικού των Ουσάρων και μαζί με άλλους εθελοντές κατέβηκε στην επαναστατημένη Ελλάδα. Ο Φαβιέρος τον τοποθέτησε στο ιππικό, διεκρίθη στη Μάχη του Φαλήρου και σε άλλες μάχες ειδικά της Χίου. Σε αυτόν οφείλονται κυρίως, οι πληροφορίες για τους Φιλέλληνες της επανάστασης. 

Πέθανε την στιγμή που το ατμόπλοιο που επέβαινε εισέρχονταν στον Πειραιά από Γαλλία, όπου είχε μεταβεί για θεραπεία, λόγω ότι η υγεία του είχε καταστραφεί από τις κακουχίες της ελληνικής επανάστασης. 

Ήταν φρούραρχος Αθηνών, έφερε το παράσημο της Λεγεώνας της Τιμής, του Αγίου Φερδινάνδου της Ισπανίας, του Σωτήρος και το μετάλλιο του Ελληνικού Αγώνος.


 Το μουστάκι μου πενθεί!

Ένα περιστατικό που δείχνει τον ευγενικό χαρακτήρα του είναι πως όταν ο Βασιλιάς Όθωνας απουσίαζε σε ταξίδι στην Γερμανία, τον αναπλήρωνε η Βασίλισσα Αμαλία. Λόγω της Γερμανικής της καταγωγής, δεν αγαπούσε τους Γάλλους και αποστρέφονταν και τις συνήθειές τους. Απαγόρευε έτσι να φέρουν οι στρατιωτικοί υπογένειο κατά τις γαλλικές συνήθειες. Ο Τουρέ έφερε όμως λευκό μουστάκι με γένι. Λόγω της διαταγής της Αμαλίας αναγκάσθηκε να ξυρίσει το γένι για να συμμορφωθεί. Μόλις λοιπόν για κάποια υπόθεση έπρεπε να παρουσιασθεί στα ανάκτορα, εμφανίσθηκε άνευ γενιού και με μουστάκι μαύρο βαμμένο!

-        Πως συμβαίνει αυτό; ρώτησε η Αμαλία
-    Μεγαλειοτάτη, απάντησε με λύπη ο Τουρέ, το μουστάκι μου πενθεί για τον θάνατο του παλαιού και αχώριστου συντρόφου του!

Η Βασίλισσα ένεκα του επεισοδίου αυτού, επέτρεψε στην συνέχεια κατ΄ εξαίρεση στον Τουρέ να φέρει το γένι, προκειμένου να ξαναδεί το μουστάκι του λευκό και άνευ πένθους!




Το χειρόγραφο του Μπάμπη Άννινου για τον Συνταγματάρχη Τουρέ
(Ψηφιακό Αρχείο Κοργιαλένειου Ιδρύματος)

Ο Ιδρυτής της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας!

Στις 28 Οκτωβρίου 1854 ο Αντισυνταγματάρχης τότε Ιλαρίων Τουρέ, συνέστησε το σώμα των πυροσβεστών, που διορίσθηκε και πρώτος διοικητής του. Έτσι υπό την ιδιότητα αυτή, δικαιούταν πλέον να φέρει το γένι του, χωρίς η περίπτωσή του να αποτελεί εξαίρεση της Βασιλικής Διαταγής. Οι δε πυροσβέστες, ορίστηκαν να φέρουν περίπου την ιδιόρρυθμο στολή του (υπάρχει περιγραφή πιο κάτω) και το υψηλό ορειχάλκινο κράνος με το μακρό ερυθρό λοφίο. Αυτή την εντυπωσιακή στολή την έφεραν μέχρι και τα πρώτα χρόνια της Βασιλείας του Γεωργίου Α'. Επίσης μέχρι την ίδια περίπου εποχή, είχαν και το δικαίωμα,  να φέρουν υπογένειο! 



Πυροσβέστες την δεκαετία του 1890. Δεν έχουν πλέον το υπογένειο του Τουρέ,
 αλλά συνέχιζαν να φέρουν την εντυπωσιακή στολή του 

Καταπλακωμένος από το άλογό του!

Τον Απρίλιο του 1852 ο Όθωνας και η Αμαλία επέστρεφαν τέσσερις τα ξημερώματα από τον Πειραιά όπου ο Γάλλος ναύαρχος Ρομαίν ντε Φοσσέ είχε οργανώσει προς τιμή τους χοροεσπερίδα επί της ναυαρχίδας. Ο Τουρέ τους ακολουθούσε έφιππος για ασφάλειά τους, όταν ξαφνικά το άλογό του, που ανήκε στην στρατιωτική υπηρεσία, έπαθε αποπληξία και έπεσε νεκρός. 

Ο Όθωνας με την Αμαλία δεν πρόσεξαν ότι πίσω τους ο Τουρέ δεν τους ακολουθούσε και έφτασαν στα ανάκτορα. Ο Συνταγματάρχης όμως έμεινε ξαπλωμένος στο χώμα σκεπασμένος με το νεκρό ζώο, πλακωμένος, καθώς το ένα του πόδι είχε πιαστεί στον αναβολέα και δεν μπορούσε να ελευθερωθεί. Ανέμενε μέχρι να γίνει αντιληπτός μετά από πολλές ώρες και να τον ελευθερώσουν. Ο Υπουργός των Στρατιωτικών απαίτησε στην συνέχεια από αυτόν την πληρωμή της αξίας του ίππου!


 Ο Τουρέ και η οδός Φαβιέρου:

Με ενέργειες του Τουρέ, εντός του Καθολικού Ναού του Ναυπλίου, ανεγέρθηκε μνημείο για τους φιλέλληνες που έπεσαν στον αγώνα της ελληνικής ελευθερίας. Επειδή το μνημείο αυτό κατασκευάσθηκε με μέριμνα και δαπάνες του ίδιου του Τουρέ, κατασκευάσθηκε από ξύλο! Έτσι για τους Φιλέλληνες ήταν αφιερωμένο ένα μνημείο ξύλινο, σε μια χώρα που όλα της τα μνημεία είναι κατασκευασμένα από μάρμαρο!

Έτσι πολλοί έλεγαν πως αν το ξύλινο μνημείο του Τουρέ φθαρεί μετά από δέκα χρόνια και ο Τουρέ ζει, θα το αντικαταστήσει πάλι με δικές του δαπάνες. Και αυτό το γεγονός περιγράφει το πείσμα που τον διέκρινε.

Ο Τουρέ ανάγκασε την Δημαρχεία Αθηνών να αποκαλέσει με το όνομα του Φαβιέρου μια οδό της πρωτεύουσας. Είναι αλήθεια πως στον σημερινό ελληνικό λαό, η εκδίκηση είναι γρήγορη ενώ η ευγνωμοσύνη χωλαίνει.

Είναι πιθανόν πως εάν ο Συνταγματάρχης Τουρέ, ήθελε να επιστρέψει στην Γαλλία μαζί με τον Φαβιέρο, θα ήταν σήμερα Στρατηγός. Αλλά στην Ελλάδα ουδέποτε θα γίνει τέτοιος. Για να φθάσει μέχρι και του βαθμού τον οποίο κατέχει, χρειάσθηκε η παρέμβαση του Βασιλιά, καθώς οι υπουργοί δεν τον ευνόησαν, αν και οργάνωσε το σώμα των πυροσβεστών του οποίου η χώρα είχε μεγάλη ανάγκη. Ο Συνταγματάρχης τρέφει προς τον Όθωνα μεγάλη αγάπη, που προσφέρει αφιλοκερδώς.

Λίγοι δρόμοι έλαβαν ονόματα ξένων Φιλελλήνων. Αρχικά, διάλεξαν δύο τρία ονόματα ευεργετών όπως του Βύρωνα. Για όλους τους υπόλοιπους δόθηκε σε μια οδό το όνομα Φιλελλήνων προς τιμή συλλήβδην όλων των ξένων που σκοτώθηκαν για την ελληνική ελευθερία. Πολύ αργότερα όταν σταδιακά έβλεπαν τι είχε προσφέρει ο καθένα ξεχωριστά, άρχισαν να δημιουργούν οφειλές, που θα αποπληρώνονταν με μελλοντική επέκταση πόλης. Όμως το μέλλον ήταν μακριά και όταν επιτέλους έφθασε, τα ονόματά τους είχαν ήδη λησμονηθεί!!

 Ο Τουρέ συστήνεται αυτοπροσώπως:

Όταν δύο Γάλλοι έφθασαν στην Αθήνα οι Ντυκάν και Φλωμπέρ, έμειναν στο ξενοδοχείο της Αγγλίας. Τότε κατέφθασε και ο Τουρέ. Στα ημερολόγιά τους διαβάζουμε:
“Έφερε στολή ανοικτού κυανού χρώματος, καλώς εφαρμοσμένη πάνω του, τέσσερα παράσημα στο αριστερό μέρος του στήθους, καπέλο τριχωτό με λοφίο λευκών φτερών, μουστάκι και γένι αμφότερα λευκά. Το στήθος του ήταν προτεταμένο οι αγκώνες μαζεμένοι πίσω του, η κεφαλή στραμμένη κατά τα τρία τέταρτα, στρατιωτική στάση άψογος, ο χαιρετισμός τέλειος”.

Ο ίδιος είπε:

“Δια της αναφοράς της υπηρεσίας εκ Πειραιώς, μου ανηγγέλθη η άφιξίς σας κύριοι. Καλώς ήλθατε. Γνωρίζω τίνες είσθε και πόσον μακράν περιοδείαν εκάμετε. Η Γαλλία παραμένει πάντοτε η βασιλίς των Εθνών. Είμαι ο Συνταγματάρχης Τουρέ, παλαιός Φιλέλλην, Φρούραρχος Αθηνών, κατά πάντα εις τα διαταγάς σας κύριοι”.




 Πηγές:

Ο Συνταγματάρχης Τουρέ - Δανϊηλίς, Πανεπιστήμιο Πατρών

(Μπάμπης Άννινος, Ημερολόγιο Μεγάλης Ελλάδος)

Ιστορικά Σημειώματα, Μπ. Άννινου, Εκδόσεις Μπάϋρον, 1924

Ψηφιακή Βιβλιοθήκη Κοργιαλένειου Ιδρύματος

 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

"Πειραϊκές ιστορίες του Μεσοπολέμου"